Niemiec, kierowca Renault. Uchodzi za solidnego zawodnika, ale przez osiem dotychczasowych lat startów w Formule 1 ani razu nie stanął na podium. Za to w 2015 roku wygrał w debiucie 24-godzinny wyścig Le Mans. Jego numer startowy to 27.
Droga do Formuły 1
Karting i Formuła BMW
Hülkenberg karierę rozpoczął, jak większość przyszłych kierowców wyścigowych, od kartingu w 1997 roku. Miał wówczas 10 lat. Jego największym sukcesem było mistrzostwo swojego kraju, zarówno w kategorii juniorów, jak i seniorów w roku 2002. Po rzuceniu kartów rozpoczął poważną karierę, debiutując w Formule BMW w zespole Josef Kaufmann Racing. W pierwszym sezonie startów zdobył tytuł mistrzowski, mając w dorobku 287 punktów (9 zwycięstw na 20 wyścigów).
Formuła 3 i A1 Grand Prix
Świetne wyniki zapewniły mu awans do bardziej prestiżowej, Niemieckiej Formuły 3, gdzie ponownie jeździł w ekipie Kaufmanna. W tej serii również radził sobie przyzwoicie, potwierdzając to triumfem oraz kilkoma miejscami na podium. Władze niemieckiego teamu, startującego w A1 Grand Prix, widząc w nim ogromny potencjał, postanowili zakontraktować go w roli głównego kierowcy (epizodycznie zastępował go jego rodak, Christian Vietoris). Młody Niemiec odwdzięczył się dominującym sezonem, w którym wygrał 9 wyścigów na 10 startów.
Po tym sukcesie od razu znalazł dla siebie miejsce w mistrzowskiej ekipie ASM, startującej w Formule 3 Euro Series. Będąc w drugorzędnym duecie francuskiego teamu po raz kolejny pokazał swój talent, będąc lepszym od jednego z kierowców głównej dwójki. Dorobek pokaźnej sumy 78 "oczek" z czterema zwycięstwami (w tym prestiżowy wyścig Masters at Zolder), zapewnił mu świetne trzecie miejsce w końcowej klasyfikacji.
W drugim roku startów w F3 był już głównym kierowcą zespołu (przemianowanego na ART Grand Prix). Początkowo Niemcowi nie szło za dobrze, jednak późnej szybko objął prowadzenie, po czym zyskiwał coraz większą przewagę nad resztą, uzyskując statecznie pulę 85 punktów. Wygrał wówczas 7 wyścigów. Po dominującym sezonie był głównym faworytem do zwycięstwa w prestiżowym Grand Prix Makau. Konieczność przebywania na przygotowawczych testach, zmusiły go do zrezygnowania z wyjazdu do Azji.
GP2
W sezonie 2009 kontynuował współpracę z ART Grand Prix, jednak tym razem już w samym przedsionku Formuły 1 - mianowicie GP2. W przerwie zimowej dla nabrania doświadczenia z nowym bolidem dostał szansę starów w zimowym odpowiedniku tego serialu - Azjatyckiej serii GP2. Mimo małego doświadczenia od razu pokazał się ze świetnej strony, zdobywając już w pierwszym wyścigu pole position, natomiast w trzecim pierwsze zwycięstwo. Mimo nadal realnych szans na mistrzostwo (pomimo nie uczestnictwa w trzech wyścigach), szefostwo francuskiego zespołu postanowiło zastąpić go przyszłym partnerem Niemca, Pastorem Maldonado, w celu przystosowania Wenezuelczyka do bolidu oraz dokończenia Jego kontraktu w tej serii.
W głównej edycji, pomimo słabego pierwszego weekendu, w kolejnych radził sobie znacznie lepiej, a dzięki konsekwentnej i równej jeździe oraz błędom najgroźniejszych rywali, wysunął się na prowadzenie w generalnej klasyfikacji, którego nie oddał już do końca (w dalszej części sezonu był już najlepszy). Dodatkowo, jako drugi w historii kierowca tej serii, po Brazylijczyku Nelsonie Piquecie Jr, całkowicie zdominował weekend, którym okazał się być wyścig w Niemczech, na ulewnym torze Nürburgring. Ostatecznie z dorobkiem równych stu punktów, pięciu zwycięstw, trzech pole position i pięciu najszybszych okrążeń, jako trzeci, po Brytyjczyku Lewisie Hamiltonie i Niemcu Nico Rosbergu, kierowca, zdobył tytuł mistrzowski w debiutanckim sezonie.
Formuła 1
W latach 2008-2009, poza startami w juniorskich seriach, pełnił również rolę kierowcy testowego ekipy Williams. W sezonie 2010 otrzymał szansę od zespołu Williams na starty w wyścigach Formuły Jeden.
Hulkenberg prezentował się całkiem nieźle, zdobywając w sumie 22 punkty i sensacyjnie wygrywając kwalifikacje na Interlagos, jednakże Frank Williams nie przedłużył z nim kontraktu, zatrudniając w zamian hojnie wspieranego przez sponsorów mistrza serii GP2 - Pastora Maldonado.
Na sezon 2011 Hulkenberg trafił do Force India, gdzie powierzono mu rolę testera i rezerwowego. Młody Niemiec czternastokrotnie brał udział w piątkowych treningach, zastępując za sterami bolidu etatowych kierowców ekipy. Dobre występy zapewniły mu wyścigowy kokpit hinduskiego teamu na rok 2012.
Sezon 2012 po rocznej przerwie od ścigania rozpoczął nieco zardzewiały, w jego pierwszej połowie bolidem środka stawki zdobywając niewiele, bo 19 punktów. Po wakacyjnej przerwie podkręcił tempo i zaczął dosyć regularnie plasować się na wysokich pozycjach, przyćmiewając przy okazji zespołowego partnera Paula di Restę.
Najbardziej zaimponował w rozegranym przy zmiennych warunkach pogodowych, kończącym mistrzostwa GP Brazylii, podczas którego długo walczył o zwycięstwo. Wypadek z Lewisem Hamiltonem i kara przejazdu przez aleję serwisową sprawiły, że ostatecznie metę na torze Interlagos minął piąty.
Najlepszy wynik osiągnął w GP Belgii, zdobywając czwartą lokatę. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 11. pozycji, z reprezentantów teamów środka stawki ulegając tylko Sergio Perezowi. Chcąc przybliżyć się do transferu do Ferrari, na kolejny sezon został kierowcą współpracującego z włoską stajnią Saubera.
W 2013 roku Sauber wystawił słaby bolid, którym Hulkenberg przez 11 pierwszych wyścigów zdobył zaledwie 7 punktów. Jednak po zmianie opon Pirelli na półmetku sezonu samochód szwajcarskiej stajni zyskał konkurencyjność, a Nico wykorzystał to w pełni.
Zaczął podgryzać czołówkę, czego efektem były duże zdobycze punktowe i awans do czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej. Zaimponował m. in. trzecim miejscem w kwalifikacjach na torze Monza, czy czwartym na mecie GP Korei. Zupełnie zdominował zespołowego partnera Estebana Gutierreza, debiutanta w stawce.
Poza torem prowadził zaawansowane negocjacje ws. przejścia na następny rok do Ferrari, a gdy Włosi wzięli byłego mistrza świata Kimiego Raikkonena, był poważnym kandydatem do Lotusa. Jednak brytyjski team z przyczyn finansowych zatrudnił hojnie wspieranego przez sponsorów Pastora Maldonado.
Ostatecznie Hulkenberg wrócił na sezon 2014 do Force India. Zaliczył solidny rok, punktując w 15 z 19 wyścigów i zajmując 9. miejsce w klasyfikacji generalnej.
Ponadto zdecydowanie wygrał prestiżowy pojedynek z zespołowym partnerem Sergio Perezem - zdobył o ponad 1/3 więcej oczek niż Meksykanin. Jednak ponownie nie wywalczył żadnego podium, podczas gdy "Checo" udało się to w GP Bahrajnu.
W sezonie 2015 już nie imponował jak wcześniej. Niespodziewanie zgromadził o 20 punktów mniej niż Perez. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 10. pozycji.
Za to osiągnął wielki sukces poza Formułą Jeden. W czerwcu zwyciężył w debiucie 24-godzinny wyścig Le Mans w klasyfikacji ogólnej, prowadząc prototyp Porsche razem z Earlem Bamberem i Nickiem Tandym.
W 2016 roku awansował w tabeli łącznej na 9. miejsce, lecz znów przegrał z Perezem (o 29 oczek) i znów nie zdołał wywalczyć żadnego podium. W GP Belgii zabrakło mu do tego jednej pozycji. W GP Austrii ruszał z drugiego pola, ale już na samym początku stracił kilka lokat. Ostatecznie w ogóle nie osiągnął mety.
Na następny sezon uzgodnił transfer do Renault.
W 2017 roku pełnił rolę lidera fabrycznego zespołu francuskiego koncernu, ale jednocześnie został niechlubnym rekordzistą F1. W całej historii mistrzostw nie ma drugiego kierowcy, który wystąpiłby w tak wielu wyścigach i ani razu nie stanął na podium.
Poza tym, na 20 rozegranych w tym sezonie zawodów, nie ukończył aż 7. Zatrzymywały go głównie awarie.
W punktacji trzeci raz w karierze zamknął czołową dziesiątkę.
Przez większość roku zdecydowanie dominował w wewnątrzzespołowym pojedynku nad Jolyonem Palmerem. Na ostatnie cztery wyścigi dostał lepszego partnera - Carlosa Sainza Juniora.
Sezon 2018 okazał się najbardziej udany w jego dotychczasowej karierze, jeśli spojrzeć na klasyfikację generalną. Chociaż znowu siedmiokrotnie nie dotarł do mety, zakończył zmagania na 7. miejscu, wygrywając tym samym rywalizację za plecami kierowców trzech zdecydowanie najlepszych zespołów.
Zespołowy kolega Sainz Jr uplasował się trzy pozycje niżej.
W ostatnich zawodach Niemiec miał groźnie wyglądający wypadek - po stłuczce z Romainem Grosjeanem rolował i zatrzymał się na bandzie do góry kołami - ale wyszedł ze zdarzenia bez szwanku.
Ciekawostki
- Ma pseudonim "Hulk".
- Jest jednym z trzech kierowców, którzy zdobyli za pierwszym podejściem mistrzostwo serii GP2. Pozostali to Lewis Hamilton i Nico Rosberg.
- W 2015 roku wygrał w debiucie 24-godzinny wyścig Le Mans w klasyfikacji ogólnej.
Droga do Formuły 1
Karting i Formuła BMW
Hülkenberg karierę rozpoczął, jak większość przyszłych kierowców wyścigowych, od kartingu w 1997 roku. Miał wówczas 10 lat. Jego największym sukcesem było mistrzostwo swojego kraju, zarówno w kategorii juniorów, jak i seniorów w roku 2002. Po rzuceniu kartów rozpoczął poważną karierę, debiutując w Formule BMW w zespole Josef Kaufmann Racing. W pierwszym sezonie startów zdobył tytuł mistrzowski, mając w dorobku 287 punktów (9 zwycięstw na 20 wyścigów).
Formuła 3 i A1 Grand Prix
Świetne wyniki zapewniły mu awans do bardziej prestiżowej, Niemieckiej Formuły 3, gdzie ponownie jeździł w ekipie Kaufmanna. W tej serii również radził sobie przyzwoicie, potwierdzając to triumfem oraz kilkoma miejscami na podium. Władze niemieckiego teamu, startującego w A1 Grand Prix, widząc w nim ogromny potencjał, postanowili zakontraktować go w roli głównego kierowcy (epizodycznie zastępował go jego rodak, Christian Vietoris). Młody Niemiec odwdzięczył się dominującym sezonem, w którym wygrał 9 wyścigów na 10 startów.
GP2
W sezonie 2009 kontynuował współpracę z ART Grand Prix, jednak tym razem już w samym przedsionku Formuły 1 - mianowicie GP2. W przerwie zimowej dla nabrania doświadczenia z nowym bolidem dostał szansę starów w zimowym odpowiedniku tego serialu - Azjatyckiej serii GP2. Mimo małego doświadczenia od razu pokazał się ze świetnej strony, zdobywając już w pierwszym wyścigu pole position, natomiast w trzecim pierwsze zwycięstwo. Mimo nadal realnych szans na mistrzostwo (pomimo nie uczestnictwa w trzech wyścigach), szefostwo francuskiego zespołu postanowiło zastąpić go przyszłym partnerem Niemca, Pastorem Maldonado, w celu przystosowania Wenezuelczyka do bolidu oraz dokończenia Jego kontraktu w tej serii.
Formuła 1
W latach 2008-2009, poza startami w juniorskich seriach, pełnił również rolę kierowcy testowego ekipy Williams. W sezonie 2010 otrzymał szansę od zespołu Williams na starty w wyścigach Formuły Jeden.
Hulkenberg prezentował się całkiem nieźle, zdobywając w sumie 22 punkty i sensacyjnie wygrywając kwalifikacje na Interlagos, jednakże Frank Williams nie przedłużył z nim kontraktu, zatrudniając w zamian hojnie wspieranego przez sponsorów mistrza serii GP2 - Pastora Maldonado.
Na sezon 2011 Hulkenberg trafił do Force India, gdzie powierzono mu rolę testera i rezerwowego. Młody Niemiec czternastokrotnie brał udział w piątkowych treningach, zastępując za sterami bolidu etatowych kierowców ekipy. Dobre występy zapewniły mu wyścigowy kokpit hinduskiego teamu na rok 2012.
Sezon 2012 po rocznej przerwie od ścigania rozpoczął nieco zardzewiały, w jego pierwszej połowie bolidem środka stawki zdobywając niewiele, bo 19 punktów. Po wakacyjnej przerwie podkręcił tempo i zaczął dosyć regularnie plasować się na wysokich pozycjach, przyćmiewając przy okazji zespołowego partnera Paula di Restę.
Najbardziej zaimponował w rozegranym przy zmiennych warunkach pogodowych, kończącym mistrzostwa GP Brazylii, podczas którego długo walczył o zwycięstwo. Wypadek z Lewisem Hamiltonem i kara przejazdu przez aleję serwisową sprawiły, że ostatecznie metę na torze Interlagos minął piąty.
Najlepszy wynik osiągnął w GP Belgii, zdobywając czwartą lokatę. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 11. pozycji, z reprezentantów teamów środka stawki ulegając tylko Sergio Perezowi. Chcąc przybliżyć się do transferu do Ferrari, na kolejny sezon został kierowcą współpracującego z włoską stajnią Saubera.
W 2013 roku Sauber wystawił słaby bolid, którym Hulkenberg przez 11 pierwszych wyścigów zdobył zaledwie 7 punktów. Jednak po zmianie opon Pirelli na półmetku sezonu samochód szwajcarskiej stajni zyskał konkurencyjność, a Nico wykorzystał to w pełni.
Zaczął podgryzać czołówkę, czego efektem były duże zdobycze punktowe i awans do czołowej dziesiątki klasyfikacji generalnej. Zaimponował m. in. trzecim miejscem w kwalifikacjach na torze Monza, czy czwartym na mecie GP Korei. Zupełnie zdominował zespołowego partnera Estebana Gutierreza, debiutanta w stawce.
Poza torem prowadził zaawansowane negocjacje ws. przejścia na następny rok do Ferrari, a gdy Włosi wzięli byłego mistrza świata Kimiego Raikkonena, był poważnym kandydatem do Lotusa. Jednak brytyjski team z przyczyn finansowych zatrudnił hojnie wspieranego przez sponsorów Pastora Maldonado.
Ostatecznie Hulkenberg wrócił na sezon 2014 do Force India. Zaliczył solidny rok, punktując w 15 z 19 wyścigów i zajmując 9. miejsce w klasyfikacji generalnej.
Ponadto zdecydowanie wygrał prestiżowy pojedynek z zespołowym partnerem Sergio Perezem - zdobył o ponad 1/3 więcej oczek niż Meksykanin. Jednak ponownie nie wywalczył żadnego podium, podczas gdy "Checo" udało się to w GP Bahrajnu.
W sezonie 2015 już nie imponował jak wcześniej. Niespodziewanie zgromadził o 20 punktów mniej niż Perez. W klasyfikacji generalnej uplasował się na 10. pozycji.
Za to osiągnął wielki sukces poza Formułą Jeden. W czerwcu zwyciężył w debiucie 24-godzinny wyścig Le Mans w klasyfikacji ogólnej, prowadząc prototyp Porsche razem z Earlem Bamberem i Nickiem Tandym.
W 2016 roku awansował w tabeli łącznej na 9. miejsce, lecz znów przegrał z Perezem (o 29 oczek) i znów nie zdołał wywalczyć żadnego podium. W GP Belgii zabrakło mu do tego jednej pozycji. W GP Austrii ruszał z drugiego pola, ale już na samym początku stracił kilka lokat. Ostatecznie w ogóle nie osiągnął mety.
Na następny sezon uzgodnił transfer do Renault.
W 2017 roku pełnił rolę lidera fabrycznego zespołu francuskiego koncernu, ale jednocześnie został niechlubnym rekordzistą F1. W całej historii mistrzostw nie ma drugiego kierowcy, który wystąpiłby w tak wielu wyścigach i ani razu nie stanął na podium.
Poza tym, na 20 rozegranych w tym sezonie zawodów, nie ukończył aż 7. Zatrzymywały go głównie awarie.
W punktacji trzeci raz w karierze zamknął czołową dziesiątkę.
Przez większość roku zdecydowanie dominował w wewnątrzzespołowym pojedynku nad Jolyonem Palmerem. Na ostatnie cztery wyścigi dostał lepszego partnera - Carlosa Sainza Juniora.
Sezon 2018 okazał się najbardziej udany w jego dotychczasowej karierze, jeśli spojrzeć na klasyfikację generalną. Chociaż znowu siedmiokrotnie nie dotarł do mety, zakończył zmagania na 7. miejscu, wygrywając tym samym rywalizację za plecami kierowców trzech zdecydowanie najlepszych zespołów.
Zespołowy kolega Sainz Jr uplasował się trzy pozycje niżej.
W ostatnich zawodach Niemiec miał groźnie wyglądający wypadek - po stłuczce z Romainem Grosjeanem rolował i zatrzymał się na bandzie do góry kołami - ale wyszedł ze zdarzenia bez szwanku.
Ciekawostki
- Ma pseudonim "Hulk".
- Jest jednym z trzech kierowców, którzy zdobyli za pierwszym podejściem mistrzostwo serii GP2. Pozostali to Lewis Hamilton i Nico Rosberg.
- W 2015 roku wygrał w debiucie 24-godzinny wyścig Le Mans w klasyfikacji ogólnej.
| Nico Hulkenberg - bio | |
|---|---|
| Data urodzenia | 19 sierpnia 1987 roku |
| Narodowość | Niemiec |
| Zespół | Renault |
| Wzrost | 184 cm |
| Waga | 74 kg |
| Numer startowy | 27 |
| Nico Hulkenberg - statystyki | |
| Zwycięstwa | 0 |
| Punkty | 474 |
| Wyścigi | 156 |
| Pierwsze pola startowe | 1 |
| Podia | 0 |
| Debiut | GP Bahrajnu 2010 |
| Najlepszy wynik | 4. miejsce |
| Nico Hulkenberg - wyniki w sezonie 2018 | |
| Australia | 7. miejsce |
| Bahrajn | 6. miejsce |
| Chiny | 6. miejsce |
| Azerbejdżan | nie ukończył (wypadek) |
| Hiszpania | nie ukończył (kolizja z Romainem Grosjeanem) |
| Monako | 8. miejsce |
| Kanada | 7. miejsce |
| Francja | 9. miejsce |
| Austria | nie ukończył (awaria silnika) |
| Wielka Brytania | 6. miejsce |
| Niemcy | 5. miejsce |
| Węgry | 12. miejsce |
| Belgia | nie ukończył (kolizja z Fernando Alonso) |
| Włochy | 13. miejsce |
| Singapur | 10. miejsce |
| Rosja | 12. miejsce |
| Japonia | nie ukończył (wycofał się przez problem z bolidem) |
| USA | 6. miejsce |
| Meksyk | 6. miejsce |
| Brazylia | nie ukończył (wycofał się ze względu na wysokie temperatury silnika) |
| Abu Zabi | nie ukończył (kolizja z Romainem Grosjeanem |
| Pozycja końcowa | 7. miejsce (69 punkty) |
| Nico Hulkenberg - kalendarium | |
| 2005 | Formuła BMW ADAC - mistrzostwo Światowy Finał Formuły BMW - 3. miejsce |
| 2006 | Niemiecka Formuła 3 - 5. miejsce |
| 2007 | A1 GP - mistrzostwo (wspólnie z Christianem Vietorisem) Formuła 3 Euro Series - 3. miejsce Masters F3 - 23. miejsce GP Makau - nie ukończył |
| 2008 | Formuła 3 Euro Series - mistrzostwo Masters F3 - 2. miejsce |
| 2009 | GP2 - mistrzostwo |
| 2010 | Formuła 1 (Williams) - 14. miejsce (22 punkty) |
| 2011 | Formuła 1 - piątkowy tester zespołu Force India |
| 2012 | Formuła 1 (Force India) - 11. miejsce (63 punkty) |
| 2013 | Formuła 1 (Sauber) - 10. miejsce (51 punktów) |
| 2014 | Formuła 1 (Force India) - 9. miejsce (96 punktów) |
| 2015 | Formuła 1 (Force India) - 10. miejsce (58 punktów) |
| 2016 | Formuła 1 (Force India) - 9. miejsce (72 punkty) |
| 2017 | Formuła 1 (Renault) - 10. miejsce (43 punkty) |
| 2018 | Formuła 1 (Renault) - 7. miejsce (69 punktów) |
Tapety Renault 
MAN: modele TGM i TGL w pełnej okazałości 
Honda CR-Z AMS - prawie sportowo 
Tapety BMW 
Nie możecie się doczekać GTA VI? Dzisiaj ściągniesz nowe samochody do ulepszonej GTA V!
Jak zwiększyć osiągi motocykla Suzuki bez dużych wydatków?
Tesla w tarapatach. Pierwszy kwartał 2025 pod znakiem spadków i politycznych zawirowań
Niezwykły triumf Kajetanowicza i Szczepaniaka, Polacy wygrywają Rajd Portugalii!
Ford przywraca ducha Ameryki z Mustangiem GTD Spirit of America
