Formuła 1 » Kierowcy F1 » Alexander Albon

Tajlandczyk brytyjskiego pochodzenia, kierowca zespołu Toro Rosso. Debiutuje w Formule 1. Jego numer startowy to 23.
Droga do Formuły 1
Alexander Albon zawdzięcza egzotyczną narodowość matce. Urodził się natomiast na Wyspach. Stamtąd pochodzi też jego ojciec. Tata Nigel Albon zresztą sam się ścigał (startował m. in. w BTCC oraz ) - i zaraził syna pasją. Albon junior zaczął karierę jako 8-latek (w 2005 roku), tradycyjnie od kartingu. Jeździł w nim doskonale. Dość wspomnieć, że został mistrzem Europy, zdobył Puchar Świata i był drugi w mistrzostwach świata. Pokonywał takich zawodników, jak Max Verstappen, Esteban Ocon, Charles Leclerc, czy Pierre Gasly. Zwyciężał również z naszym Karolem Baszem. W globalnym czempionacie ustąpił jedynie Nyckowi de Vriesowi.
Zresztą w latach 2006-2011 niemal każde mistrzostwa kończył w czołowej trójce.
Na sezon 2012 został podopiecznym Red Bulla i przeszedł do wyścigów jednomiejscowych bolidów. Jego kariera wtedy paradoksalnie wyhamowała. Spisał się bowiem fatalnie w Formule Renault 2.0 Eurocup. Niespodziewanie nie zdobył ani jednego punktu i zajął odległe 38. miejsce w klasyfikacji generalnej. Startował także w Formule Renault 2.0 ALPS, gdzie poszło mu niewiele lepiej. Został sklasyfikowany na 16. pozycji w tabeli łącznej.
Niezwykle rozczarowujące wyniki sprawiły, że szybko stracił wsparcie Red Bulla. Jakby tego było mało, pojawiły się problemy w życiu osobistym - jego matka została skazana na kilka lat więzienia za poważne oszustwa finansowe, związane z handlem drogimi samochodami. Wszystko to omal nie skłoniło Alexa do odwieszenia kasku na kołku.
Ostatecznie jednak postanowił kontynuować starty. Na sezon 2013 trafił do juniorskiego programu zespołu F1 jeżdżącego pod szyldem Lotusa, ale zaliczył kolejny ciężki rok. Zajął 16. lokatę w Formule Renault 2.0 Eurocup. Z drugiej strony, miał przebłyski. Zdobył w tej serii jedno pole position, a także stanął na podium po jednym z sześciu występów w Formule Renault 2.0 NEC.
W 2014 roku wreszcie odnalazł się w "single seaterze". Jeszcze raz wziął udział w Formule Renault 2.0 Eurocup i wywalczył w niej 3. pozycję. Przegrał tylko z de Vriesem oraz Dennisem Olsenem. Chociaż trzeba wspomnieć, że nie zwyiężył żadnego wyścigu.
Udało mu się raz triumfować za to w Formule Renault 2.0 NEC, gdzie znowu uczestniczył w sześciu wyścigach.
W sezonie 2015 poprzeczka została postawiona wyżej, ponieważ wystartował w naszpikowanej obiecującymi talentami Europejskiej Formule 3. Wypadł w niej średnio, zajmując 7. miejsce w generalce, z dwoma pierwszymi polami startowymi oraz pięcioma podiami na koncie.
Wziął udział również w prestiżowych zawodach F3 o GP Makau. Występu w Azji nie zaliczył do udanych. Finiszował na 13. lokacie.
W końcu przyszedł rok 2016, który okazał się najlepszy w jego juniorskiej karierze. Pojawił się w serii GP3 i wywalczył wicemistrzostwo (po drodze wygrywając cztery wyścigi). Był słabszy jedynie od Leclerka (czyli zespołowego partnera). Jako ciekawostkę dodajmy, że w pokonanym polu został natomiast m. in. nasz Artur Janosz.
Poza tym w sierpniu zajął 5. miejsce w zawodach F3 Masters na torze Zandvoort.
W 2017 roku zaatakował już Formułę 2. Spędził w niej dwa sezony. Pierwszy był lekcją - zakończył się 10. pozycją w klasyfikacji łącznej. Może uplasowałby się nieco wyżej, gdyby nie wypadek na rowerze górskim, złamany obojczyk i ominięcie wyścigów w Baku.
W roku 2018 zrobił spory postęp. Zajął 3. miejsce w tabeli (z czterema wygranymi zawodami w dorobku). Uległ tylko George'owi Russellowi oraz Lando Norrisowi. Drugiemu z wymienionych minimalnie.
Formuła 1
Następnym krokiem Albona miały być starty w elektrycznej Formule E. Podpisał tam kontrakt z Nissanem. Jednak anulował porozumienie, gdy nieoczekiwanie otworzyły się przed nim wrota do F1. Dostał drugą szansę od Red Bulla, zostając kierowcą zespołu Toro Rosso na sezon 2019.
Ciekawostki:
- Jest wielkim fanem byłego siedmiokrotnego mistrza świata Formuły 1 Michaela Schumachera i byłego siedmiokrotnego mistrza świata MotoGP Valentino Rossiego.
- Jego drugi talent to rysowanie.
- Jest wyznawcą buddyzmu.
Droga do Formuły 1
Alexander Albon zawdzięcza egzotyczną narodowość matce. Urodził się natomiast na Wyspach. Stamtąd pochodzi też jego ojciec. Tata Nigel Albon zresztą sam się ścigał (startował m. in. w BTCC oraz ) - i zaraził syna pasją. Albon junior zaczął karierę jako 8-latek (w 2005 roku), tradycyjnie od kartingu. Jeździł w nim doskonale. Dość wspomnieć, że został mistrzem Europy, zdobył Puchar Świata i był drugi w mistrzostwach świata. Pokonywał takich zawodników, jak Max Verstappen, Esteban Ocon, Charles Leclerc, czy Pierre Gasly. Zwyciężał również z naszym Karolem Baszem. W globalnym czempionacie ustąpił jedynie Nyckowi de Vriesowi.
Zresztą w latach 2006-2011 niemal każde mistrzostwa kończył w czołowej trójce.
Na sezon 2012 został podopiecznym Red Bulla i przeszedł do wyścigów jednomiejscowych bolidów. Jego kariera wtedy paradoksalnie wyhamowała. Spisał się bowiem fatalnie w Formule Renault 2.0 Eurocup. Niespodziewanie nie zdobył ani jednego punktu i zajął odległe 38. miejsce w klasyfikacji generalnej. Startował także w Formule Renault 2.0 ALPS, gdzie poszło mu niewiele lepiej. Został sklasyfikowany na 16. pozycji w tabeli łącznej.
Ostatecznie jednak postanowił kontynuować starty. Na sezon 2013 trafił do juniorskiego programu zespołu F1 jeżdżącego pod szyldem Lotusa, ale zaliczył kolejny ciężki rok. Zajął 16. lokatę w Formule Renault 2.0 Eurocup. Z drugiej strony, miał przebłyski. Zdobył w tej serii jedno pole position, a także stanął na podium po jednym z sześciu występów w Formule Renault 2.0 NEC.
W 2014 roku wreszcie odnalazł się w "single seaterze". Jeszcze raz wziął udział w Formule Renault 2.0 Eurocup i wywalczył w niej 3. pozycję. Przegrał tylko z de Vriesem oraz Dennisem Olsenem. Chociaż trzeba wspomnieć, że nie zwyiężył żadnego wyścigu.
Udało mu się raz triumfować za to w Formule Renault 2.0 NEC, gdzie znowu uczestniczył w sześciu wyścigach.
W sezonie 2015 poprzeczka została postawiona wyżej, ponieważ wystartował w naszpikowanej obiecującymi talentami Europejskiej Formule 3. Wypadł w niej średnio, zajmując 7. miejsce w generalce, z dwoma pierwszymi polami startowymi oraz pięcioma podiami na koncie.
Wziął udział również w prestiżowych zawodach F3 o GP Makau. Występu w Azji nie zaliczył do udanych. Finiszował na 13. lokacie.
W końcu przyszedł rok 2016, który okazał się najlepszy w jego juniorskiej karierze. Pojawił się w serii GP3 i wywalczył wicemistrzostwo (po drodze wygrywając cztery wyścigi). Był słabszy jedynie od Leclerka (czyli zespołowego partnera). Jako ciekawostkę dodajmy, że w pokonanym polu został natomiast m. in. nasz Artur Janosz.
Poza tym w sierpniu zajął 5. miejsce w zawodach F3 Masters na torze Zandvoort.
W 2017 roku zaatakował już Formułę 2. Spędził w niej dwa sezony. Pierwszy był lekcją - zakończył się 10. pozycją w klasyfikacji łącznej. Może uplasowałby się nieco wyżej, gdyby nie wypadek na rowerze górskim, złamany obojczyk i ominięcie wyścigów w Baku.
W roku 2018 zrobił spory postęp. Zajął 3. miejsce w tabeli (z czterema wygranymi zawodami w dorobku). Uległ tylko George'owi Russellowi oraz Lando Norrisowi. Drugiemu z wymienionych minimalnie.
Formuła 1
Następnym krokiem Albona miały być starty w elektrycznej Formule E. Podpisał tam kontrakt z Nissanem. Jednak anulował porozumienie, gdy nieoczekiwanie otworzyły się przed nim wrota do F1. Dostał drugą szansę od Red Bulla, zostając kierowcą zespołu Toro Rosso na sezon 2019.
Ciekawostki:
- Jest wielkim fanem byłego siedmiokrotnego mistrza świata Formuły 1 Michaela Schumachera i byłego siedmiokrotnego mistrza świata MotoGP Valentino Rossiego.
- Jego drugi talent to rysowanie.
- Jest wyznawcą buddyzmu.
Alexander Albon - bio | |
---|---|
Data urodzenia | 23 marca 1996 roku |
Narodowość | Tajlandczyk |
Zespół | Toro Rosso |
Wzrost | 186 cm |
Waga | 74 kg |
Numer startowy | 23 |
Alexander Albon - statystyki | |
Zwycięstwa | 0 |
Punkty | 0 |
Wyścigi | 0 |
Pierwsze pola startowe | 0 |
Podia | 0 |
Debiut | GP Australii 2019 |
Najlepszy wynik | - |
Alexander Albon - kalendarium | |
2012 | Formuła Renault 2.0 Eurocup - 38. miejsce Formuła Renault 2.0 ALPS - 16. miejsce |
2013 | Formuła Renault 2.0 Eurocup - 16. miejsce Formuła Renault 2.0 NEC - sześć startów |
2014 | Formuła Renault 2.0 Eurocup - 3. miejsce Formuła Renault 2.0 NEC - sześć startów (jedno zwycięstwo) |
2015 | Europejska Formuła 3 - 7. miejsce GP Makau - 13. miejsce |
2016 | GP3 - 2. miejsce F3 Masters - 5. miejsce |
2017 | Formuła 2 - 10. miejsce |
2018 | Formuła 2 - 3. miejsce |
Dodaj komentarz
Aby komentować pod zarezerowanym, stałym nickiem, bez potrzeby
logowania się za każdym wejściem, musisz się zarejestrować lub zalogować.
logowania się za każdym wejściem, musisz się zarejestrować lub zalogować.
Zaloguj się
0
Komentarze do:
Alexander Albon
Podobne: Alexander Albon




Podobne galerie: Alexander Albon
Najczęściej czytane w tym miesiącu



Tapety na pulpit
Galerie zdjęć
Newsletter