Spa-Francorchamps - Belgia

Tor owiany sławą legendy, położony w silnie zalesionych, malowniczych górach Ardenach. Gości wyścig Formuły 1 o Grand Prix Belgii.Spa-Francorchamps powstało w roku 1920. Pierwotna wersja toru miała prawie 15 kilometrów i została złożona z publicznych dróg. Znajdująca się na nierównym terenie trasa była bardzo szybka, a przez to też szalenie niebezpieczna. Jej pętlę wielokrotnie modyfikowano, a wobec obaw o zdrowie i życie kierowców GP Belgii nie raz bojktowano, lub przenoszono na tory Nivelles czy Zolder. Od sezonu 1983 wyścig organizuje już tylko Spa, lecz mocno zmienione. Nitkę toru skrócono do 7 kilometrów, jednak wciąż jest najdłuższą w kalendarzu F1. Co ważniejsze, udało się utrzymać jej dynamikę i magię. Tor stanowi mieszankę długich prostych z szybkimi łukami. Naprawdę wolno jest tylko na początku i na końcu okrążenia, odpowiednio w nawrocie La Source oraz w szykanie.

Po La Source kierowcy wjeżdżają w prawdopodobnie najsłynniejszy łuk F1 - Eau Rouge. Połączony z zakrętem Radillon, tworzy zapierający dech w piersiach kręty, nagły, stromy, "ślepy" i bardzo niebezpieczny podjazd, który pokonuje się bez odjęcia gazu, przy prędkości około 310 km/h. Zawodnicy następnie napotykają prostą Kemmel, gdzie rozpędzają się do mniej więcej 330 km/h. Reszta podróży po ardeńskiej trasie imponuje niewiele mniej.

Spa-Francorchamps przez wielu jest uznawane za największy sprawdzian i dla bolidu, i dla kierowcy. Aby tutaj coś zdziałać, potrzeba mocnego, wytrzymałego silnika (73% okrążenia pokonuje się na pełnym gazie), dobrych właściwości jezdnych samochodu oraz odważnego zawodnika. Auta startują ze średnim dociskiem aerodynamicznym, gdyż charakterystyka toru wymaga kompromisu między maksymalizacją przyczepności w "łukach aero" i maksymalizacją szczytowej prędkości, aby zwiększyć szanse na wyprzedzenie rywala pod koniec prostej Kemmel oraz w szykanie przed prostą startową. Poziom trudności często windują opady deszczu i to, że czasami w takiej sytuacji nie wszędzie jest jednakowo mokro. Belgijska trasa ma wielki urok, jednak miłość do niej bywa zgubna. Spa-Francorchamps zabiło bowiem co najmniej kilkunastu kierowców. W 1960 roku Chris Bristow i Alan Stacey zginęli tutaj w odstępie minut. Drugi z wymienionych poniósł śmierć wskutek zderzenia się twarzą z przelatującym ptakiem. Groźne wypadki przeżyli na tym torze Jackie Stewart oraz Stirling Moss. Deszczowe GP Belgii 1998 zapisało się w historii F1 wywołanym przez Davida Coultharda wielkim karambolem zaraz po starcie, w którym uczestniczyło 16 bolidów.

Spa-Francorchamps jest jednym z absolutnie ulubionych obiektów nie tylko kibiców, lecz także większości kierowców, bądź co bądź tylko wielcy zawodnicy na nim błyszczą. Najwięcej razy wygrał tutaj Michael Schumacher - 6-krotnie. Pięć zwycięstw odniósł Ayrton Senna, po cztery Jim Clark i Kimi Raikkonen. W 2010 roku nasz Robert Kubica ukończył GP Belgii na najniższym stopniu podium.

Ostatnią poważną zmianą na Spa-Francorchamps było przeniesienie w 2007 roku końcowej szykany do tyłu, a nawrotu La Source do przodu, co wydłużyło prostą startową i zrobiło miejsce dla nowej alei serwisowej.

Oprócz Grand Prix Formuły 1, na belgijskiej trasie odbywa się jeszcze m. in. wyścig serii WEC, czy 24-godzinne zawody.

Spa-Francorchamps - Belgia
Rok budowy	1920
Lokalizacja	Francorchamps, Spa
Powierzchnia toru	brak informacji
Długość toru	7,004 km
Zakręty	19
Okrążenia w wyścigu	44
Kierunek jazdy	zgodnie z ruchem wskazówek zegara
Pojemność trybun	70 000 widzów
Różnica wysokości	102,2 metra
Projektant	Jules de Their, Henri Langlois Van Ophem (autorzy oryginalnego układu toru)
Koszt budowy	brak informacji
Rekord okrążenia	1:41,501 (Sebastian Vettel, Ferrari, sezon 2018)
Prędkość maksymalna	około 330 km/h
Liczba wyścigów F1	51
Data pierwszego GP	18-06-1950
Data ostatniego GP	26-08-2018