Hiszpan, kierowca zespołu McLaren. Ściga się w środku stawki Formuły 1. Syn utytułowanego rajdowca Carlosa Sainza. Ma numer startowy 55.
Droga do Formuły 1
Sainz Junior nie mógł nie pójść w ślady ojca, choć pisane mu były wyścigi zamiast rajdów.
Zaczęto się tradycyjnie - od kartingu. Sainz Jr dosiadł gokarta w wieku 7 lat, na torze taty w Madrycie. Jednak na poważnie jego kariera ruszyła trzy lata później, w 2005 roku.
Carlos ścigał się w kartingu pięć lat. Przez ten czas m. in. wygrał prestiżowy Junior Monaco Kart Cup, czy zdobył kartingowe wicemistrzostwo Europy w kategorii KF3.
Na 2010 rok w wieku 15 lat przeniósł się do wyścigów bolidów i od razu został podopiecznym programu szkolenia młodych kierowców Red Bulla. Bowiem będąc żółtodziobem od samego początku zajmował czołowe pozycje.
Pierwszą serią Sainza Juniora była Formuła BMW. W jej europejskiej odmianie uplasował się na 4. lokacie, z dwoma pole position i jednym zwycięstwem na koncie. Startował także w mistrzostwach Pacyfiku - jako gość. Zwrócił tam uwagę na siebie wygrywając finałowy wyścig na słynnym torze ulicznym w Makau.
W 2011 roku przeszedł do Formuły Renault 2.0 i odniósł w niej pierwsze poważne sukcesy. Wywalczył wicemistrzostwo Eurocup (przegrał z Robinem Frijnsem) oraz mistrzostwo mniej znaczącego Pucharu Europy Północnej.
Pod koniec tego sezonu Sainz Jr wystartował jeszcze w prestiżowych zawodach Formuły 3 o GP Makau, ale tym razem nie odegrał żadnej istotnej roli na Guia Circuit.
Rok 2012 okazał się jeszcze bardziej intensywny. Sainz Jr jako kierowca stajni Carlin jeździł aż w trzech edycjach Formuły 3 - Euro Series, europejskiej oraz brytyjskiej. Niestety, w żadnej nie walczył o tytuł. Pierwszy z wymienionych cyklów zakończył na 9. miejscu, drugi na 5., trzeci na 6.
Zawodnik z Madrytu bądź co bądź miał swoje momenty - wygrał kwalifikacje Formuły 3 Euro Series i Europejskiej Formuły 3 na torze Hockenheimring, zaś w Brytyjskiej Formule 3 zwyciężył pięć wyścigów. Jeden z triumfów odniósł na zalanym deszczem Spa-Francorchamps.
Sainz Jr dodatkowo ponownie wziął udział w zawodach F3 o GP Makau i ukończył je na 7. pozycji. Wystartował również w Masters F3, by finiszować na Zandvoort sekundę za podium.
Rok 2013 to najcięższa przeprawa Sainza Juniora. Trafił do serii GP3, gdzie zajął tylko 10. miejsce, a jego zespołowy partner Daniił Kwiat został mistrzem.
Sezon ten jednak bynajmniej nie był kompletnie nieudany. Carlos jednocześnie zdobywał cenne doświadczenie w Formule Renault 3.5, uczestnicząc w jej dziewięciu wyścigach.
W 2014 roku Sainz Jr skupił się wyłącznie na Formule Renault 3.5 i... sięgnął w niej po mistrzowski tytuł, wygrywając 7 z 17 wyścigów. To wielkie dokonanie zwieńczyło jego karierę w niższych formułach wyścigowych.
Formuła 1
Jako mistrz World Series by Renault, Sainz Jr w wieku 20 lat został promowany przez Red Bulla do Formuły 1 na sezon 2015. Został kierowcą juniorskiej ekipy Toro Rosso, obok innego debiutanta, zaledwie 17-letniego Maxa Verstappena.
W pierwszym roku startów nie mógł rozwinąć skrzydeł przez ciągnące się za nim awarie - głównie silnika Renault. Zajął 15. miejsce w klasyfikacji generalnej z prawie trzykrotnie mniejszym dorobkiem punktowym niż zachwycający wszystkich Verstappen.
Nie ukończył 7 z 19 wyścigów, dodatkowo miał groźny wypadek na treningu w Rosji, po którym ominął kwalifikacje.
Jego najlepszym wynikiem była 7. pozycja na mecie szalonego GP USA.
W sezonie 2016 nie miał tylu awarii bolidu i zdobył znacznie więcej punktów (46), co pozwoliło mu awansować w tabeli łącznej o trzy pozycje, na 12. lokatę. Trzy razy zdołał finiszować na szóstym miejscu, w tym dwukrotnie gdy jego samochód był już mniej konkurencyjny, w rezultacie nieotrzymywania żadnych ulepszeń do jednostki napędowej (ponieważ zamontowano mu zeszłoroczny motor Ferrari).
Początkowo znowu ustępował Verstappenowi, ale od domowego GP Hiszpanii zaczął pokonywać... nowego partnera, Daniiła Kwiata. Rosjanin zgromadził prawie dwa razy mniej oczek mimo dosiadania przez pierwsze cztery eliminacje pojazdu seniorskiej ekipy Red Bulla - i wywalczenia nim 21 punktów.
W sezonie 2017 umocnił się na pozycji lidera Toro Rosso. Zespół zawdzięcza mu prawie wszystkie punkty, które zdobył.
We wrześniu ogłoszono, że w przyszłym roku przejdzie do Renault. Ostatecznie francuski koncern ściągnął go do siebie wcześniej - już na cztery ostatnie wyścigi trwającego sezonu. Hiszpan odebrał fotel słabemu Jolyonowi Palmerowi - do zastąpienia którego aspirował również m. in. próbujący wrócić do F1 nasz Robert Kubica.
W nowej ekipie Sainz Jr też imponował. Mimo nieznajomości bolidu od razu dorównywał szybkością dotychczasowemu liderowi stajni Nico Hulkenbergowi.
Chociaż nie osiągnął mety aż 8 z 20 rozegranych wyścigów, zakończył sezon na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej. Wisienką na torcie była 4. pozycja w GP Singapuru (wywalczona jeszcze za kierownicą Toro Rosso).
Sezon 2018 ułożył się nieco gorzej. Przegrał wewnątrzzespołowy pojedynek w Renault z Hulkenbergiem i zajął 10. pozycję w tabeli łącznej. Uzyskiwał odrobinę słabsze wyniki niż rok wcześniej mimo dysponowania lepszym samochodem.
Na początku sierpnia ogłoszono, że na następny rok jego miejsce w Renault zajmie Daniel Ricciardo.
Sainz Jr jednak znalazł kolejnego nowego pracodawcę. Okazał się nim McLaren.
Ciekawostki
- Jego ojciec Carlos Sainz to rajdowy mistrz świata z lat 1990 i 1992 oraz zwycięzca terenowego Rajdu Dakar z 2010 roku.
- Jego ulubionymi torami wyścigowymi są Silverstone i Spa-Francorchamps.
- Jest fanem rocka. Jego ulubione zespoły muzyczne to Kings of Leon i The Killers.
Droga do Formuły 1
Sainz Junior nie mógł nie pójść w ślady ojca, choć pisane mu były wyścigi zamiast rajdów.
Zaczęto się tradycyjnie - od kartingu. Sainz Jr dosiadł gokarta w wieku 7 lat, na torze taty w Madrycie. Jednak na poważnie jego kariera ruszyła trzy lata później, w 2005 roku.
Na 2010 rok w wieku 15 lat przeniósł się do wyścigów bolidów i od razu został podopiecznym programu szkolenia młodych kierowców Red Bulla. Bowiem będąc żółtodziobem od samego początku zajmował czołowe pozycje.
Pierwszą serią Sainza Juniora była Formuła BMW. W jej europejskiej odmianie uplasował się na 4. lokacie, z dwoma pole position i jednym zwycięstwem na koncie. Startował także w mistrzostwach Pacyfiku - jako gość. Zwrócił tam uwagę na siebie wygrywając finałowy wyścig na słynnym torze ulicznym w Makau.
Pod koniec tego sezonu Sainz Jr wystartował jeszcze w prestiżowych zawodach Formuły 3 o GP Makau, ale tym razem nie odegrał żadnej istotnej roli na Guia Circuit.
Rok 2012 okazał się jeszcze bardziej intensywny. Sainz Jr jako kierowca stajni Carlin jeździł aż w trzech edycjach Formuły 3 - Euro Series, europejskiej oraz brytyjskiej. Niestety, w żadnej nie walczył o tytuł. Pierwszy z wymienionych cyklów zakończył na 9. miejscu, drugi na 5., trzeci na 6.
Zawodnik z Madrytu bądź co bądź miał swoje momenty - wygrał kwalifikacje Formuły 3 Euro Series i Europejskiej Formuły 3 na torze Hockenheimring, zaś w Brytyjskiej Formule 3 zwyciężył pięć wyścigów. Jeden z triumfów odniósł na zalanym deszczem Spa-Francorchamps.
Sainz Jr dodatkowo ponownie wziął udział w zawodach F3 o GP Makau i ukończył je na 7. pozycji. Wystartował również w Masters F3, by finiszować na Zandvoort sekundę za podium.
Rok 2013 to najcięższa przeprawa Sainza Juniora. Trafił do serii GP3, gdzie zajął tylko 10. miejsce, a jego zespołowy partner Daniił Kwiat został mistrzem.
Sezon ten jednak bynajmniej nie był kompletnie nieudany. Carlos jednocześnie zdobywał cenne doświadczenie w Formule Renault 3.5, uczestnicząc w jej dziewięciu wyścigach.
W 2014 roku Sainz Jr skupił się wyłącznie na Formule Renault 3.5 i... sięgnął w niej po mistrzowski tytuł, wygrywając 7 z 17 wyścigów. To wielkie dokonanie zwieńczyło jego karierę w niższych formułach wyścigowych.
Formuła 1
Jako mistrz World Series by Renault, Sainz Jr w wieku 20 lat został promowany przez Red Bulla do Formuły 1 na sezon 2015. Został kierowcą juniorskiej ekipy Toro Rosso, obok innego debiutanta, zaledwie 17-letniego Maxa Verstappena.
W pierwszym roku startów nie mógł rozwinąć skrzydeł przez ciągnące się za nim awarie - głównie silnika Renault. Zajął 15. miejsce w klasyfikacji generalnej z prawie trzykrotnie mniejszym dorobkiem punktowym niż zachwycający wszystkich Verstappen.
Nie ukończył 7 z 19 wyścigów, dodatkowo miał groźny wypadek na treningu w Rosji, po którym ominął kwalifikacje.
Jego najlepszym wynikiem była 7. pozycja na mecie szalonego GP USA.
W sezonie 2016 nie miał tylu awarii bolidu i zdobył znacznie więcej punktów (46), co pozwoliło mu awansować w tabeli łącznej o trzy pozycje, na 12. lokatę. Trzy razy zdołał finiszować na szóstym miejscu, w tym dwukrotnie gdy jego samochód był już mniej konkurencyjny, w rezultacie nieotrzymywania żadnych ulepszeń do jednostki napędowej (ponieważ zamontowano mu zeszłoroczny motor Ferrari).
Początkowo znowu ustępował Verstappenowi, ale od domowego GP Hiszpanii zaczął pokonywać... nowego partnera, Daniiła Kwiata. Rosjanin zgromadził prawie dwa razy mniej oczek mimo dosiadania przez pierwsze cztery eliminacje pojazdu seniorskiej ekipy Red Bulla - i wywalczenia nim 21 punktów.
W sezonie 2017 umocnił się na pozycji lidera Toro Rosso. Zespół zawdzięcza mu prawie wszystkie punkty, które zdobył.
We wrześniu ogłoszono, że w przyszłym roku przejdzie do Renault. Ostatecznie francuski koncern ściągnął go do siebie wcześniej - już na cztery ostatnie wyścigi trwającego sezonu. Hiszpan odebrał fotel słabemu Jolyonowi Palmerowi - do zastąpienia którego aspirował również m. in. próbujący wrócić do F1 nasz Robert Kubica.
W nowej ekipie Sainz Jr też imponował. Mimo nieznajomości bolidu od razu dorównywał szybkością dotychczasowemu liderowi stajni Nico Hulkenbergowi.
Chociaż nie osiągnął mety aż 8 z 20 rozegranych wyścigów, zakończył sezon na 9. miejscu w klasyfikacji generalnej. Wisienką na torcie była 4. pozycja w GP Singapuru (wywalczona jeszcze za kierownicą Toro Rosso).
Sezon 2018 ułożył się nieco gorzej. Przegrał wewnątrzzespołowy pojedynek w Renault z Hulkenbergiem i zajął 10. pozycję w tabeli łącznej. Uzyskiwał odrobinę słabsze wyniki niż rok wcześniej mimo dysponowania lepszym samochodem.
Na początku sierpnia ogłoszono, że na następny rok jego miejsce w Renault zajmie Daniel Ricciardo.
Sainz Jr jednak znalazł kolejnego nowego pracodawcę. Okazał się nim McLaren.
Ciekawostki
- Jego ojciec Carlos Sainz to rajdowy mistrz świata z lat 1990 i 1992 oraz zwycięzca terenowego Rajdu Dakar z 2010 roku.
- Jego ulubionymi torami wyścigowymi są Silverstone i Spa-Francorchamps.
- Jest fanem rocka. Jego ulubione zespoły muzyczne to Kings of Leon i The Killers.
| Carlos Sainz Junior - bio | |
|---|---|
| Data urodzenia | 1 września 1994 roku |
| Narodowość | Hiszpan |
| Zespół | McLaren |
| Wzrost | 177 cm |
| Waga | 66 kg |
| Numer startowy | 55 |
| Carlos Sainz Junior - statystyki | |
| Zwycięstwa | 0 |
| Punkty | 171 |
| Wyścigi | 81 |
| Pierwsze pola startowe | 0 |
| Podia | 0 |
| Debiut | GP Australii 2015 |
| Najlepszy wynik | 4. miejsce |
| Carlos Sainz Junior - wyniki w sezonie 2018 | |
| Australia | 10. miejsce |
| Bahrajn | 11. miejsce |
| Chiny | 9. miejsce |
| Azerbejdżan | 5. miejsce |
| Hiszpania | 7. miejsce |
| Monako | 10. miejsce |
| Kanada | 8. miejsce |
| Francja | 8. miejsce |
| Austria | 12. miejsce |
| Wielka Brytania | nie ukończył (kolizja z Romainem Grosjeanem) |
| Niemcy | 12. miejsce |
| Węgry | 9. miejsce |
| Belgia | 11. miejsce |
| Włochy | 8. miejsce |
| Singapur | 8. miejsce |
| Rosja | 17. miejsce |
| Japonia | 10. miejsce |
| USA | 7. miejsce |
| Meksyk | nie ukończył (awaria bolidu) |
| Brazylia | 11. miejsce |
| Abu Zabi | 6. miejsce |
| Pozycja końcowa | 10. miejsce (53 punkty) |
| Carlos Sainz Junior - kalendarium | |
| 2010 | Formuła BMW Europe - 4. miejsce Formuła BMW Pacific - gościnne starty Formuła Renault 2.0 Eurocup - gościnne starty European F3 Open - gościnne starty Brytyjska Formuła Renault (zimowy sezon) - dwa starty |
| 2011 | Formuła Renault 2.0 Eurocup - 2. miejsce Puchar Europy Północnej Formuły Renault 2.0 - mistrzostwo Formuła 3 Euro Series - gościnne starty GP Makau - 17. miejsce |
| 2012 | Formuła 3 Euro Series - 9. miejsce Europejska Formuła 3 - 5. miejsce Brytyjska Formuła 3 - 6. miejsce GP Makau - 7. miejsce Masters F3 - 4. miejsce |
| 2013 | GP3 - 10. miejsce Formuła Renault 3.5 - dziewięć startów |
| 2014 | Formuła Renault 3.5 - mistrzostwo |
| 2015 | Formuła 1 (Toro Rosso) - 15. miejsce (18 punktów) |
| 2016 | Formuła 1 (Toro Rosso) - 12. miejsce (46 punktów) |
| 2017 | Formuła 1 (Toro Rosso, Renault) - 9. miejsce (54 punkty) |
| 2018 | Formuła 1 (Renault) - 10. miejsce (53 punkty) |
Tapety Mercedes 
Tapety Porsche 
Oldtimery podczas Woodward Dream Cruise 2010 
Suzuki GSX-R 750 - 23 lata ewolucji 
Alpina B5 i D5 S: nowe BMW serii 5 z większą porcją mocy i stylu
Gaz-M20 Pobieda: zapomniany pierwowzór FSO Warszawy
American Truck Simulator: Colorado oficjalnie zapowiedziane
Łożysko toczne - co to jest i jak jest zbudowane
Na Co Zwracać Uwagę, Kupując Pierwszy Motocykl?
