Tor położony nieopodal miasteczka Hockenheim. Jest gospodarzem wyścigu Formuły 1 o Grand Prix Niemiec. Hockeneimring, bo tak brzmi pełna nazwa obiektu, leży w Dolinie Renu na południowym zachodzie kraju, otoczony gęstym lasem.
Trasa powstała już w 1932 roku, a za jej twórcę uważa się Ernesta Christa. Roboty trwały zaledwie dwa miesiące. Pierwotna pętla liczyła aż 12 kilometrów, miała trójkątny zarys. Rozgrywano na niej wyłącznie wyścigi motocyklowe.
Tor był wiele razy modyfikowany, po raz pierwszy w roku 1938, gdy został skrócony do nieco ponad 7,5 kilometra, poszerzony oraz zyskał bardziej owalny kształt. Dodatkowo zmieniono jego nazwę (jak się później okazało tylko tymczasowo) na Kurpfalzring. Trasa stała się bardzo szybka i zaczęła służyć Mercedesowi jako obiekt do testów.
W trakcie II Wojny Światowej tor prawie zrównano z ziemią. Jednak już dwa lata później został odbudowany.
Na początku lat 60. z powodu powstania autostrady przecinającej obiekt, znów trzeba było go zmieniać. Odcięto zachodni skrawek trasy i stworzono tzw. sekcję stadionową - kręty odcinek otoczony trybunami.
W mniej więcej takiej formie tor dotrwał do 2001 roku, kiedy to nastąpiła jego ostatnia przebudowa, największa ze wszystkich. Nową trasę, liczącą zaledwie 4,5 kilometra, zaprojektował Hermann Tilke, dziś nazywany "nadwornym architektem" obiektów Formuły 1. Usunięto długie proste przebiegające po lesie (z dala od zasięgu wzroku kibiców), tworząc bardzo łagodny łuk w lewo (Parabolika), przecinający na pół dotychczasową pętlę. Pojawiły się też ostre zakręty, by ułatwić kierowcom wyprzedzanie. Narzekano jednak, że Hockenheimring stracił swój wyjątkowy klimat i charakter. Stał się za to znacznie bezpieczniejszy.
Obecnie tor posiada 16 zakrętów różnego typu (od bardzo szybkich do bardzo wolnych), jest pokonywany zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Został umiejscowiony na niemal całkowicie płaskim terenie. Najlepsze miejsce do zaatakowania rywala to nawrót Spitzkehre, ale można wyprzedzać również w paru innych łukach.
Kierowcy mają różne zdanie na temat niemieckiego obiektu. Zespoły przyprawia o ból głowy, ponieważ potrzeba tutaj bolidu i z dobrym dociskiem aerodynamicznym, i z wysoką prędkością maksymalną. Tor nie zużywa przesadnie opon, jest natomiast dość wymagający dla silnika.
Pierwszy wyścig Formuły 1 na Hockenheimringu zorganizowano w 1970 roku, gdy tor był jeszcze w poprzednim kształcie. Przez następne sześć lat GP Niemiec rozgrywano znów na Nurburgringu.
Hockenheimring odzyskał zawody królowej sportów motorowych w sezonie 1977 i gościł GP Niemiec aż do 2006 roku, wyłączając sezon 1985, kiedy to wyścig ponownie przeniesiono na Nurburgring z okazji otwarcia tam nowej wersji trasy.
Od 2008 roku Hockenheimring i Nurburgring rozgrywają GP Niemiec na przemian, co dwa lata. Zawody zaczęły przynosić straty, ale Formuła 1 zgodziła się je pokrywać.
Jednak GP Niemiec nie odbyło w sezonie 2015, gdy przypadała kolej na organizację wyścigu Nurburgringowi. Historia powtórzyła się w roku 2017.
Na Hockenheimringu doszło do kilku bardzo poważnych wypadków. Pięciu kierowców poniosło tutaj śmierć, w tym słynny Jim Clark. Dwukrotny mistrz świata F1 zginął w 1968 roku, podczas zawodów Formuły 2. Tragedia ta skłoniła do otoczenia toru barierami i dodania dwóch szykan.
Pierwsze GP Niemiec na Hockenheimringu wygrał Jochen Rindt, jedyny pośmiertny czempion w historii F1. W 1995 roku po raz pierwszy zwyciężył tutaj reprezentant gospodarzy. Był nim nikt inny, jak sam Michael Schumacher.
W sezonie 2010 na Hockenheimringu wybuchła kolejna afera o "team orders", czyli popularne polecenia zespołu. Felipe Massa z instrukcji Ferrari oddał triumf teamowemu koledze Fernando Alonso, pozwalając się wyprzedzić Hiszpanowi bez walki. Jako że "team orders" były zakazane, Scuderię ukarano grzywną w wysokości stu tysięcy dolarów. Wyniki wyścigu pozostały jednak niezmienione.
Tor był wiele razy modyfikowany, po raz pierwszy w roku 1938, gdy został skrócony do nieco ponad 7,5 kilometra, poszerzony oraz zyskał bardziej owalny kształt. Dodatkowo zmieniono jego nazwę (jak się później okazało tylko tymczasowo) na Kurpfalzring. Trasa stała się bardzo szybka i zaczęła służyć Mercedesowi jako obiekt do testów.
Na początku lat 60. z powodu powstania autostrady przecinającej obiekt, znów trzeba było go zmieniać. Odcięto zachodni skrawek trasy i stworzono tzw. sekcję stadionową - kręty odcinek otoczony trybunami.
Obecnie tor posiada 16 zakrętów różnego typu (od bardzo szybkich do bardzo wolnych), jest pokonywany zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Został umiejscowiony na niemal całkowicie płaskim terenie. Najlepsze miejsce do zaatakowania rywala to nawrót Spitzkehre, ale można wyprzedzać również w paru innych łukach.
Kierowcy mają różne zdanie na temat niemieckiego obiektu. Zespoły przyprawia o ból głowy, ponieważ potrzeba tutaj bolidu i z dobrym dociskiem aerodynamicznym, i z wysoką prędkością maksymalną. Tor nie zużywa przesadnie opon, jest natomiast dość wymagający dla silnika.
Pierwszy wyścig Formuły 1 na Hockenheimringu zorganizowano w 1970 roku, gdy tor był jeszcze w poprzednim kształcie. Przez następne sześć lat GP Niemiec rozgrywano znów na Nurburgringu.
Hockenheimring odzyskał zawody królowej sportów motorowych w sezonie 1977 i gościł GP Niemiec aż do 2006 roku, wyłączając sezon 1985, kiedy to wyścig ponownie przeniesiono na Nurburgring z okazji otwarcia tam nowej wersji trasy.
Od 2008 roku Hockenheimring i Nurburgring rozgrywają GP Niemiec na przemian, co dwa lata. Zawody zaczęły przynosić straty, ale Formuła 1 zgodziła się je pokrywać.
Jednak GP Niemiec nie odbyło w sezonie 2015, gdy przypadała kolej na organizację wyścigu Nurburgringowi. Historia powtórzyła się w roku 2017.
Na Hockenheimringu doszło do kilku bardzo poważnych wypadków. Pięciu kierowców poniosło tutaj śmierć, w tym słynny Jim Clark. Dwukrotny mistrz świata F1 zginął w 1968 roku, podczas zawodów Formuły 2. Tragedia ta skłoniła do otoczenia toru barierami i dodania dwóch szykan.
Pierwsze GP Niemiec na Hockenheimringu wygrał Jochen Rindt, jedyny pośmiertny czempion w historii F1. W 1995 roku po raz pierwszy zwyciężył tutaj reprezentant gospodarzy. Był nim nikt inny, jak sam Michael Schumacher.
W sezonie 2010 na Hockenheimringu wybuchła kolejna afera o "team orders", czyli popularne polecenia zespołu. Felipe Massa z instrukcji Ferrari oddał triumf teamowemu koledze Fernando Alonso, pozwalając się wyprzedzić Hiszpanowi bez walki. Jako że "team orders" były zakazane, Scuderię ukarano grzywną w wysokości stu tysięcy dolarów. Wyniki wyścigu pozostały jednak niezmienione.
Hockenheimring obok F1 gościł już wiele innych prestiżowych serii wyścigowych, jak DTM, GP2, GP3, Formułę 3, FIA GT, czy WRX (mistrzostwa świata w rallycrossie). Posiada też bodaj najpopularniejszy w Europie tor do wyścigów na 1/4 mili.
| Hockenheimring - Niemcy | ||||
|---|---|---|---|---|
| Rok budowy | 1932 | |||
| Lokalizacja | nieopodal miasteczka Hockenheim, Badenia-Wirtembergia | |||
| Powierzchnia toru | 97 ha | |||
| Długość toru | 4,574 km | |||
| Zakręty | 16 | |||
| Okrążenia w wyścigu | 67 | |||
| Kierunek jazdy | zgodnie z ruchem wskazówek zegara | |||
| Pojemność trybun | 120 000 widzów | |||
| Różnica wysokości | 4,4 metra | |||
| Projektant | Ernst Christ. Autor nowej pętli to Hermann Tilke | |||
| Koszt budowy | około 62 miliony euro (koszt ostatniej przebudowy) | |||
| Rekord okrążenia | 1:11,212 (Sebastian Vettel, Ferrari, sezon 2018) | |||
| Prędkość maksymalna | około 310 km/h | |||
| Liczba wyścigów F1 | 36 | |||
| Data pierwszego GP | 02-08-1970 | |||
| Data ostatniego GP | 22-07-2018 | |||
źródło: 
Tapety 
Grand Prix Japonii - Fuji - Pitbabes 
Valentino Rossi testuje Ferrari 
Nie możecie się doczekać GTA VI? Dzisiaj ściągniesz nowe samochody do ulepszonej GTA V!
Jak zwiększyć osiągi motocykla Suzuki bez dużych wydatków?
Gdyby Elon Musk i Kanye West mieli dziecko: Tesla Cybertruck po mrocznym tuningu Mansory
Ford przywraca ducha Ameryki z Mustangiem GTD Spirit of America
Niezwykły triumf Kajetanowicza i Szczepaniaka, Polacy wygrywają Rajd Portugalii!
Tapety Infiniti 
