GP Kanady 2016 - zapowiedź

Grand Prix Kanady może być jednym z najważniejszych wyścigów tegorocznego sezonu Formuły 1 i rozstrzygnąć, czy ktoś ma potencjał, aby sensacyjnie włączyć się do rywalizacji Nico Rosberga oraz Lewisa Hamiltona o mistrzostwo świata.


Podczas ostatnich dwóch zawodów więcej okrążeń na prowadzeniu spędził bolid Red Bulla niż samochód Mercedesa. W Hiszpanii Srebrne Strzały zderzyły się i od razu odpadły, lecz w Monako prawdopodobnie przegrałyby znowu, gdyby nie zepsuty pit-stop Daniela Ricciardo. Specyficzna pętla na ulicach Monte Carlo wyjątkowo pasowała Czerwonym Bykom, ale dawni czempioni mają utrzymać rozpęd dzięki usprawnionemu silnikowi Renault. W Kanadzie według szacunków powinien pozwolić przyśpieszyć modelowi RB12 o pół sekundy na okrążeniu.Może to za mało, aby ekipa z Milton Keynes zaczęła ścigać się z Mercedesem jak równy z równym przez cały czas, z drugiej strony liderowi stawki w tym sezonie regularnie przydarzają się różne kłopoty, a bez komfortowej przewagi osiągów potknięcia mogą się mnożyć jeszcze bardziej.

Do walki o zwycięstwa wciąż aspiruje też Ferrari, które znalazło się w cieniu Red Bulla, jednak wierzy w szanse na uratowanie swojego sezonu, jeśli tylko rozwiąże problem słabej przyczepności opon w kwalifikacjach. Spróbuje zrobić to zmianami w tylnym zawieszeniu. Poza tym, włoski zespół poprawił na GP Kanady swoją turbosprężarkę, niedomaganie której według telewizji RTL kosztowało Sebastiana Vettela i Kimiego Raikkonena nawet tyle, ile ma dać ulepszony silnik Renault. W motorze Ferrari pojawi się jednocześnie nowe paliwo od firmy Shell.

Modyfikacjom powinny zostać poddane również jednostki napędowe Mercedesa oraz Hondy, lecz nie wiadomo jak dużym.

Poza silnikiem, w Montrealu bardzo ważne są też hamulce i trakcja. Półuliczna pętla położona na sztucznie usypanej wyspie Île Notre-Dame charakteryzuje się długimi prostymi i szykanami. Najbardziej popularnym miejscem na trasie jest finałowa szykana ze "Ścianą Mistrzów". W 1999 roku zakończyło jazdę na niej trzech mistrzów świata F1 - Damon Hill, Michael Schumacher i Jacques Villeneuve, plus mistrz FIA GT Ricardo Zonta. Potem wypadek tam mieli jeszcze m. in. Jenson Button i Vettel. Polskim miłośnikom F1 wyścig w Kanadzie kojarzy się głównie z dramatycznym wypadkiem Roberta Kubicy i triumfem naszego rodaka, ale w Montrealu pierwszą wygraną świętowali także Ricciardo, czy Hamilton, który zwyciężył zawody na torze imienia Gillesa Villeneuve'a aż cztery razy. Wygrywali na nim też Vettel oraz Raikkonen. Jeszcze nigdy nie udało się to natomiast Nico Rosbergowi, przewodzącemu klasyfikacji generalnej sezonu już tylko z 24-punktową przewagą. Tyle traci do niego Hamilton. Ricciardo, Raikkonen i Vettel mają od 40 do 46 oczek mniej niż lider.
W Kanadzie inaczej niż w Monako jak najbardziej można wyprzedzać. Dodatkowo dostarczane i tam ultramiękkie opony nadchodzącego weekendu raczej nie będą tak wytrzymałe jak w Księstwie. Atrakcyjności wyścigowi może dodać również deszcz, ale szanse opadów nie są tak duże jak w przypadku poprzednich zawodów. Według najnowszych danych wynoszą tylko około 15 procent.Z nawierzchnią suchą czy mokrą, w Montrealu jest spore prawdopodobieństwo wyjazdu samochodu bezpieczeństwa. A jeszcze większe... wkroczenia na tor świszcza.Grand Prix Kanady - ciekawostki

1. Przed nami 47. edycja GP Kanady i 37. na torze imienia Gillesa Villeneuve'a w Montrealu. Zanim obiekt ten zadebiutował w kalendarzu F1 w 1978 roku, wyścig rozgrywano jeszcze na pętli Mosport w latach 1967, 1969, 1971-74 i 1976-77, a także na torze Mont-Tremblant w latach 1968 oraz 1970.

2. Najwięcej razy GP Kanady wygrał Michael Schumacher - siedmiokrotnie. Hamilton z czterema triumfami jest drugi w statystyce.

3. Łącznie sześciu kierowców odniosło w Kanadzie pierwsze zwycięstwo w F1 - Gilles Villeneuve (sezon 1978), Thierry Boutsen (sezon 1989), Jean Alesi (sezon 1995), Hamilton (sezon 2007), Kubica (sezon 2008) i Ricciardo (sezon 2014).

4. Tylko jeden kierowca wygrał GP Kanady na dwóch różnych torach - Jacky Ickx. Belg triumfował w roku 1969 na Mosport i w 1970 na Mont-Tremblant.

5. Z obecnej stawki zawodników, w sumie sześciu może pochwalić się wygraną w Kanadzie - Raikkonen (zwyciężył w sezonie 2005 bolidem McLarena), Fernando Alonso (zwyciężył w sezonie 2006 bolidem Renault), Hamilton (zwyciężył w sezonach 2007, 2010 i 2012 bolidami McLarena, plus w sezonie 2015 bolidem Mercedesa), Jenson Button (zwyciężył w sezonie 2011 bolidem McLarena), Vettel (zwyciężył w sezonie 2013 bolidem Red Bulla) oraz Ricciardo (zwyciężył w sezonie 2014 bolidem Red Bulla).

6. Spośród zespołów najwięcej triumfów w GP Kanady ma McLaren - 13. Wyprzedza o dwie wygrane Ferrari i o sześć Williamsa.

Ekipa BMW-Sauber jako jedyna odniosła w tych zawodach pierwsze zwycięstwo w Formule 1.

7. Ojciec Jolyona Palmera - Jonathan - w GP Kanady jedyny raz w swojej karierze uzyskał najlepszy czas okrążenia w wyścigu. Prowadząc samochód zespołu Tyrrell w 1989 roku, na 11. kółku ustanowił rezultat 1:31,925.

8. Pole position w Montrealu nie jest tak ważne, jak na niektórych innych torach. W ciągu ostatniego dziesięciolecia, tylko 5-krotnie wygrał kierowca ruszający z samego czoła stawki.

9. W rankingu startów z pierwszego pola do GP Kanady, górą znów jest Michael Schumacher. Legendarny Niemiec ustawiał się na pole position w tych zawodach 6-krotnie, dwa razy więcej niż Hamilton.

10. Hamilton jest jednym z dwóch kierowców, którzy w GP Kanady ruszali z pierwszego pola pierwszy raz w karierze. Drugi zawodnik to Peter Revson, który w 1972 roku na Mosport zdobył swoje jedyne pole position w F1. Było to jednocześnie pierwsze pole position McLarena.
Dane o GP Kanady i torze w Montrealu:

• Długość okrążenia: 4,361 kilometra

• Rekord okrążenia: 1:12,275 (Ralf Schumacher, Williams-BMW, sezon 2004)
  

• Różnica w odległości punktów startu oraz mety: brak

• Liczba zakrętów: 14

• Liczba okrążeń do pokonania w wyścigu: 70

• Całkowity dystans wyścigu: 305,270 kilometra

• Ograniczenia prędkości w alei serwisowej: 80 km/h podczas treningów, kwalifikacji i wyścigu
  

• Sędziowie:
  
  Gerd Ennser - Niemiec, członek komitetu wykonawczego rodzimego klubu automobilowego DMSB, sędziujący także w serii DTM
  
  Steve Stringwell - Brytyjczyk, były kierowca rajdowy, obecnie główny sędzia wyścigów Porsche Supercup, Formuły V8 3.5 i BTCC
  
  Derek Warwick - Brytyjczyk, kierowca Formuły 1 w latach 1981-90, 1993, były mistrz świata w wyścigach długodystansowych i zwycięzca 24-godzinnych zawodów Le Mans

• Dostępne opony Pirelli typu slick: miękkie (żółte), supermiękkie (czerwone) i ultramiękkie (fioletowe)
  
  Przydział dla poszczególnych kierowców: LINK
  

• Strefy DRS: Na odcinku przed finałową szykaną i na prostej startowej (początek 70 metrów po szykanie). Mają wspólny punkt pomiaru odległości między bolidami, ustawiony po zakręcie nr 9.
  

• Prognozowana pogoda: piątek - zachmurzenie
                                        sobota - częściowe zachmurzenie
                                        niedziela - przejściowe opady
  

Terminarz:

• 1. trening - piątek 16:00 (na żywo w Eleven Sports)

• 2. trening - piątek 20:00 (na żywo w Eleven Sports, powtórka w sobotę o 14:00)
  

• 3. trening - sobota 16:00 (na żywo w Eleven Sports)

• Kwalifikacje - sobota 19:00 (na żywo w Eleven Sports, powtórka w niedzielę o 18:00)
  

• Wyścig - niedziela 20:00 (na żywo w Eleven Sports, powtórki w poniedziałek i wtorek o 14:00)