Lando Norris

Brytyjczyk, wicemistrz Formuły 2 i tegoroczny debiutant w Formule 1. Ściga się dla McLarena. Jego numer startowy to 4.

Droga do Formuły 1

Lando Norris początkowo był zainteresowany zawodami motocyklowymi. Przestawił się na cztery koła, gdy wspólnie z ojcem i bratem pojechał jako kibic na wyścigi kartingowy. W wieku 7 lat zaczął sam startować na gokartach - i zrobił na nich wielką karierę. Od razu w swoich pierwszych zawodach krajowych wywalczył pole position.

Przez kolejne sezony zdobył wiele ważnych tytułów, na czele z sięgnięciem w 2014 roku po mistrzostwo świata (w kategorii KF). Mając wówczas 14 lat, został najmłodszym kartingowym czempionem globu w historii. Odebrał to miano samemu Lewisowi Hamiltonowi. Na marginesie, rok później został zastąpiony na tronie przez naszego Karola Basza.

Gdy życiowy sukces odnosił Polak, Norris już rywalizował na torach samochodem. W sezonie 2014 na rozgrzewkę wziął udział w juniorskiej edycji serii wyścigowej Ginetty (Ginetta Junior Championship). Zajął w niej 3. miejsce.

W sezonie 2015 przesiadł się do bolidu - i natychmiast został mistrzem. Wygrał brytyjski cykl MSA Formuła, który powstał na bazie Brytyjskiej Formuły Ford, a po roku został przemianowany na Brytyjską Formułę 4. W tamtym czasie Lando jednocześnie wystąpił w kilkunastu wyścigach innych serii: Włoskiej F4, Niemieckiej F4 oraz Jesiennego Pucharu Brytyjskiej F4. Trzy z dodatkowych startów zakończył zwycięstwem.

W 2016 roku dał prawdziwy popis umiejętności. Jeździł na "pełen etat" w trzech cyklach i okazał się najlepszy w każdym z nich. Zimą wyleciał do Nowej Zelandii, aby zostać mistrzem w tamtejszym Toyota Racing Series, później zaś wygrał Formułę Renault 2.0 Eurocup oraz Formułę Renault 2.0 NEC. Pokonał w tych  seriach paru Polaków: Antoniego Ptaka, Bartłomieja Mireckiego i Julię Pankiewicz.

Jakby tego było mało, zaliczył pół sezonu w Brytyjskiej Formule 3 - i zwyciężył cztery wyścigi. Następnie przystąpił do finałowej rundy Europejskiej F3 oraz do prestiżowych zawodów F3 na ulicach Makau. W tych ostatnich wystartował z odległego pola, dlatego nie mógł wiele zdziałać. Zajął 11. miejsce.

W grudniu Norris został poważnie doceniony, otrzymując ważną nagrodę w brytyjskich wyścigach - McLaren Autosport BRDC Award. Cenne wyróżnienie niosło za sobą gratyfikację finansową w wysokości 100 tysięcy funtów oraz obietnicę testu za sterami bolidu Formuły 1.

Rok 2017 okazał się jeszcze lepszy. W styczniu został podopiecznym McLarena, a potem odniósł chyba swój największy sukces w juniorskich seriach - wywalczył za pierwszym podejściem mistrzostwo Europejskiej F3.

To nie wszystko. Zajął jeszcze 2. pozycję w GP Makau, wystąpił w dwóch wyścigach Formuły 2 i zaliczył dwa testy w bolidzie F1 (oba z McLarenem). Uczestnicząc w grupowych testach po GP Węgier, wykręcił drugi najlepszy czas okrążenia.

Na sezon 2018 dostał funkcję kierowcy testowego i rezerwowego McLarena w Formule 1, a jednocześnie ruszył na podbój F2. Poniósł jednak porażkę. Początkowo prowadził, lecz później stracił fotel lidera klasyfikacji generalnej na rzecz innego talentu z Wysp - George'a Russella. Zakończył zmagania na 2. miejscu, przegrywając z rodakiem zdecydowanie.

Ale jeszcze przed rozstrzygnięciem ich pojedynku McLaren ogłosił, że od 2019 roku Norris będzie ścigał się w F1.

Ciekawostki:

- Jest wielkim fanem 7-krotnego mistrza świata MotoGP, Valentino Rossiego.

- Formuła 2 to jedyna juniorska seria wyścigowa jednomiejscowych bolidów, w której musiał uznać wyższość rywala. Wszystkie pozostałe, w jakich zaliczył pełny sezon, wygrał za pierwszym razem.

- Ma zamożnego ojca.

Lando Norris - bio
Data urodzenia	13 listopada 1999 roku
Narodowość	Brytyjczyk
Zespół	McLaren
Wzrost	170 cm
Waga	64 kg
Numer startowy	4
Lando Norris - statystyki
Zwycięstwa	0
Punkty	0
Wyścigi	0
Pierwsze pola startowe	0
Podia	0
Debiut	GP Australii 2019
Najlepszy wynik	-
Lando Norris - kalendarium
2014	Ginetta Junior Championship - 3. miejsce
2015	MSA Formuła - mistrzostwo Włoska Formuła 4 - dziewięć startów Niemiecka Formuła 4 - osiem startów (jedno zwycięstwo) Jesienny Puchar Brytyjskiej Formuły 4 - cztery starty (dwa zwycięstwa)
2016	Formuła Renault 2.0 Eurocup - mistrzostwo Formuła Renault 2.0 NEC - mistrzostwo Toyota Racing Series - mistrzostwo Brytyjska Formuła 3 - jedenaście startów (cztery zwycięstwa) Europejska Formuła 3 - trzy starty GP Makau - 11. miejsce
2017	Europejska Formuła 3 - mistrzostwo GP Makau - 2. miejsce Formuła 2 - dwa starty Testy w Formule 1 z McLarenem
2018	Formuła 2 - 2. miejsce 24h Daytona - 13. miejsce w swojej klasie Formuła 1 - kierowca testowy i rezerwowy McLarena (udział w testach)