Formuła 1 - historia: sezon 1950

Przed rokiem 1950 sport samochodowy był areną oddzielnych zawodów Grand Prix, organizowanych samodzielnie przez automobilkluby krajowe. Po wojnie zdecydowano się zebrać wszystko w jedne ramy organizacyjne. W 1949 roku Międzynarodowa Federacja Samochodowa ogłosiła, że od przyszłego roku rozpoczną się zawody o Mistrzostwo Świata Formuły 1. Na początku cykl mistrzostw tworzyło siedem wyścigów. Sześć z nich odbywało się w Europie, a jeden w Ameryce Południowej - słynny Indianapolis 500. Dzięki temu zmagania można było nazwać Mistrzostwami Świata, a nie Europy.

Pierwszy wyścig w historii Formuły 1 odbył się 13 maja 1950 roku na torze Silverstone. Rywalizację kierowców obserwowało aż 150 tysięcy widzów, w tym brytyjska rodzina królewska. Zwyciężył Włoch Giuseppe 'Nino' Farina jadący Alfą Romeo. Tuż za nim znaleźli się inni kierowcy tego włoskiego producenta - Argentyńczyk Juan Manuel Fangio oraz Brytyjczyk Reg Parnell. Potrójny tryumf Alfy potwierdził tylko to, o czym wszyscy wiedzieli. Alfa Romeo oraz trzej kierowcy - Farina, Fangio i Fagioli byli już legendami sportu motorowego. Cała trójka była już bardzo doświadczona. Luigi Fagioli miał 53 lata, Farina ścigał się już przed wojną - w 1950 roku miał 43 lata, natomiast Fangio był najmłodszy - 38 lat. Pierwszy rok Mistrzostw Świata obfitował w dramatyczne momenty. Drugim wyścigiem po Silverstone było Monte Carlo. Na pierwszym okrążeniu doszło do karambolu i z toru wypadł Farina, dzięki czemu po zwycięstwo jechał Fangio. Kolejnym wyścigiem było Indianapolis 500, gdzie wystartowali tylko kierowcy z USA, a najlepszy był Johnnie Parsons z zespołu KurtisKraft. Następnie w Szwajcarii Fangio musiał ponownie ustąpić Farinie. Warto dodać, iż był to fatalny wyścig dla Ferrari - we wszystkich trzech samochodach posłuszeństwa odmówiły silniki.Piąty wyścig odbył się na słynnym torze Spa w Belgii. Tam ponownie najszybszy był Fangio, wygrywając przed Fagiolim. Farina miał awarię skrzyni biegów, ale mimo to zdołał ukończyć wyścig na czwartej pozycji. Przedostatnie europejskie Grand Prix we Francji na trasie Reims-Gueux również wygrał Fangio. Farina był dopiero siódmy, co nie dawało mu punktów. Włoch znalazł się w klasyfikacji generalnej za swoimi partnerami z Alfa Romeo.Ostatnie Grand Prix było domowym wyścigiem dla Alfy Romeo, poniewaz odbywało się na włoskiej Monzie. Na kierowców Alfy mocno naciskał Alberto Ascari z Ferrari, który miał w swoim samochodzie większy zbiornik paliwa i potrzebował tylko jednego tankowania, natomiast kierowcy Alfy musieli dwukrotnie zjeżdżać na dotankowanie. Jednak Ferrari miało ponownie pecha i na jednym z okrążeń Ascari miał awarię, która zmusiła go do wycofania się z dalszej rywalizacji.

Na 24. okrążeniu doszło do sytuacji, która jak się później okazało zaważyła o losach mistrzostwa. W bolidzie Fangio doszło do awarii skrzyni biegów, ale Argentyńczyk otrzymał bolid od kierowcy rezerwowego Piero Taruffiego. Jednakże okrążenie później pękł zawór i to Nino Farino wygrał wyścig oraz został pierwszym mistrzem świata Formuły 1. Nieoficjalnie najlepszym konstruktorem została Alfa Romeo. Warto dodać, iż wówczas liczyły się tylko 4 najlepsze wyniki w sezonie.

Pierwsza dziesiątka klasyfikacji generalnej Formuły 1 - 1950
	Kierowca	Zespół	Punkty
1.	Giuseppe Farina	Alfa Romeo	30
2.	Juan Manuel Fangio	Alfa Romeo	27
3.	Luigi Fagioli	Alfa Romeo	24
4.	Louis Rosier	Talbot	13
5.	Alberto Ascari	Ferrari	11
6.	Johnnie Parsons	KurtisKraft	8
7.	Bill Holland	Deidt	6
8.	B.B. Bhanubandh	Maserati	5
9.	Louis Chiron	Maserati	4
10.	Mauri Rose	Deidt	4