David Coulthard

David Coulthard odniósł wiele sukcesów jeżdżąc gokartami, z których w 1989 roku przeniósł się do Formuły Ford. Młody Szkot radził sobie tak dobrze, że wygrał pierwszą w historii edycję plebiscytu McLarena i magazynu Autosport na najlepszego młodego kierowcę. Nagrodą był pierwszy w jego życiu test bolidu Formuły 1.

Od tego momentu kariera młodego Szkota nabrała tempa. Największymi sukcesami tamtego okresu były zwycięstwa w wyścigach Formuły 3 na klasycznych torach w Zandvoort i Macau.

Od 1992 przez dwa sezony ścigał się w Formule 3000 w zespole Paula Stewarta, syna legendarnego Jackiego, kończąc sezon odpowiednio na dziewiątym i trzecim miejscu. Jednocześnie był kierowcą testowym Williamsa i bardzo liczył na miejsce w głównym składzie w sezonie 1994. Do tego jednak nie doszło i Coulthard kontynuował przygodę z Formułą 3000.

Po tragicznej śmierci Ayrtona Senny Coulthard został poproszony o zastąpienie Brazylijczyka w zespole. Chociaż Coulthard wziął udział w tylko ośmiu wyścigach sezonu 1994 został sklasyfikowany na wysokim ósmym miejscu wśród kierowców.

Również w 1995 roku Coulthard jeździł w zespole Franka Williamsa i podczas Grand Prix Portugalii odniósł swoje pierwsze zwycięstwo. W latach 1996-2004 Szkot był kierowcą ‘srebrnych strzał’. David przez dziewięć sezonów utrzymywał się w ścisłej czołówce, pomimo częstych problemów z bolidem. Najlepszym sezonem Coultharda podczas przygody z zespołem prowadzonym przez Rona Dennisa był rok 2001, gdy przez większość czasu walczył o tytuł mistrzowski z Michaelem Schumacherem. Na osłodę pozostał Davidowi fakt, że zdołał pokonać odchodzącego z wyścigów kolegę z zespołu byłego mistrza świata Mikę Hakkinena.

Po wielu pięknych, pełnych sukcesów sezonach Szkot pożegnał się z McLarenem i podpisał kontrakt z nowym w stawce zespołem Red Bull, który miał okazję budować praktycznie od zera. W pierwszym sezonie udało mu się zdobyć imponujące dwadzieścia cztery punkty, zostawiając młodych kolegów - Christiana Kliena i Tonio Liuzziego - daleko w tyle.

Również w 2006 Coulthard ścigał się w barwach austriackiego potentata napojów energetycznych. Sezon zapowiadał się nieźle - szczególnie po tym jak okazało się, że bolidy Red Bull będą napędzane silnikami Ferrari. Ostatecznie jednak bolid posiadał poważne wady konstrukcyjne i jedynym jasnym punktem w sezonie pełnym awarii i rozczarowań było trzecie miejsce w Grand Prix Monaco.

W 2007 Red Bull zamienił silniki Ferrari na Renault, co niewiele zmieniło - zespół wciąż borykał się w problemami z niezawodnością, a Coulthard nie zawsze prezentował najwyższą formę. Najjaśniejszym punktem sezonu dla Szkota było deszczowe Grand Prix Japonii, podczas którego dzięki doświadczeniu finiszował na czwartej pozycji.

Rok 2008 przyniósł zespołowi Red Bull znaczna poprawę niezawodności bolidu. Jednak David Coulthard nie był już tak szybki jak za swoich najlepszych czasów. Zajął co prawda trzecie miejsce w GP Kanady, w tym samym, w którym nasz Robert Kubica odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w F1, ale w innych wyścigach zazwyczaj jeździł w drugiej dziesiątce. Mark Webber praktycznie co wyścig walczył o punkty. Po sezonie Szkot został zastąpiony przez młodego Niemca, Sebastiana Vettela. 

Bio - David Coulthard
Data i miejsce urodzenia	27.03.1971, Twynholm, Wielka Brytania
Wzrost	182 cm
Waga	75 kg
Statystyki - David Coulthard
Zwycięstwa	13
Punkty	543
Wyścigi	244
Pierwsze pola startowe	12
Podia	64
Debiut	GP Hiszpanii 1994
Wyniki sezonu 2008 - David Coulthard
Australia	-
Malezja	9
Bahrajn	18
Hiszpania	12
Turcja	9
Monaco	-
Kanada	3
Francja	9
Wielka Brytania	-
Niemcy	13
Węgry	11
Europa	17
Belgia	11
Włochy	16
Singapur	7
Japonia	-
Chiny	10
Brazylia	-
Suma punktów w 2008	8, 16. miejsce
Kalendarium - David Coulthard
1983-1988	Karting, Szkocja, 1. miejsce
1989	Formuła Ford, Anglia, 1. miejsce
1990	Formuła Vauxhall Lotus Series, Anglia, 4. miejsce
1991	Formuła 3, Anglia, 2. miejsce
1992	Formuła 3000, 9. miejsce
1993	Formuła 3000, 3. miejsce
1994	Formuła 1, Williams, 14 punktów, 8. miejsce
1995	Formuła 1, Williams, 49 punktów, 3. miejsce
1996	Formuła 1, McLaren, 18 punktów, 7. miejsce
1997	Formuła 1, McLaren, 36 punktów, 3. miejsce
1998	Formuła 1, McLaren, 56 punktów, 3. miejsce
1999	Formuła 1, McLaren, 48 punktów, 4. miejsce
2000	Formuła 1, McLaren, 73 punktów, 3. miejsce
2001	Formuła 1, McLaren, 65 punktów, 2. miejsce
2002	Formuła 1, McLaren, 41 punktów, 5. miejsce
2003	Formuła 1, McLaren, 51 punktów, 7. miejsce
2004	Formuła 1, McLaren, 24 punkty 10. miejsce
2005	Formuła 1, Red Bull, 24 punkty, 10. miejsce
2006	Formuła 1, Red Bull, 14 punktów, 13. miejsce
2007	Formuła 1, Red Bull, 14 punktów, 10. miejsce
2008	Formuła 1, Red Bull, 8 punktów, 16. miejsce