Sakhir - Bahrajn

Tor położony 30 kilometrów na południowy-zachód od Manamy, stolicy Bahrajnu. Jego oficjalna nazwa to Bahrain International Circuit. Organizuje nocne Grand Prix Formuły 1 tego kraju, pierwsze na Bliskim Wschodzie.Obiekt powstał na pustyni z inicjatywy syna króla Bahrajnu - szejka Salmana, wielkiego entuzjasty sportów motorowych. Budowa trwała od listopada 2002 roku do marca 2004 roku i kosztowała 150 milionów USD. Pętlę Bahrain International Circuit (to oficjalna nazwa) zaprojektował "nadworny architekt" torów F1, Hermann Tilke. Nitka toru Grand Prix ma długość 5,412 kilometra i zawiera 15 zakrętów, głównie wolnych oraz średnich. Są trzy długie proste, po których następują głębokie dohamowania, dające możliwość wyprzedzania. Najdłuższa prosta - start/meta - liczy przeszło kilometr i pozwala rozpędzić się bolidom do około 330 km/h. Ciekawostką jest zróżnicowanie szerokości trasy pod koniec prostych, co oferuje kierowcom szansę obierania różnych linii jazdy.

Charakterystyka pętli wymaga i dobrej przyczepności mechanicznej w wolnych łukach, i stabilności w szybszych, wobec czego przy ustawianiu wozu potrzebny jest kompromis - również jeśli chodzi o aerodynamikę, gdyż z jednej strony długie proste zachęcają do zmniejszenia docisku, aby rozwijać duże prędkości, z drugiej kręty środkowy sektor nie pozwala do końca tego zrobić. Nawierzchnię Sakhir stworzono z wyjątkowo przyczepnego kruszywa, ale poza wyścigową linią jazdy bolidy i tak się ślizgają, co nieco ogranicza możliwości podjęcia walki koło w koło. Na tor nawiewa bowiem pustynny piasek, a byłoby go znacznie więcej, gdyby nie spryskiwanie powierzchni wokół obiektu kleistą substancją.

Podróżujące w powietrzu ziarnka piasku mogłyby zatkać kanały chłodzące podzespoły bolidu, dlatego na GP Bahrajnu samochody wyposaża się w więcej niż solidne filtry powietrza. Towarzyszący zawodom upał dodatkowo zwiększa znaczenie skuteczności systemów obniżających temperaturę hamulców, czy silnika, które na obiekcie Sakhir przechodzą prawdziwy sprawdzian wytrzymałości.

Bliskowschodnia spiekota zmusiła do rozstawienia trybun tylko przy prostej startowej toru, zdolnych pomieścić 50 tysięcy widzów. Resztę okrążenia zawodnicy pokonują bez dopingu fanów.

Sakhir wynagradza tę niedogodność swoim urokiem i wszechstronnością. Budynki toru przypominają oazę, a obiekt posiada aż pięć konfiguracji, poza pętlą grand prix wykorzystywaną do zawodów F1 m. in. też płaski owal. Dodatkowo ma prostą do wyścigów na 1/4 mili, tor kartingowy, czy terenowy z przeszkodami dla samochodów 4x4.

Istnieją plany zagospodarowania wolnych terenów wokół toru potrzebnymi hotelami, budynkami przemysłowymi, placówkami edukacyjnymi oraz rozrywkowymi. Wszystko to ma kosztować bagatela 2 miliardy USD.

Sakhir gości zawody Formuły 1 od 2004 roku. Bahrajn wprowadził królową sportów motorowych na Bliski Wschód, wygrywając batalię o ten zaszczyt z Egiptem, Libanem i Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi. GP Bahrajnu należy do otwierającej sezon tury zamorskich wyścigów.

W 2010 roku Sakhir zorganizował rundę F1 na liczącej 6,299 kilometra swojej najdłuższej pętli. W sezonie 2011 wyścig anulowano z powodu zamieszek w kraju.

W roku 2008 pole position zdobył tutaj Robert Kubica. Dzień później przeciął metę zawodów jako trzeci.

W sezonie 2014 GP Bahrajnu przeniesiono na nocną porę z okazji 10. rocznicy powstania wyścigu. Zostało już tak na kolejne lata.

Oprócz Formuły 1, Sakhir odwiedziło wiele innych serii, m. in. WEC, Supercars, FIA GT, czy GP2.

Sakhir - Bahrajn
Rok budowy	2002-2004
Lokalizacja	Sakhir, Bahrajn
Powierzchnia toru	170 ha
Długość toru	5,412 km
Zakręty	15
Okrążenia w wyścigu	57
Kierunek jazdy	zgodnie z ruchem wskazówek zegara
Pojemność trybun	50 000 widzów
Różnica wysokości	16,9 metra
Projektant	Hermann Tilke
Koszt budowy	150 milionów USD
Rekord okrążenia	1:27,866 (Charles Leclerc, Ferrari, sezon 2019)
Prędkość maksymalna	około 330 km/h
Liczba wyścigów F1	14
Data pierwszego GP	04-04-2004
Data ostatniego GP	08-04-2018