Magnussen wolałby ścigać się w latach 60.

Kevin Magnussen gdyby mógł ścigałby się w Formule 1 w latach 60. zamiast teraz.

Bezkompromisowemu Duńczykowi nie podoba się najbardziej współczesna dbałość o bezpieczeństwo w królowej sportów motorowych. Jest jednym z niewielu kierowców jednoznacznie przeciwnych wprowadzonej tego roku osłonie na kokpit. 25-latek chciałby, aby o czasie okrążenia dalej decydowała m. in. odwaga. Zapewnił, że jest gotów ryzykować życiem w bolidzie tak, jak robili to zawodnicy pół wieku temu.

„Nie lubię kompromisów. Oddam wszystko. Umrę w samochodzie. Nie cofnę się". - cytuje Magnussena agencja prasowa Reutera. „Położyłbym na szali swoje życie. Absolutnie".

„Kiedy zakładam kask i się ścigam, to dla mnie cały świat. Kocham swoją rodzinę i jest tak wiele rzeczy w życiu, które dają mi radość, ale kiedy jestem w bolidzie, wszystko inne się nie liczy".

„Gdy wsiadam do samochodu, dla mnie istotą życia jest Formuła 1".

„Marzę o ściganiu się w latach 60.". - kontynuował. „Gdybym mógł spełnić jedno swoje życzenie, chciałbym urodzić się w latach 30. i być młodym w latach 50. oraz 60.".

„Rani moje wyścigowe serce dzisiejszy widok F1 tak odległej od tego, jaka była kiedyś. Tak bardzo zazdroszczę gościom, którzy startowali wtedy".

„Wówczas było po prostu czyste ściganie się, było bardziej ekscytująco. Mogłeś zrobić różnicę, jeśli byłeś naprawdę skłonny ryzykować. No i jeśli czułeś się komortowo jadąc na granicy. Teraz każdy czuje się komfortowo, nie ma ryzyka".

„W tamtych czasach jeśli potrafiłeś być spokojny i opanowany, znajdując się na granicy śmierci tak naprawdę, robiłeś różnicę w bolidzie. Dziś już tego nie ma".

Niemniej jednak Magnussen i tak cieszy się ściganiem w F1. Odkąd zamienił korporacyjne zespoły na małą ekipę.

„Z powrotem naprawdę czerpię radość z wyścigów, nie czuję tej negatywnej presji, nie towarzyszy mi to złe uczucie, które miałem, zwłaszcza w McLarenie". - tłumaczył.

„Czuję się o wiele szczęśliwszy, kiedy udaję się na wyścigi. Naprawdę czekam na nie, jak wtedy, gdy byłem dzieckiem i nie mogłem spać tydzień przed zawodami, bo byłem tak podekscytowany".

„Udawałeś się wtedy na tor z tak wielką energią i duchem walki, z tą radością. Teraz to odzyskałem. Wcześniej nie miałem tego uczucia w F1".