DRS w F1

Drag Reduction System, czyli regulacja tylnego skrzydła bolidu, pomagająca kierowcom Formuły 1 w wyprzedzaniu.Wprowadzony przed sezonem 2011 system zmniejsza docisk aerodynamiczny pojazdu na prostych odcinkach toru poprzez zmianę kąta nachylenia górnego płatu tylnego skrzydła. Dzięki temu wyścigówka przyśpiesza i zawodnikowi łatwiej dogonić rywala. Skrzydło "zamyka się" samoczynnie w momencie hamowania. Aktywowany przyciskiem na kierownicy, DRS może być używany wyłącznie w wyznaczonych strefach toru. Najczęściej są to dwa takie odcinki, z wyraźnie oznaczonym punktem początkowym.

Kierowca może przeregulować tylne skrzydło tylko jeśli jedzie mniej niż 1 sekundę za rywalem. Pomiar odległości między bolidami jest ustawiany zaraz przed strefą DRS, ale na tyle daleko od niej, by zawodnik zdążył się zorientować, czy ma pozwolenie na aktywację systemu. Na torze może znajdować się jeden punkt pomiaru odległości, lub dwa, oddzielne dla każdej ze stref.

Warto zauważyć, że kierowca goniony także może włączyć DRS, jeśli sam ma tuż przed nosem innego konkurenta.

DRS jest zakazany przez dwa pierwsze okrążenia po starcie wyścigu i restarcie (zasada nie dotyczy restartu po okresie wirtualnego samochodu bezpieczeństwa). Poza tym, dyrektor zawodów może zabronić używania go w dowolnym momencie rywalizacji, jeżeli uzna, że na torze panują zbyt niebezpieczne warunki. System można aktywować również podczas wolnych treningów oraz kwalifikacji. W trakcie tych sesji kierowca nie musi jechać mniej niż sekundę za innym samochodem, lecz dalej jest zobowiązany zmieniać kąt nachylenia tylnego skrzydła jedynie na wyznaczonych odcinkach.