Zdarzyło się w F1 - 14 Lutego

2003: W celu podniesienia atrakcyjności wyścigów Max Mosley ogłosił, iż od sezonu 2003 wchodzi w życie zakaz dotankowywania bolidów pomiędzy kwalifikacjami, a wyścigiem. Oznaczało to, że kierowcy kwalifikowali się z taką ilością paliwa z jaką jeździli w kwalifikacjach. "To co się teraz stanie to po prostu więcej interesujących strategii wybieranych przez zespoły," mówił Mosley. "Powstanie dylemat, czy być szybkim w kwalifikacjach, ale zjeżdżać wcześnie na postój czy nie?" System z różnymi zmianami przetrwał do roku 2010, kiedy to został zarzucony z powodu całkowitego zakazu tankowania podczas wyścigu. 2002: Osoby walczące o ochronę środowiska i aktywiści różnych organizacji proekologicznych złożyli zażalenie przeciwko planom Michaela Schumachera, które zakładały wybudowanie w niewielkiej szwajcarskiej wiosce niedaleko Alterhein, całkowicie nowego domu, wraz z rozległymi garażami i lądowiskiem dla helikoptera. Schumacher chciał przeprowadzić się do niemieckojęzycznej części kraju po to, aby móc zapewnić swoim dzieciom edukację w ich ojczystym języku. Jednak po protestach ekologów Schumi zdecydował się osiedlić we francuskojęzycznej części Szwajcarii, na 32-akrowej farmie na wzgórzach Lac Leman, niedaleko Genewy. Niemiec kupił tę farmę za 10 milionów dolarów.

2001: Nigel Mansell ogłosił plany swojego drugiego powrotu do ścigania się w F1. Tym razem w barwach zespołu Minardi, na potwierdzenie tych słów przejechał się dwumiejscową wersją bolidu tego zespołu. Plotki głosiły, iż Mansell wróci do pełnego ścigania się i zajmie miejsce partnera Fernando Alonso w sezonie 2001. Jednak w rzeczywistości był to chwyt marketingowy, Mansell pojawił się tylko na kilku imprezach pokazowych Minardi i nakręcił szum medialny wokół ekipy prowadzonej przez Paula Soddarta.

1997: Na jednej z najbardziej ekstrawaganckich prezentacji bolidu w hisotrii F1 pojawili się Spice Girls i Jamiraquai. A wszystko to za sprawą McLarena i prezentacji jego najnowszego dzieła w Alexandra Palace w Londynie. Bolid ekipy z Woking po raz pierwszy przyjął srebrne barwy Mercedesa, po tym jak wcześniej przez lata jeździł w biało-czerwonych kolorach swojego sponsora, Marlboro. Była to zmiana nie tylko wizerunkowa, ale także zwrot w historii McLarena, już pierwszy wyścig nowego bolidu okazał się zwycięski, a na to zwycięstwo Mclaren czekał od czasu gdy z zespołu w 1993 roku odszedł Ayrton Senna. W drugim sezonie srebrny McLaren dał mistrzostwo Mice Hakkinenowi. 1944: W Orebro w Szwecji narodził się jeden z najbardziej utalentowanych kierowców swoich czasów, Ronnie Peterson. Jego zdolność do jazdy na granicy wszelkiego ryzyka zjednała mu rzesze fanów, a jego rywale bardzo go za to cenili. W 1970 roku zadebiutował w F1 w barwach March'a, a już w następnym sezonie został wicemistrzem, ustępując tylko Jackiemu Stewartowi. Petersona momentalnie obwołano przyszłym mistrzem. Najwięcej szans na tytuł miał w 1978 roku, kiedy to jeździł w barwach Lotusa. Był tam jednak tylko kierowcą numer dwa i zamiast walczyć o laury posłusznie i lojalnie oddawał zwycięstwa Amerykaninowi Mario Andrettiemu. Już w trakcie sezonu podpisał kontrakt z McLarenem na przyszły rok, w którym miał zagwarantowany status kierowcy numer 1. Jednak te plany brutalnie przerwał wypadek na Monzy. Jeżdżąc jeszcze w barwach Lotusa, Peterson uwikłał się w karambol, z którego wyszedł ze złamaniami obu nóg. Kontuzje same w sobie nie były na tyle poważne, aby zagrozić życiu Szweda. Niestety jednak zator powstały ze szpiku kostnego, który wydostał się ze złamanych kości, dostał się do układu krążenia Petersona, powodując śmierć Szweda dzień po wypadku.