Brytyjczyk, pięciokrotny mistrz świata Formuły 1. Najbardziej utytułowany kierowca w stawce. Jeździ dla Mercedesa. Jego numer startowy to 44.
Droga do Formuły 1
Hamilton zaczął swoją drogę do „klasy królewskiej” w 1995 roku, podobnie jak większość kierowców od gokartów. Potwierdził swój talent zdobywając puchar Masters w dorocznych zawodach kartingowych odbywających się w paryskiej hali Bercy. Po tym sukcesie Hamilton zaczął się ścigać w Renault Winter Series i pierwszy sezon zakończył na piątym miejscu. W 2002 roku Lewis Hamilton ponownie ścigał się w Formule Renault świętując swoje pierwsze trzy zwycięstwa i kończąc sezon na bardzo dobrym trzecim miejscu. Sezon 2003 to już triumf w Formule Renault z zespołem Manor Motosport. W następnym roku ścigał się w Formule 3 i zdobył tytuł rok później.
W 2006 roku Hamilton ścigał się w popularnej serii GP2, gdzie w dominującym stylu odebrał mistrzostwo kolejnej wschodzącej gwieździe sportów motorowych - Nelsinho Piquetowi Jr. Wydarzeniem sezonu był niewątpliwie przepiękny i niesłychanie agresywny manewr wyprzedzania jakim młody Brytyjczyk popisał się podczas wyścigu Silverstone, gdy na kompleksie Becketts wyprzedził Piqueta i Piccioniego.
Po tym jak niespodziewanie z Formuły 1 wycofał się Juan Pablo Montoya młody Hamilton stał się głównym kandydatem do zajęcia jego miejsca. Ron Dennis miał ciężki orzech do zgryzienia tym bardziej, że Lewis nie zachwycił podczas testów w sezonie 2006. Zdecydować miały testy przedświąteczne, na których gwiazda Lewisa zabłysnęła zdecydowanie mocniejszym światłem i kilka dni później było pewne, że Dennis postawi na Hamiltona.
Formuła 1
Lewis Hamilton już w swoim pierwszym wyścigu w Formule 1 stanął na podium, a pierwsze zwycięstwo odniósł podczas Grand Prix Kanady, które było jego szóstym wyścigiem w karierze.
Gdy w Bahrajnie Lewis objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej chyba nikt nie przypuszczał, że odda je dopiero podczas ostatniego wyścigu sezonu.
Już podczas Grand Prix Chin Lewis mógł sobie zapewnić tytuł mistrzowski, jednak błąd zespołu, który nie ściągnął go do boksów po świeże opony, kosztował go jak się później okazało tytuł mistrzowski.
Napięta atmosfera w zespole nie sprzyjała osiąganiu dobrych wyników. Pretensje Fernando Alonso o faworyzowanie Hamiltona, a także wybuch "afery szpiegowskiej" podkopywał skutecznie morale zespołu.
Do ostatniego wyścigu sezonu Hamilton przystępował z przewagą 7 punktów nad Raikkonenem i 4 nad Alonso. Błędy popełnione podczas próby odzyskania pozycji, a także problemy ze skrzynią biegów zepchnęły go na 18 pozycję. Ostatecznie wyścig ukończył na 7, co dawało Kimiemu Raikkonenowi mistrzostwo świata.
Światełko nadziei na zdobycie tytułu mistrza zaświeciło się kiedy FIA wszczęła śledztwo przeciwko BMW i Williamsowi, o manipulowanie paliwem. Gdyby kierowcy BMW zostali ukarani, Hamilton wskoczyłby na 5 pozycję i został mistrzem świata. Ostatecznie FIA zarzuciła dochodzenie i Brytyjczyk został wicemistrzem świata.
Do sezonu 2008 Hamilton przystepował z 5-letnim kontraktem w kieszeni oraz nowym partnerem - Heikki Kovalainenem. Już start w pierwszym w sezonie Grand Prix Australii przyniósł mu zwycięstwo. Po 3 wyścigach spadł na 3 miejsce w klasyfikacji, jednak kolejne dwa dobre występy oraz zwycięstwo w Grand Prix Monako ponownie zapewniło mu prowadzenie.
Słynna kraksa na torze w Montrealu oraz błąd podczs wyprzedzania w następnym wyścigu nie przyniosły Brytyjczykowi punktów, czego skutniem było 4 miejsce w klasyfikacji. Odrodzenie nastąpiło w następnym wyścigu na torze Silverstone, gdzie przy deszczowej pogodzie Hamilton zdeklasował rywali. Dobra strategia podczas Grand Prix Niemiec pozwoliła mu się umocnić na prowadzeniu.
Kara nałożona po Grand Prix Belgii i 7 miejsce na Monzie sprawiły, że przewaga stopniała do 1 punktu. Pech Massy podczas singapurskich zawodów, a także pomimo kar w Japonii Hamilton miał 5 oczek przewagi. Świetna forma w Chinach dała kolejne 2 punkty przewagi.
Zawodów na Interlagos nie powstydził by się Alfred Hitchcock. Do zwycięstwa Hamiltonowi potrzebne było 5 miejsce w wyścigu. Jednak pod koniec wyścigu 5. miejsce od Hamiltona wyrwał Sebastian Vettel. Swoją pozycję Brytyjczyk odzyskał dopiero podczas ostatniego kilometra, tym samym zapewniając sobie tytuł mistrzowski.
Pierwszy wyścig w sezonie 2009 nie napawał optymizmem. Tymczasem 18 miejsce na starcie, ze względu na karę za wymianę skrzyni biegów nie przeszkodziło Hamiltonowi zdobyć 4 lokaty. Jednak późniejsze niejasności wokół manewru wyprzedzania przez Jarno Trullego, zakończyły się dyskwalifikacją zawodnika.
W kolejnych wyścigach dały o sobie znać skutki rywalizacji o mistrzostwo 2008. Nowy bolid nie był rozwijany, gdyż cały zespoł poświęcił się wywalczeniu mistrzostwa. Co prawda po Australii Hamilton w kolejnych 3 wyścigach zdobywał punkty, ale jego kolejne wyniki nie przystwały do mistrza świata.
Przebudzenie nastąpiło w 10 wyścigu sezonu na Węgrzech, gdzie Hamilton odniósł pierwsze zwycięstwo z sezonie. Następny wyścig w Walencji ukończył 2, a na Grand Prix Włoch byłby 3, gdyby nie rozbił bolidu na ostatnim okrążeniu.
Singapur okazał się dobrym miejscem dla Brytyjczyka i jego drugiego zwycięstwa. Dwa nastepne wyścigi kończyły się miejscami na podium. W kwalifikacjach do Grand Prix Abu Zabi Hamilton wywalczył Pole Position, ale kłopoty z hamulcami zmusiły go do wycofania się z zawodów.
W sezonie 2010 Hamilton był szybki, niestety popełniał zbyt wiele błędów, co uniemożliwiło mu skuteczną walkę o tytuł. Brytyjczyk przez długi czas w środku sezonu przewodził w klasyfikacji generalnej, ale od Grand Prix Niemiec McLaren zaczął wyraźnie tracić dystans do Red Bulla i Ferrari. Ostatecznie Lewis zakończył sezon na czwartej pozycji z trzema wygranymi wyścigami na koncie.
Rok 2011 był dla niego jeszcze mniej udany. Wahania formy spowodowane m. in. problemami w życiu osobistym oraz częste kolizje - zwłaszcza z Felipe Massą - spowodowały, że po raz pierwszy w karierze kierowcy F1 uległ zespołowemu partnerowi, którym był Jenson Button, tracąc pozycję zdecydowanego lidera McLarena. Dysponując drugim bolidem w stawce 8-krotnie startował z pierwszego rzędu i wygrał 3 wyścigi. W klasyfikacji generalnej wywalczył piąte miejsce, gromadząc najmniej punktów z grupy czterech kierowców, którzy wobec dominacji Sebastiana Vettela rywalizowali o tytuł wicemistrz świata.
Na sezon 2012 dostał bardzo konkurencyjny bolid, wspólnie z samochodem Red Bull Racing przewodzący stawce, ale przez błędy zespołu oraz pech pierwsze zwycięstwo odniósł dopiero w czerwcowym GP Kanady. Potem wygrał jeszcze GP Węgier, GP Włoch i GP USA, lecz częste awarie modelu MP4-27 nie pozwoliły mu podjąć walki o mistrzowski tytuł. Zmagania zakończył na 4. pozycji w klasyfikacji generalnej kierowców, gromadząc dwa punkty więcej niż zespołowy partner Jenson Button. Postanowił odejść z McLarena, aby podjąć wyzwanie wyprowadzenia na szczyt Formuły 1 teamu Mercedesa.
Rok 2013, pierwszy za sterami bolidu Srebrnych Strzał, nie przyniósł poprawy wyników, ale biorąc pod uwagę formę niemieckiego zespołu w poprzednich sezonach, był sukcesem.
Hamilton pięciokrotnie wygrał kwalifikacje, w wyścigu triumfował jeden raz, na sprzyjającym mu torze Hungaroring. Podczas zawodów często tracił pozycje z powodu nadmiernego zużycia opon w modelu W04. Mimo tego w klasyfikacji generalnej znów zajął czwarte miejsce.
Choć przed sezonem miał dużo mniejsze oczekiwania co do rezultatów, Lewis był nieco zawiedziony, przyznając że niedostosowany do samochodu nowego teamu, jeździł nim wolniej niż się dało. Zespołowy partner Nico Rosberg uważany za słabszego zawodnika, zwyciężył jeden wyścig więcej, aczkolwiek zgromadził mniej punktów.
Hamilton z Rosbergiem doprowadził Mercedesa do wicemistrzostwa konstruktorów.
Sezon 2014 okazał się przełomem. Hamilton po sześciu latach został drugi raz mistrzem świata, pokonując w gorącej walce o tytuł teamowego kolegę Rosberga podczas finałowego wyścigu.
Po rewolucji technicznej w F1, Mercedes przejął od Red Bulla pozycję dominującego zespołu, w dużej mierze dzięki przewadze mocy swojego nowego silnika V6 turbo.
Hamilton niespodziewanie zdobył mniej pole position niż Rosberg, ale wygrał aż 11 wyścigów, większość w kalendarzu.
Sezon 2015 był kolejnym sezonem dominacji Mercedesa oraz Hamiltona, który przejął inicjatywę od Rosberga w kwalifikacjach, zdobywając pole position aż 11 razy na 12 pierwszych czasówek, zwyciężył 10 wyścigów i obronił tytuł już na trzy rundy przed końcem. Został tym samym 3-krotnym mistrzem świata, jak jego idol Ayrton Senna.
Chociaż pomogły mu w tym awarie zespołowego partnera. Poza tym, uległ Niemcowi we wszystkich trzech pozostałych Grand Prix i nie startował z pierwszego pola od wrześniowego GP Włoch.
W sezonie 2016 dosyć niespodziewanie stracił mistrzostwo na rzecz Rosberga, przegrywając z zespołowym partnerem o 5 punktów. Mimo, że zwyciężył więcej wyścigów od Niemca. Również więcej razy zdobył pole position.
Hamiltonowi zaszkodziły awarie silnika - zwłaszcza ta, przez którą nie ukończył GP Malezji. Poza tym parę razy zepsuł start.
Nie osiągnął mety także w GP Hiszpanii, zderzając się z Rosbergiem na pierwszym okrążeniu. Miał kolizję z nim jeszcze w GP Austrii.
W 2017 roku odzyskał tytuł. Tym razem stoczył prestiżowy pojedynek na czele stawki z Sebastianem Vettelem. Przez większość sezonu klasyfikacji generalnej przewodził kierowca Ferrari, ale potem w krótkim czasie pogrążyły go awarie i wypadek.
Ostatecznie Hamilton zapewnił sobie czwarte w karierze mistrzostwo już na dwa wyścigi przed końcem rywalizacji.
Z Rosbergiem dłużej się nie ścigał, bo ten po zeszłorocznym sukcesie nieoczekiwanie zakończył karierę. Nowym zawodnikiem Mercedesa został Valtteri Bottas, który zgromadził 58 punktów mniej od Lewisa.
Hamilton dodatkowo został nowym liderem rankingu kierowców F1 z największą liczbą pole position na koncie.
W sezonie 2018 znów walczył o najwyższy laur z Vettelem. Było to pierwsze w historii starcie dwóch czterokrotnych mistrzów świata.
Podobnie jak w ubiegłym roku, pokonał Niemca - znowu sięgając po tytuł już na dwie rundy przed końcem zmagań.
Podczas gdy Vettel miał sporo wypadków, Hamilton jeździł imponująco, w efekcie odniósł spektakularny triumf nad wielkim rywalem. Zdystansował go aż na 88 oczek.
Ciekawostki
- W niższych formułach jego głównymi rywalami byli Nico Rosberg i nasz Robert Kubica.
- Jest jedynym czarnoskórym kierowcą w historii Formuły 1.
- Planuje wydać własny album muzyczny.
Droga do Formuły 1
Hamilton zaczął swoją drogę do „klasy królewskiej” w 1995 roku, podobnie jak większość kierowców od gokartów. Potwierdził swój talent zdobywając puchar Masters w dorocznych zawodach kartingowych odbywających się w paryskiej hali Bercy. Po tym sukcesie Hamilton zaczął się ścigać w Renault Winter Series i pierwszy sezon zakończył na piątym miejscu. W 2002 roku Lewis Hamilton ponownie ścigał się w Formule Renault świętując swoje pierwsze trzy zwycięstwa i kończąc sezon na bardzo dobrym trzecim miejscu. Sezon 2003 to już triumf w Formule Renault z zespołem Manor Motosport. W następnym roku ścigał się w Formule 3 i zdobył tytuł rok później.
Lewis Hamilton już w swoim pierwszym wyścigu w Formule 1 stanął na podium, a pierwsze zwycięstwo odniósł podczas Grand Prix Kanady, które było jego szóstym wyścigiem w karierze.
Gdy w Bahrajnie Lewis objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej chyba nikt nie przypuszczał, że odda je dopiero podczas ostatniego wyścigu sezonu.
Już podczas Grand Prix Chin Lewis mógł sobie zapewnić tytuł mistrzowski, jednak błąd zespołu, który nie ściągnął go do boksów po świeże opony, kosztował go jak się później okazało tytuł mistrzowski.
Napięta atmosfera w zespole nie sprzyjała osiąganiu dobrych wyników. Pretensje Fernando Alonso o faworyzowanie Hamiltona, a także wybuch "afery szpiegowskiej" podkopywał skutecznie morale zespołu.
Do ostatniego wyścigu sezonu Hamilton przystępował z przewagą 7 punktów nad Raikkonenem i 4 nad Alonso. Błędy popełnione podczas próby odzyskania pozycji, a także problemy ze skrzynią biegów zepchnęły go na 18 pozycję. Ostatecznie wyścig ukończył na 7, co dawało Kimiemu Raikkonenowi mistrzostwo świata.
Światełko nadziei na zdobycie tytułu mistrza zaświeciło się kiedy FIA wszczęła śledztwo przeciwko BMW i Williamsowi, o manipulowanie paliwem. Gdyby kierowcy BMW zostali ukarani, Hamilton wskoczyłby na 5 pozycję i został mistrzem świata. Ostatecznie FIA zarzuciła dochodzenie i Brytyjczyk został wicemistrzem świata.
Do sezonu 2008 Hamilton przystepował z 5-letnim kontraktem w kieszeni oraz nowym partnerem - Heikki Kovalainenem. Już start w pierwszym w sezonie Grand Prix Australii przyniósł mu zwycięstwo. Po 3 wyścigach spadł na 3 miejsce w klasyfikacji, jednak kolejne dwa dobre występy oraz zwycięstwo w Grand Prix Monako ponownie zapewniło mu prowadzenie.
Słynna kraksa na torze w Montrealu oraz błąd podczs wyprzedzania w następnym wyścigu nie przyniosły Brytyjczykowi punktów, czego skutniem było 4 miejsce w klasyfikacji. Odrodzenie nastąpiło w następnym wyścigu na torze Silverstone, gdzie przy deszczowej pogodzie Hamilton zdeklasował rywali. Dobra strategia podczas Grand Prix Niemiec pozwoliła mu się umocnić na prowadzeniu.
Kara nałożona po Grand Prix Belgii i 7 miejsce na Monzie sprawiły, że przewaga stopniała do 1 punktu. Pech Massy podczas singapurskich zawodów, a także pomimo kar w Japonii Hamilton miał 5 oczek przewagi. Świetna forma w Chinach dała kolejne 2 punkty przewagi.
Zawodów na Interlagos nie powstydził by się Alfred Hitchcock. Do zwycięstwa Hamiltonowi potrzebne było 5 miejsce w wyścigu. Jednak pod koniec wyścigu 5. miejsce od Hamiltona wyrwał Sebastian Vettel. Swoją pozycję Brytyjczyk odzyskał dopiero podczas ostatniego kilometra, tym samym zapewniając sobie tytuł mistrzowski.
Pierwszy wyścig w sezonie 2009 nie napawał optymizmem. Tymczasem 18 miejsce na starcie, ze względu na karę za wymianę skrzyni biegów nie przeszkodziło Hamiltonowi zdobyć 4 lokaty. Jednak późniejsze niejasności wokół manewru wyprzedzania przez Jarno Trullego, zakończyły się dyskwalifikacją zawodnika.
W kolejnych wyścigach dały o sobie znać skutki rywalizacji o mistrzostwo 2008. Nowy bolid nie był rozwijany, gdyż cały zespoł poświęcił się wywalczeniu mistrzostwa. Co prawda po Australii Hamilton w kolejnych 3 wyścigach zdobywał punkty, ale jego kolejne wyniki nie przystwały do mistrza świata.
Przebudzenie nastąpiło w 10 wyścigu sezonu na Węgrzech, gdzie Hamilton odniósł pierwsze zwycięstwo z sezonie. Następny wyścig w Walencji ukończył 2, a na Grand Prix Włoch byłby 3, gdyby nie rozbił bolidu na ostatnim okrążeniu.
Singapur okazał się dobrym miejscem dla Brytyjczyka i jego drugiego zwycięstwa. Dwa nastepne wyścigi kończyły się miejscami na podium. W kwalifikacjach do Grand Prix Abu Zabi Hamilton wywalczył Pole Position, ale kłopoty z hamulcami zmusiły go do wycofania się z zawodów.
W sezonie 2010 Hamilton był szybki, niestety popełniał zbyt wiele błędów, co uniemożliwiło mu skuteczną walkę o tytuł. Brytyjczyk przez długi czas w środku sezonu przewodził w klasyfikacji generalnej, ale od Grand Prix Niemiec McLaren zaczął wyraźnie tracić dystans do Red Bulla i Ferrari. Ostatecznie Lewis zakończył sezon na czwartej pozycji z trzema wygranymi wyścigami na koncie.
Rok 2011 był dla niego jeszcze mniej udany. Wahania formy spowodowane m. in. problemami w życiu osobistym oraz częste kolizje - zwłaszcza z Felipe Massą - spowodowały, że po raz pierwszy w karierze kierowcy F1 uległ zespołowemu partnerowi, którym był Jenson Button, tracąc pozycję zdecydowanego lidera McLarena. Dysponując drugim bolidem w stawce 8-krotnie startował z pierwszego rzędu i wygrał 3 wyścigi. W klasyfikacji generalnej wywalczył piąte miejsce, gromadząc najmniej punktów z grupy czterech kierowców, którzy wobec dominacji Sebastiana Vettela rywalizowali o tytuł wicemistrz świata.
Na sezon 2012 dostał bardzo konkurencyjny bolid, wspólnie z samochodem Red Bull Racing przewodzący stawce, ale przez błędy zespołu oraz pech pierwsze zwycięstwo odniósł dopiero w czerwcowym GP Kanady. Potem wygrał jeszcze GP Węgier, GP Włoch i GP USA, lecz częste awarie modelu MP4-27 nie pozwoliły mu podjąć walki o mistrzowski tytuł. Zmagania zakończył na 4. pozycji w klasyfikacji generalnej kierowców, gromadząc dwa punkty więcej niż zespołowy partner Jenson Button. Postanowił odejść z McLarena, aby podjąć wyzwanie wyprowadzenia na szczyt Formuły 1 teamu Mercedesa.
Rok 2013, pierwszy za sterami bolidu Srebrnych Strzał, nie przyniósł poprawy wyników, ale biorąc pod uwagę formę niemieckiego zespołu w poprzednich sezonach, był sukcesem.
Hamilton pięciokrotnie wygrał kwalifikacje, w wyścigu triumfował jeden raz, na sprzyjającym mu torze Hungaroring. Podczas zawodów często tracił pozycje z powodu nadmiernego zużycia opon w modelu W04. Mimo tego w klasyfikacji generalnej znów zajął czwarte miejsce.
Choć przed sezonem miał dużo mniejsze oczekiwania co do rezultatów, Lewis był nieco zawiedziony, przyznając że niedostosowany do samochodu nowego teamu, jeździł nim wolniej niż się dało. Zespołowy partner Nico Rosberg uważany za słabszego zawodnika, zwyciężył jeden wyścig więcej, aczkolwiek zgromadził mniej punktów.
Hamilton z Rosbergiem doprowadził Mercedesa do wicemistrzostwa konstruktorów.
Sezon 2014 okazał się przełomem. Hamilton po sześciu latach został drugi raz mistrzem świata, pokonując w gorącej walce o tytuł teamowego kolegę Rosberga podczas finałowego wyścigu.
Po rewolucji technicznej w F1, Mercedes przejął od Red Bulla pozycję dominującego zespołu, w dużej mierze dzięki przewadze mocy swojego nowego silnika V6 turbo.
Hamilton niespodziewanie zdobył mniej pole position niż Rosberg, ale wygrał aż 11 wyścigów, większość w kalendarzu.
Sezon 2015 był kolejnym sezonem dominacji Mercedesa oraz Hamiltona, który przejął inicjatywę od Rosberga w kwalifikacjach, zdobywając pole position aż 11 razy na 12 pierwszych czasówek, zwyciężył 10 wyścigów i obronił tytuł już na trzy rundy przed końcem. Został tym samym 3-krotnym mistrzem świata, jak jego idol Ayrton Senna.
Chociaż pomogły mu w tym awarie zespołowego partnera. Poza tym, uległ Niemcowi we wszystkich trzech pozostałych Grand Prix i nie startował z pierwszego pola od wrześniowego GP Włoch.
W sezonie 2016 dosyć niespodziewanie stracił mistrzostwo na rzecz Rosberga, przegrywając z zespołowym partnerem o 5 punktów. Mimo, że zwyciężył więcej wyścigów od Niemca. Również więcej razy zdobył pole position.
Hamiltonowi zaszkodziły awarie silnika - zwłaszcza ta, przez którą nie ukończył GP Malezji. Poza tym parę razy zepsuł start.
Nie osiągnął mety także w GP Hiszpanii, zderzając się z Rosbergiem na pierwszym okrążeniu. Miał kolizję z nim jeszcze w GP Austrii.
W 2017 roku odzyskał tytuł. Tym razem stoczył prestiżowy pojedynek na czele stawki z Sebastianem Vettelem. Przez większość sezonu klasyfikacji generalnej przewodził kierowca Ferrari, ale potem w krótkim czasie pogrążyły go awarie i wypadek.
Ostatecznie Hamilton zapewnił sobie czwarte w karierze mistrzostwo już na dwa wyścigi przed końcem rywalizacji.
Z Rosbergiem dłużej się nie ścigał, bo ten po zeszłorocznym sukcesie nieoczekiwanie zakończył karierę. Nowym zawodnikiem Mercedesa został Valtteri Bottas, który zgromadził 58 punktów mniej od Lewisa.
Hamilton dodatkowo został nowym liderem rankingu kierowców F1 z największą liczbą pole position na koncie.
W sezonie 2018 znów walczył o najwyższy laur z Vettelem. Było to pierwsze w historii starcie dwóch czterokrotnych mistrzów świata.
Podobnie jak w ubiegłym roku, pokonał Niemca - znowu sięgając po tytuł już na dwie rundy przed końcem zmagań.
Podczas gdy Vettel miał sporo wypadków, Hamilton jeździł imponująco, w efekcie odniósł spektakularny triumf nad wielkim rywalem. Zdystansował go aż na 88 oczek.
Ciekawostki
- W niższych formułach jego głównymi rywalami byli Nico Rosberg i nasz Robert Kubica.
- Jest jedynym czarnoskórym kierowcą w historii Formuły 1.
- Planuje wydać własny album muzyczny.
| Lewis Hamilton - bio | |
|---|---|
| Data urodzenia | 7 stycznia 1985 roku |
| Narodowość | Brytyjczyk |
| Zespół | Mercedes |
| Wzrost | 174 cm |
| Waga | 67 kg |
| Numer startowy | 44 |
| Lewis Hamilton - statystyki | |
| Zwycięstwa | 73 |
| Punkty | 3018 |
| Wyścigi | 229 |
| Pierwsze pola startowe | 83 |
| Podia | 134 |
| Debiut | GP Australii 2007 |
| Lewis Hamilton - wyniki w sezonie 2018 | |
| Australia | 2. miejsce |
| Bahrajn | 3. miejsce |
| Chiny | 4. miejsce |
| Azerbejdżan | 1. miejsce |
| Hiszpania | 1. miejsce |
| Monako | 3. miejsce |
| Kanada | 5. miejsce |
| Francja | 1. miejsce |
| Austria | nie ukończył (usterka pompy paliwa) |
| Wielka Brytania | 2. miejsce |
| Niemcy | 1. miejsce |
| Węgry | 1. miejsce |
| Belgia | 2. miejsce |
| Włochy | 1. miejsce |
| Singapur | 1. miejsce |
| Rosja | 1. miejsce |
| Japonia | 1. miejsce |
| USA | 3. miejsce |
| Meksyk | 4. miejsce |
| Brazylia | 1. miejsce |
| Abu Zabi | 1. miejsce |
| Pozycja końcowa | 1. miejsce (408 punktów) |
| Lewis Hamilton - kalendarium | |
| 2001 | Brytyjska Formuła Renault 2000 (zimowa edycja) - 5. miejsce |
| 2002 | Brytyjska Formuła Renault 2000 - 3. miejsce Formuła Renault 2000 Eurocup - cztery starty |
| 2003 | Brytyjska Formuła Renault 2.0 - mistrzostwo Brytyjska Formuła 3 - dwa starty Formuła Renault 2000 Masters - dwa starty Niemiecka Formuła Renault 2000 - dwa starty GP Makau - nie ukończył Korea Super Prix - nie ukończył |
| 2004 | Formuła 3 Euro Series - 5. miejsce GP Makau - 14. miejsce Masters F3 - 14. miejsce Bahrain Superprix - zwycięstwo |
| 2005 | Formuła 3 Euro Series - mistrzostwo Masters F3 - zwycięstwo |
| 2006 | GP2 - mistrzostwo |
| 2007 | Formuła 1 (McLaren) - 2. miejsce (109 punktów) |
| 2008 | Formuła 1 (McLaren) - mistrzostwo (98 punktów) |
| 2009 | Formuła 1 (McLaren) - 5. miejsce (49 punktów) |
| 2010 | Formuła 1 (McLaren) - 4. miejsce (240 punktów) |
| 2011 | Formuła 1 (McLaren) - 5. miejsce (227 punktów) |
| 2012 | Formuła 1 (McLaren) - 4. miejsce (190 punktów) |
| 2013 | Formuła 1 (Mercedes) - 4. miejsce (189 punktów) |
| 2014 | Formuła 1 (Mercedes) - mistrzostwo (384 punkty) |
| 2015 | Formuła 1 (Mercedes) - mistrzostwo (381 punktów) |
| 2016 | Formuła 1 (Mercedes) - 2. miejsce (380 punktów) |
| 2017 | Formuła 1 (Mercedes) - mistrzostwo (363 punkty) |
| 2018 | Formuła 1 (Mercedes) - mistrzostwo (408 punktów) |
Tapety 
MAN: modele TGM i TGL w pełnej okazałości 
2010 Honda Hornet 600 
Na Co Zwracać Uwagę, Kupując Pierwszy Motocykl?
Łożysko toczne - co to jest i jak jest zbudowane
Niezwykły triumf Kajetanowicza i Szczepaniaka, Polacy wygrywają Rajd Portugalii!
Gaz-M20 Pobieda: zapomniany pierwowzór FSO Warszawy
American Truck Simulator: Colorado oficjalnie zapowiedziane
Tapety Porsche 
