Francuz szwajcarskiego pochodzenia. Kierowca najmłodszego zespołu Formuły 1 - Haasa. Ma w dorobku dziesięć podiów. Jeździ z numerem startowym 8.
Droga do Formuły 1
Pierwszy poważny sukces odniósł już w pierwszym roku startów za sterami bolidu (sezon 2003), bezapelacyjnie wygrywając Szwajcarską Formułę Renault 1.6. Na kolejny tytuł czempiona czekał dwa lata i wywalczył go we Francuskiej Formule Renault 2.0. W 2007 roku sięgnął po tytuł Formuły 3 Euroseries, zaś rok później zdobył miano czempiona Azjatyckiej GP2, pełniąc jednocześnie funkcję kierowcy testowego ING Renault F1 Team.
Formuła 1
W sezonie 2009 zadebiutował w wyścigu Formuły Jeden, zastępując Nelsona Piqueta juniora za kierownicą Renault od GP Europy. Przez siedem zawodów nie zdobył ani jednego punktu, zdecydowanie odstając od zespołowego partnera Fernando Alonso. Po finale mistrzostw stracił posadę, w związku z czym musiał budować swoją renomę od nowa.
Mistrzostwo Auto GP w sezonie 2010 oraz tytuł prestiżowej serii GP2 rok później zapewnił mu powrót do F1 w barwach tej samej ekipy, z którą ścigał się tam po raz pierwszy. Stajnia z Enstone przeszła jednak wiele zmian, m. in. przyjmując nazwę Lotus F1 Team.
Drugie podejście do Formuły 1
Powrotny sezon 2012 okazał się pełen wzlotów i upadków. Grosjean za sterami nadspodziewanie konkurencyjnego bolidu Lotusa imponował szybkością, w pierwszej połowie roku górując czystym tempem nad doświadczonym zespołowym partnerem, byłym mistrzem świata Kimim Raikkonenem. Okrasił swoją kampanię trzema podiami w GP Bahrajnu, GP Kanady oraz GP Węgier, lecz dobre wrażenie popsuł częstym powodowaniem wypadków. Nie ukończył 8 wyścigów, a za niebezpieczną kraksę na pierwszym zakręcie GP Belgii dostał od sędziów zakaz startu w GP Włoch.
Sezon 2013 pokazał odmienionego Grosjeana, już nie kroczącego od wypadku do wypadku. Dzięki dojrzałej i wciąż bardzo szybkiej jeździe, stuprocentowo odbudował swoją reputację. Lotus znów dał mu bolid pozwalający walczyć z czołówką, którym Romain zdobył sześć podiów i zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej.
W drugiej połowie sezonu przyćmił teamowego kolegę Raikkonena, a pod koniec był głównym rywalem dominujących Red Bulli. Pewnie utrzymał swoją posadę na następny rok.
Sezon 2014 ostro zahamował rozkwit jego kariery. Po rewolucji technicznej w F1, dostał od Lotusa fatalny bolid z fatalnym silnikiem Renault, którym uzbierał zaledwie 8 punktów i był dopiero 14. w klasyfikacji generalnej.
Z pozytywów, górował nad nowym zespołowym partnerem Pastorem Maldonado i pewnie utrzymał posadę w Lotusie na następny rok.
W sezonie 2015 uzyskiwał lepsze wyniki, dzięki zakupieniu przez Lotusa najlepszej w stawce jednostki napędowej Mercedesa.
Mimo, że ekipa prawie w ogóle nie rozwijała bolidu, niespodziewanie zdołał stanąć na podium na torze Spa i zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej. Zgromadził 51 punktów, prawie dwa razy więcej niż Maldonado. W kwalifikacjach pokonał przecież uchodzącego za szybkiego Wenezuelczyka aż 16:3.
Postanowił przejść na następny rok do nowego zespołu Haas powiązanego z Ferrari, nie mogąc doczekać się zapowiadanego powrotu swojego aktualnego teamu w ręce Renault.
W sezonie 2016 zaimponował z Haasem podczas pierwszych wyścigów, zajmując w debiucie amerykańskiej stajni 6. miejsce, a potem finiszując jeszcze wyżej, jako 5.
Przez resztę sezonu już nie było tak dobrze. Zapunktował tylko trzy razy więcej i poważnie zmagał się z problematycznymi hamulcami.
W tabeli łącznej został sklasyfikowany na 13. pozycji, gromadząc łącznie 29 oczek. Podczas gdy drugi zawodnik ekipy Esteban Gutierrez nie zdobył ani jednego.
Rok 2017 był wręcz bliźniaczo podobny. Powtórzył 13. miejsce w klasyfikacji generalnej. Tym razem uzbierał 28 punktów. W trakcie całego sezonu znowu ciągle żalił się na kłopoty z hamulcami w bolidzie.
Jego najlepszym pojedynczym wynikiem okazała się 6. lokata. Zdobył ją na mecie GP Austrii.
Największą różnicą w porównaniu z poprzednim sezonem jest to, że już nie pełnił roli zdecydowanego lidera Haasa. Dostał w zespole nowego partnera Kevina Magnussena, który uplasował się w punktacji bezpośrednio za nim. Aczkolwiek dorobek punktowy Duńczyka był skromniejszy dość wyraźnie - o 9 oczek.
Sezon 2018 okazał się wielką próbą. Chociaż dostał od Haasa bardzo dobry bolid, niespodziewanie długo nie mógł zapunktować. Miał pecha, ale częściej po prostu popełniał błędy. Przytrafiło mu się sporo wypadków.
Będąc pod coraz większą presją zespołu, wreszcie przełamał się w dziewiątym wyścigu - lipcowym GP Austrii. Ukończył go na znakomitym 4. miejscu.
Cała druga połowa roku ułożyła się zdecydowanie lepiej, dzięki czemu zgromadził w sumie 37 oczek i uplasował się tylko jedną pozycję niżej niż w dwóch poprzednich latach, na 14. lokacie.
Byłby nawet znowu trzynasty, gdyby nie został wykluczony z wyników GP Włoch za nielegalną podłogę w samochodzie.
Niemniej jednak zdecydowanie przegrał wewnątrzzespołowy pojedynek z Magnussenem, którego sklasyfikowano w tabeli łącznej pięć miejsc wyżej.
Ciekawostki
- Jego dziadek Fernand Grosjean był znanym szwajcarskim narciarzem alpejskim, srebrnym medalistą mistrzostw świata z 1950 roku.
- Jest żonaty z francuską dziennikarką Marion Jolles. Mają dwoje dzieci.
- Zdobył łącznie siedem mistrzowskich tytułów w niższych seriach wyścigowych.
Droga do Formuły 1
Pierwszy poważny sukces odniósł już w pierwszym roku startów za sterami bolidu (sezon 2003), bezapelacyjnie wygrywając Szwajcarską Formułę Renault 1.6. Na kolejny tytuł czempiona czekał dwa lata i wywalczył go we Francuskiej Formule Renault 2.0. W 2007 roku sięgnął po tytuł Formuły 3 Euroseries, zaś rok później zdobył miano czempiona Azjatyckiej GP2, pełniąc jednocześnie funkcję kierowcy testowego ING Renault F1 Team.
W sezonie 2009 zadebiutował w wyścigu Formuły Jeden, zastępując Nelsona Piqueta juniora za kierownicą Renault od GP Europy. Przez siedem zawodów nie zdobył ani jednego punktu, zdecydowanie odstając od zespołowego partnera Fernando Alonso. Po finale mistrzostw stracił posadę, w związku z czym musiał budować swoją renomę od nowa.
Grosjean (żółty bolid) w akcji podczas sezonu 2011 serii GP2
Odbudowa kariery
Drugie podejście do Formuły 1
Powrotny sezon 2012 okazał się pełen wzlotów i upadków. Grosjean za sterami nadspodziewanie konkurencyjnego bolidu Lotusa imponował szybkością, w pierwszej połowie roku górując czystym tempem nad doświadczonym zespołowym partnerem, byłym mistrzem świata Kimim Raikkonenem. Okrasił swoją kampanię trzema podiami w GP Bahrajnu, GP Kanady oraz GP Węgier, lecz dobre wrażenie popsuł częstym powodowaniem wypadków. Nie ukończył 8 wyścigów, a za niebezpieczną kraksę na pierwszym zakręcie GP Belgii dostał od sędziów zakaz startu w GP Włoch.
GP Belgii 2012 - wielki wypadek autorstwa Grosjeana na starcie wyścigu
Jego nieostrożna jazda stała się głównym tematem rozmów na padoku F1 co spowodowało, że zaczął rywalizować ostrożniej, tym samym wolniej. Podczas drugiej połowy sezonu dał się zdominować Raikkonenowi. Uzbierał 96 punktów i zajął 8. miejsce klasyfikacji generalnej. Lotus po długich namysłach zostawił go na kolejny rok.
W drugiej połowie sezonu przyćmił teamowego kolegę Raikkonena, a pod koniec był głównym rywalem dominujących Red Bulli. Pewnie utrzymał swoją posadę na następny rok.
Sezon 2014 ostro zahamował rozkwit jego kariery. Po rewolucji technicznej w F1, dostał od Lotusa fatalny bolid z fatalnym silnikiem Renault, którym uzbierał zaledwie 8 punktów i był dopiero 14. w klasyfikacji generalnej.
Z pozytywów, górował nad nowym zespołowym partnerem Pastorem Maldonado i pewnie utrzymał posadę w Lotusie na następny rok.
W sezonie 2015 uzyskiwał lepsze wyniki, dzięki zakupieniu przez Lotusa najlepszej w stawce jednostki napędowej Mercedesa.
Mimo, że ekipa prawie w ogóle nie rozwijała bolidu, niespodziewanie zdołał stanąć na podium na torze Spa i zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej. Zgromadził 51 punktów, prawie dwa razy więcej niż Maldonado. W kwalifikacjach pokonał przecież uchodzącego za szybkiego Wenezuelczyka aż 16:3.
Postanowił przejść na następny rok do nowego zespołu Haas powiązanego z Ferrari, nie mogąc doczekać się zapowiadanego powrotu swojego aktualnego teamu w ręce Renault.
W sezonie 2016 zaimponował z Haasem podczas pierwszych wyścigów, zajmując w debiucie amerykańskiej stajni 6. miejsce, a potem finiszując jeszcze wyżej, jako 5.
Przez resztę sezonu już nie było tak dobrze. Zapunktował tylko trzy razy więcej i poważnie zmagał się z problematycznymi hamulcami.
W tabeli łącznej został sklasyfikowany na 13. pozycji, gromadząc łącznie 29 oczek. Podczas gdy drugi zawodnik ekipy Esteban Gutierrez nie zdobył ani jednego.
Rok 2017 był wręcz bliźniaczo podobny. Powtórzył 13. miejsce w klasyfikacji generalnej. Tym razem uzbierał 28 punktów. W trakcie całego sezonu znowu ciągle żalił się na kłopoty z hamulcami w bolidzie.
Jego najlepszym pojedynczym wynikiem okazała się 6. lokata. Zdobył ją na mecie GP Austrii.
Największą różnicą w porównaniu z poprzednim sezonem jest to, że już nie pełnił roli zdecydowanego lidera Haasa. Dostał w zespole nowego partnera Kevina Magnussena, który uplasował się w punktacji bezpośrednio za nim. Aczkolwiek dorobek punktowy Duńczyka był skromniejszy dość wyraźnie - o 9 oczek.
Sezon 2018 okazał się wielką próbą. Chociaż dostał od Haasa bardzo dobry bolid, niespodziewanie długo nie mógł zapunktować. Miał pecha, ale częściej po prostu popełniał błędy. Przytrafiło mu się sporo wypadków.
Będąc pod coraz większą presją zespołu, wreszcie przełamał się w dziewiątym wyścigu - lipcowym GP Austrii. Ukończył go na znakomitym 4. miejscu.
Cała druga połowa roku ułożyła się zdecydowanie lepiej, dzięki czemu zgromadził w sumie 37 oczek i uplasował się tylko jedną pozycję niżej niż w dwóch poprzednich latach, na 14. lokacie.
Byłby nawet znowu trzynasty, gdyby nie został wykluczony z wyników GP Włoch za nielegalną podłogę w samochodzie.
Niemniej jednak zdecydowanie przegrał wewnątrzzespołowy pojedynek z Magnussenem, którego sklasyfikowano w tabeli łącznej pięć miejsc wyżej.
Ciekawostki
- Jego dziadek Fernand Grosjean był znanym szwajcarskim narciarzem alpejskim, srebrnym medalistą mistrzostw świata z 1950 roku.
- Jest żonaty z francuską dziennikarką Marion Jolles. Mają dwoje dzieci.
- Zdobył łącznie siedem mistrzowskich tytułów w niższych seriach wyścigowych.
| Romain Grosjean - bio | |
|---|---|
| Data urodzenia | 17 kwietnia 1986 roku |
| Narodowość | Francuz (mający również szwajcarskie obywatelstwo) |
| Zespół | Haas |
| Wzrost | 180 cm |
| Waga | 71 kg |
| Numer startowy | 8 |
| Romain Grosjean - statystyki | |
| Zwycięstwa | 0 |
| Punkty | 381 |
| Wyścigi | 143 |
| Pierwsze pola startowe | 0 |
| Podia | 10 |
| Debiut | GP Europy 2009 (Walencja) |
| Najlepszy wynik | 2. miejsce |
| Romain Grosjean - wyniki w sezonie 2018 | |
| Australia | nie ukończył (źle przymocowane koło w pit-stopie) |
| Bahrajn | 13. miejsce |
| Chiny | 17. miejsce |
| Azerbejdżan | nie ukończył (wypadek) |
| Hiszpania | nie ukończył (wypadek) |
| Monako | 15. miejsce |
| Kanada | 12. miejsce |
| Francja | 11. miejsce |
| Austria | 4. miejsce |
| Wielka Brytania | nie ukończył (kolizja z Carlosem Sainzem Juniorem) |
| Niemcy | 6. miejsce |
| Węgry | 10. miejsce |
| Belgia | 7. miejsce |
| Włochy | zdyskwalifikowany (nielegalna podłoga w bolidzie) |
| Singapur | 15. miejsce |
| Rosja | 11. miejsce |
| Japonia | 8. miejsce |
| USA | nie ukończył (wycofał się ze względu na wysoki poziom zużycia ogumienia) |
| Meksyk | 16. miejsce |
| Brazylia | 8. miejsce |
| Abu Zabi | 9. miejsce |
| Pozycja końcowa | 14. miejsce (37 punktów) |
| Romain Grosjean - kalendarium | |
| 2003 | Formuła Lista Junior 1.6 - mistrzostwo |
| 2004 | Francuska Formuła Renault 2.0 - 7. miejsce |
| 2005 | Francuska Formuła Renault 2.0 - mistrzostwo Formuła Renault 2.0 Eurocup - siedem startów (dwa podia) GP Makau - 9. miejsce |
| 2006 | Formuła 3 Euro Series - 13. miejsce GP Makau - 5. miejsce Brytyjska Formuła 3 - dwa starty (dwa zwycięstwa) |
| 2007 | Formuła 3 Euro Series - mistrzostwo GP Makau - 8. miejsce Masters F3 - 14. miejsce |
| 2008 | GP2 - 4. miejsce Azjatycka GP2 - mistrzostwo Formuła 1 - kierowca testowy zespołu Renault |
| 2009 | Formuła 1 (Renault) - 23. miejsce (0 punktów, wystartował w 7 z 17 rund) GP2 - dwanaście startów (dwa zwycięstwa) |
| 2010 | Auto GP - mistrzostwo |
| 2011 | GP2 - mistrzostwo Azjatycka GP2 - mistrzostwo Formuła 1- kierowca rezerwowy zespołu Lotus Renault GP |
| 2012 | Formuła 1 (Lotus) - 8. miejsce (96 punktów) |
| 2013 | Formuła 1 (Lotus) - 7. miejsce (132 punkty) |
| 2014 | Formuła 1 (Lotus) - 14. miejsce (8 punktów) |
| 2015 | Formuła 1 (Lotus) - 11. miejsce (51 punktów) |
| 2016 | Formuła 1 (Haas) - 13. miejsce (29 punktów) |
| 2017 | Formuła 1 (Haas) - 13. miejsce (28 punktów) |
| 2018 | Formuła 1 (Haas) - 14. miejsce (37 punktów) |
Tapety 
Tapety Honda 
Nowa Skoda Superb Combi 
Mazda Shinari Concept 
American Truck Simulator: Colorado oficjalnie zapowiedziane
Alpina B5 i D5 S: nowe BMW serii 5 z większą porcją mocy i stylu
Na Co Zwracać Uwagę, Kupując Pierwszy Motocykl?
Gaz-M20 Pobieda: zapomniany pierwowzór FSO Warszawy
Niezwykły triumf Kajetanowicza i Szczepaniaka, Polacy wygrywają Rajd Portugalii!
