Max Chilton

Brytyjczyk, ścigał się w Formule 1 w latach 2013-2014 bolidami zespołu Marussia z końca stawki. Nie zdobył ani jednego punktu.

Droga do Formuły 1

Karierę w sportach motorowych Max Chilton rozpoczął mając 10 lat. Pierwszy był oczywiście karting, gdzie przez dwa lata zdobywał szlify, zanim wstąpił do juniorskiej edycji brytyjskiej formuły kartingowej TKM. Imponował tam regularnym stawaniem na podium. Od 2005 roku zaczął rywalizować w krajowych mistrzostwach T Cars, gdzie zawodnicy w wieku 14 -17 lat ścigali się normalnymi samochodami. Debiutancki sezon ukończył na 8. miejscu w klasyfikacji ogólnej i 3. w Pucharze Jesiennym. Następnego roku wywalczył już wicemistrzostwo, ulegając tylko Luciano Bachecie - o zaledwie 3 punkty. Wygrał siedem wyścigów, zdobył siedem pierwszych pól startowych i 14 razy stawał na podium.

Na sezon 2007, mając dopiero 16 lat przeniósł się do bolidu. Pierwszy rok startów w Brytyjskiej Formule 3 okazał się trudny - na 20 zawodów nie zdobył ani jednego punktu. Najlepszymi rezultatami były dwa 11. miejsca w rumuńskim Bukareszcie i na Brands Hatch. Oprócz tego zaliczył po jednym gościnnym występie w Star Mazda za Oceanem oraz Le Mans Series u siebie, na obiekcie Silverstone. W 2008 roku kontynuował zmagania w Brytyjskiej F3. Dwa pierwsze pola startowe oraz dwa podia były najlepszymi momentami jego sezonu. Z 72 punktami zdobył 10. lokatę klasyfikacji generalnej. Dodatkowo minął 14. metę prestiżowego wyścigu F3 o Grand Prix Makau oraz 21. również elitarnych zawodów F3 Masters na Zandvoort.

Sezon 2009 był jego ostatnim i najlepszym w Brytyjskiej F3. Jako kierowca zespołu Carlin wywalczył 4. miejsce tabeli łącznej, m. in. zwyciężając rozegrany na Brands Hatch finałowy wyścig kampanii, swój pożegnalny z krajową serią. Poza tym wziął udział w jednym wyścigu Formuły Renault 3.5. Pod koniec roku przeszedł do GP2, mistrzostw uznawanych za przedsionek Formuły 1.

Bolidem Addax zdobył 18. pozycję sezonu 2009-2010 Azjatyckiej GP2. W sezonie 2010 głównej GP2 jeździł dla stajni Ocean, wozem której zgarnął 3 oczka i 25. lokatę generalki.

Na rok 2011 pozostał w GP2, ale przeszedł do zespołu Carlin, z którym współpracował w Brytyjskiej F3. Był to debiutancki sezon tej ekipy w "przedsionku F1". W głównej edycji GP2 wywalczył 20. miejsce tabeli ogólnej, zdobywając 4 punkty. Dodatkowo jeździł bolidem Formuły Jeden stajni Force India na testach F1 dla młodych kierowców w Abu Zabi.

Sezon 2012 był przełomem w karierze Chiltona. W serii GP2 dalej reprezentując team Carlin, który zyskał wsparcie marki Marussia, wygrał dwa zawody i zdobył dwa pierwsze pola startowe. Ze 169 oczkami został sklasyfikowany na wysokim 4. miejscu klasyfikacji generalnej. Zdominował zespołowego partnera Rio Haryanto. Imponujące wyniki sprawiły, że w październiku został zatrudniony do F1 przez ekipę Marussia jako jej kierowca testowy oraz rezerwowy. Zasiadł za sterami bolidu rosyjskiego teamu podczas testów F1 dla młodych kierowców na Silverstone, a potem wystąpił nim w pierwszym piątkowym treningu GP Abu Zabi. Mając wsparcie sponsorów, w grudniu został ogłoszony kierowcą wyścigowym zespołu na przyszły rok.

Formuła 1

Debiutancki sezon 2013 był dla Chiltona ciężką przeprawą. Marussia znów przygotowała słaby bolid, którym nie dało się zdobyć punktów, ale można było zająć wyższe miejsce w klasyfikacji generalnej niż ostatnie. Brytyjczyk początkowo ogromnie odstawał tempem od teamowego kolegi, innego nowicjusza Julesa Bianchiego, choć potem zaczął nawiązywać z nim walkę. Najlepiej wypadł w GP Monako, finiszując 14. Na plus należy zaliczyć fakt, że osiągnął metę wszystkich 19 wyścigów sezonu. Tyle ukończonych zawodów z rzędu nie miał przed nim żaden debiutant w całej historii F1.

Sezon 2014 był kolejnym w Marussi i kolejnym spędzonym na końcu stawki. Chilton znów nie zdobył żadnych punktów, choć potrafił zrobić to drugi kierowca ekipy Bianchi w GP Monako.

W następnym GP Kanady doszło między nimi do kolizji, która zatrzymała serię ukończonych wyścigów przez Chiltona na 25 zawodach.

Brytyjczyk opuścił trzy ostatnie eliminacje wobec bankructwa swojej stajni. Okazało się, że to koniec całej jego kariery w F1.

W kolejnym roku zaczął pukać do drzwi amerykańskiej serii IndyCar, a jednocześnie wszedł do Długodystansowych Mistrzostw Świata (WEC) jako kierowca nowego prototypu Nissana.

Ciekawostki:

- Jego sześć lat starszy brat Tom jest także kierowcą wyścigowym.

- Jego ulubiony kolor to niebieski.

- Jego ulubiony film to "Reggae na lodzie".

Max Chilton - bio
Data urodzenia	21 kwietnia 1991 roku
Narodowość	Brytyjczyk
Zespół	-
Wzrost	182 cm
Waga	65 kg
Numer startowy	4
Max Chilton - statystyki
Zwycięstwa	0
Punkty	0
Wyścigi	35
Pierwsze pola startowe	0
Podia	0
Debiut	GP Australii 2013
Najlepszy wynik	13. miejsce (2 razy)
Max Chilton - kalendarium
2005	T Cars - 8. miejsce Puchar Jesienny T Cars - 3. miejsce
2006	T Cars - 2. miejsce
2007	Brytyjska Formuła 3 - 18. miejsce
2008	Brytyjska Formuła 3 - 10. miejsce Wyścig F3 Masters na Zandvoort - 21. miejsce Wyścig F3 o Grand Prix Makau - 14. miejsce
2009	Brytyjska Formuła 3 - 4. miejsce
2010	GP2 - 25. miejsce Azjatycka GP2 - 18. miejsce
2011	GP2 - 18. miejsce Azjatycka GP2 - 22. miejsce Testy F1 dla młodych kierowców w Abu Zabi z zespołem Force India
2012	GP2 - 4. miejsce Kierowca testowy i rezerwowy F1 zespołu Marussia
2013	Formuła 1 (Marussia) - 23. miejsce (0 punktów)
2014	Formuła 1 (Marussia) - 21. miejsce (0 punktów, ominął 3 z 19 wyścigów)