Meksykanin, kierowca zespołu Racing Point. Jeden z lepszych zawodników Formuły 1. Ma w dorobku osiem podiów wywalczonych bolidami spoza czołówki. Jego numer startowy to 11.
Droga do Formuły 1
Pierwszy kontakt Sergio z wyścigami zaznał w Stanach Zjednoczonych, w Formule Dodge Barber, w roku 2004. W następnym sezonie przeniósł się do Europy, gdzie zadebiutował w niemieckiej Formule BMW. W zespole Keke Rosberga, rywalizację zakończył na 14. miejscu. W roku 2006 kontynuował starty w tej serii, jednakże w bardziej konkurencyjnym ADAC Berlin-Brandenburg. Dzięki temu zajął zdecydowanie wyższą 6. lokatę w końcowej klasyfikacji. W przerwie zimowej wziął udział w dwóch wyścigach prestiżowej serii A1 Grand Prix, w narodowych barwach Meksyku. Nie zdobył jednak żadnych punktów.
Brytyjska Formuła 3: W latach 2007-2008 brał udział w Brytyjskiej Formule 3, w ekipie T-Sport. W pierwszym sezonie startów zdominował rywalizację w klasie narodowej, zwyciężając w 14 z 21 wyścigów. W drugim ścigał się już w głównym cyklu. Przez cały rok prezentował dobry poziom, ostatecznie zajmując 4. pozycję, z dorobkiem czterech wygrywanych.
Seria GP2: Dobre wyniki oraz duży budżet zagwarantowały mu posadę w hiszpańskiej stajni Campos Grand Prix, na starty w azjatyckiej serii GP2, odbywającej się w przerwie zimowej. Meksykanin ponownie okazał jednym z czołowych kierowców, należąc do grona zwycięzców dwóch wyścigów. Najlepiej spisał się podczas nocnej rundy w Katarze, gdzie zajął odpowiednio drugie i pierwsze miejsce, uzyskując przy tym najlepszy czas okrążenia w sprincie. Ostatecznie zajął 7. lokatę z dorobkiem solidnych 26 punktów.
W głównej edycji ścigał się w holenderskim Arden International za sprawą firmy telekomunikacyjnej Telmex. Pomimo kiepskiego początku, w dalszej części sezonu spisywał się coraz lepiej, będąc ostatecznie lepszym od zespołowego partnera, Włocha Edoardo Mortary. Najlepiej wypadł podczas rundy na torze w Walencji, gdzie zajął odpowiednio drugie i trzecie miejsce. Dodatkowo wykręcił najszybsze okrążenie w sprincie w Belgii. Dorobek 22 punktów zagwarantował mu 12. lokatę w końcowej klasyfikacji.
W roku 2010 przeniósł się do bardziej konkurencyjnego zespołu Barwa Addax Team, gdzie partnerował mu Holender Giedo van der Garde. W celu aklimatyzacji w hiszpańskiej stajni, Sergio wystąpił w dwóch rundach azjatyckiej serii GP2. W ciągu czterech wyścigów Perez dwukrotnie dojechał na mety na punktowanej pozycji, zajmując ostatecznie 15. pozycję w końcowej klasyfikacji. W europejskim cyklu Meksykanin okazał się jednym z czołowych kierowców, walcząc o tytuł mistrzowski, do przedostatniej rundy we Włoszech. Ostatecznie siedmiokrotnie stanął na podium, z czego czterokrotnie na najwyższym stopniu (poza tym raz zdobył pole position i pięciokrotnie odnotował najlepszy czas w wyścigu), a w klasyfikacji generalnej zajął 2. miejsce.
Na sezon 2011 wszedł do Formuły 1, zostając kierowcą zespołu Sauber. Swój pierwszy wyścig w królowej sportów motorowych (GP Australii) ukończył jako siódmy, ale nie zdobył punktów przez dyskwalifikację bolidu. Mając do dyspozycji maszynę ze środka stawki pięciokrotnie minął linię mety wśród pierwszej dziesiątki i dwukrotnie wszedł do Q3. Opuścił GP Monako oraz GP Kanady przez wstrząśnienie mózgu, jakiego doznał rozbijając się o bariery toru Monte Carlo podczas sobotnich kwalifikacji. Na Silverstone powtórzył siódmą lokatę wywalczoną w Australii. Szesnasty w klasyfikacji generalnej i choć zdobył mniej niż połowę punktów zespołowego partnera Kamuiego Kobayashiego, jego debiutancki sezon można uznać za bardzo udany. Pozostał w Sauberze na kolejny sezon.
W 2012 roku dostał bardzo konkurencyjny bolid, którym trzykrotnie wywalczył podium. Jednak nie potrafił utrzymać wysokiej dyspozycji i do punktów zdobytych za drugie miejsca na torach Sepang i Monza oraz trzeciej pozycji uzyskanej w Kanadzie przez cały sezon dołożył tylko 15 oczek. Przebłyski formy pozwoliły mu bądź co bądź dostać angaż na przyszły rok w McLarenie, w którym zastąpi odchodzącego do Mercedesa byłego mistrza świata Lewisa Hamiltona. Zajął 10. miejsce klasyfikacji generalnej, pokonując zespołowego partnera Kamui Kobayashiego i plasując się najwyżej spośród kierowców środka stawki.
Sezon 2013 z McLarenem okazał się klapą. Niespodziewanie dostał bolid odstający od samochodów innych zespołów czołówki, którym nie zdobył ani jednego podium. Dodatkowo budził kontrowersje ostrymi starciami z rywalami, najczęściej z zespołowym partnerem Jensonem Buttonem.
Jednak zdobył tylko 2/3 punktów doświadczonego Brytyjczyka i zajął 11. miejsce w końcowej tabeli. McLaren postanowił zrezygnować z jego usług.
Dysponujący wsparciem sponsorów Perez uratował karierę w F1, przechodząc na sezon 2014 do Force India.
Znów dosiadając bolid środka stawki, zdobył podium w GP Bahrajnu i zamknął czołową dziesiątkę klasyfikacji generalnej.
Dzięki trzeciej pozycji na torze Sakhir, wypadł dosyć korzystnie w prestiżowym pojedynku z zespołowym partnerem Nico Hulkenbergiem, choć zdobył ponad 1/3 mniej punktów niż utalentowany Niemiec.
W sezonie 2015 jeździł jak sam stwierdził lepiej niż kiedykolwiek wcześniej. Przełożyło się to na podium w GP Rosji, dziewiątą pozycję w klasyfikacji generalnej i niespodziewane, ale pewne zwycięstwo nad Hulkenbergiem. Zdobył 20 punków więcej od kolegi z teamu.
W 2016 roku imponował jeszcze bardziej. Stanął na podium dwukrotnie i awansował na 7. lokatę w tabeli łącznej. Uplasował się najwyżej spośród kierowców jeżdżących za plecami reprezentantów trzech zdecydowanie najlepszych zespołów. Zgromadził tym razem już 29 oczek więcej niż Hulkenberg.
Sezon 2017 był jego pierwszym od czterech lat, który zakończył bez wizyty na podium. Niemniej jednak znów zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej i wygrał ciężki pojedynek z nowym partnerem zespołowym Estebanem Oconem.
Po drodze miał kilka kolizji z juniorem Mercedesa, przez które Force India w końcu zabroniło im walki koło w koło.
Przez moment nawet wyprzedzał w punktacji jednego z kierowców trzech zdecydowanie najlepszych zespołów - nękanego awariami Maxa Verstappena.
W 2018 roku spadł w tabeli łącznej na 8. pozycję. Przegrał rywalizację o miano najlepszego zawodnika za plecami czołówki z Hulkenbergiem, jeżdżącym dla Renault.
Z drugiej strony wrócił na podium, zajmując trzecią lokatę w szalonym GP Azerbejdżanu.
Poza tym znowu okazał się lepszy od Ocona. Kolegę z ekipy sklasyfikowano aż cztery miejsca niżej.
Latem podjął kroki prawne przeciw Force India w związku z nieuregulowanymi pensjami i doprowadził do objęcia ekipy zarządem komisarycznym. W ten sposób paradoksalnie uratował ją przed upadkiem.
Ciekawostki
- Ma pseudonim "Checo".
- Jego karierę wspierają finansowo firmy syna Carlosa Slima, najbogatszego człowieka świata w latach 2010-2013.
- Jeździ z fotografią polskiego papieża Jana Pawła II w kokpicie.
Droga do Formuły 1
Pierwszy kontakt Sergio z wyścigami zaznał w Stanach Zjednoczonych, w Formule Dodge Barber, w roku 2004. W następnym sezonie przeniósł się do Europy, gdzie zadebiutował w niemieckiej Formule BMW. W zespole Keke Rosberga, rywalizację zakończył na 14. miejscu. W roku 2006 kontynuował starty w tej serii, jednakże w bardziej konkurencyjnym ADAC Berlin-Brandenburg. Dzięki temu zajął zdecydowanie wyższą 6. lokatę w końcowej klasyfikacji. W przerwie zimowej wziął udział w dwóch wyścigach prestiżowej serii A1 Grand Prix, w narodowych barwach Meksyku. Nie zdobył jednak żadnych punktów.
W roku 2010 przeniósł się do bardziej konkurencyjnego zespołu Barwa Addax Team, gdzie partnerował mu Holender Giedo van der Garde. W celu aklimatyzacji w hiszpańskiej stajni, Sergio wystąpił w dwóch rundach azjatyckiej serii GP2. W ciągu czterech wyścigów Perez dwukrotnie dojechał na mety na punktowanej pozycji, zajmując ostatecznie 15. pozycję w końcowej klasyfikacji. W europejskim cyklu Meksykanin okazał się jednym z czołowych kierowców, walcząc o tytuł mistrzowski, do przedostatniej rundy we Włoszech. Ostatecznie siedmiokrotnie stanął na podium, z czego czterokrotnie na najwyższym stopniu (poza tym raz zdobył pole position i pięciokrotnie odnotował najlepszy czas w wyścigu), a w klasyfikacji generalnej zajął 2. miejsce.
Na sezon 2011 wszedł do Formuły 1, zostając kierowcą zespołu Sauber. Swój pierwszy wyścig w królowej sportów motorowych (GP Australii) ukończył jako siódmy, ale nie zdobył punktów przez dyskwalifikację bolidu. Mając do dyspozycji maszynę ze środka stawki pięciokrotnie minął linię mety wśród pierwszej dziesiątki i dwukrotnie wszedł do Q3. Opuścił GP Monako oraz GP Kanady przez wstrząśnienie mózgu, jakiego doznał rozbijając się o bariery toru Monte Carlo podczas sobotnich kwalifikacji. Na Silverstone powtórzył siódmą lokatę wywalczoną w Australii. Szesnasty w klasyfikacji generalnej i choć zdobył mniej niż połowę punktów zespołowego partnera Kamuiego Kobayashiego, jego debiutancki sezon można uznać za bardzo udany. Pozostał w Sauberze na kolejny sezon.
W 2012 roku dostał bardzo konkurencyjny bolid, którym trzykrotnie wywalczył podium. Jednak nie potrafił utrzymać wysokiej dyspozycji i do punktów zdobytych za drugie miejsca na torach Sepang i Monza oraz trzeciej pozycji uzyskanej w Kanadzie przez cały sezon dołożył tylko 15 oczek. Przebłyski formy pozwoliły mu bądź co bądź dostać angaż na przyszły rok w McLarenie, w którym zastąpi odchodzącego do Mercedesa byłego mistrza świata Lewisa Hamiltona. Zajął 10. miejsce klasyfikacji generalnej, pokonując zespołowego partnera Kamui Kobayashiego i plasując się najwyżej spośród kierowców środka stawki.
Sezon 2013 z McLarenem okazał się klapą. Niespodziewanie dostał bolid odstający od samochodów innych zespołów czołówki, którym nie zdobył ani jednego podium. Dodatkowo budził kontrowersje ostrymi starciami z rywalami, najczęściej z zespołowym partnerem Jensonem Buttonem.
Jednak zdobył tylko 2/3 punktów doświadczonego Brytyjczyka i zajął 11. miejsce w końcowej tabeli. McLaren postanowił zrezygnować z jego usług.
Dysponujący wsparciem sponsorów Perez uratował karierę w F1, przechodząc na sezon 2014 do Force India.
Znów dosiadając bolid środka stawki, zdobył podium w GP Bahrajnu i zamknął czołową dziesiątkę klasyfikacji generalnej.
Dzięki trzeciej pozycji na torze Sakhir, wypadł dosyć korzystnie w prestiżowym pojedynku z zespołowym partnerem Nico Hulkenbergiem, choć zdobył ponad 1/3 mniej punktów niż utalentowany Niemiec.
W sezonie 2015 jeździł jak sam stwierdził lepiej niż kiedykolwiek wcześniej. Przełożyło się to na podium w GP Rosji, dziewiątą pozycję w klasyfikacji generalnej i niespodziewane, ale pewne zwycięstwo nad Hulkenbergiem. Zdobył 20 punków więcej od kolegi z teamu.
W 2016 roku imponował jeszcze bardziej. Stanął na podium dwukrotnie i awansował na 7. lokatę w tabeli łącznej. Uplasował się najwyżej spośród kierowców jeżdżących za plecami reprezentantów trzech zdecydowanie najlepszych zespołów. Zgromadził tym razem już 29 oczek więcej niż Hulkenberg.
Sezon 2017 był jego pierwszym od czterech lat, który zakończył bez wizyty na podium. Niemniej jednak znów zajął 7. miejsce w klasyfikacji generalnej i wygrał ciężki pojedynek z nowym partnerem zespołowym Estebanem Oconem.
Po drodze miał kilka kolizji z juniorem Mercedesa, przez które Force India w końcu zabroniło im walki koło w koło.
Przez moment nawet wyprzedzał w punktacji jednego z kierowców trzech zdecydowanie najlepszych zespołów - nękanego awariami Maxa Verstappena.
W 2018 roku spadł w tabeli łącznej na 8. pozycję. Przegrał rywalizację o miano najlepszego zawodnika za plecami czołówki z Hulkenbergiem, jeżdżącym dla Renault.
Z drugiej strony wrócił na podium, zajmując trzecią lokatę w szalonym GP Azerbejdżanu.
Poza tym znowu okazał się lepszy od Ocona. Kolegę z ekipy sklasyfikowano aż cztery miejsca niżej.
Latem podjął kroki prawne przeciw Force India w związku z nieuregulowanymi pensjami i doprowadził do objęcia ekipy zarządem komisarycznym. W ten sposób paradoksalnie uratował ją przed upadkiem.
Ciekawostki
- Ma pseudonim "Checo".
- Jego karierę wspierają finansowo firmy syna Carlosa Slima, najbogatszego człowieka świata w latach 2010-2013.
- Jeździ z fotografią polskiego papieża Jana Pawła II w kokpicie.
| Sergio Perez - bio | |
|---|---|
| Data urodzenia | 13 stycznia 1990 roku |
| Narodowość | Meksykanin |
| Zespół | Racing Point |
| Wzrost | 172 cm |
| Waga | 62 kg |
| Numer startowy | 11 |
| Sergio Perez - statystyki | |
| Zwycięstwa | 0 |
| Punkty | 529 |
| Wyścigi | 155 |
| Pierwsze pola startowe | 0 |
| Podia | 8 |
| Debiut | GP Australii 2011 |
| Najlepszy wynik | 2. miejsce |
| Sergio Perez - wyniki w sezonie 2018 | |
| Australia | 11. miejsce |
| Bahrajn | 16. miejsce |
| Chiny | 12. miejsce |
| Azerbejdżan | 3. miejsce |
| Hiszpania | 9. miejsce |
| Monako | 12. miejsce |
| Kanada | 14. miejsce |
| Francja | nie ukończył (wyciek z pompy wody) |
| Austria | 7. miejsce |
| Wielka Brytania | 10. miejsce |
| Niemcy | 7. miejsce |
| Węgry | 14. miejsce |
| Belgia | 5. miejsce |
| Włochy | 7. miejsce |
| Singapur | 16. miejsce |
| Rosja | 10. miejsce |
| Japonia | 7. miejsce |
| USA | 8. miejsce |
| Meksyk | nie ukończył (problem z hamulcami) |
| Brazylia | 10. miejsce |
| Abu Zabi | 8. miejsce |
| Pozycja końcowa | 8. miejsce (62 punkty) |
| Sergio Perez - kalendarium | |
| 2004 | Narodowe Mistrzostwa Skip Barber - 11. miejsce |
| 2005 | Formuła BMW ADAC - 14. miejsce |
| 2006 | Formuła BMW ADAC - 6. miejsce |
| 2007 | Brytyjska Formuła 3 (klasa krajowa) - mistrzostwo A1 GP - dwa starty |
| 2008 | Brytyjska Formuła 3 - 4. miejsce |
| 2009 | GP2 - 12. miejsce Azjatycka GP2 - 7. miejsce |
| 2010 | GP2 - 2. miejsce Azjatycka GP2 - cztery starty |
| 2011 | Formuła 1 (Sauber) - 16. miejsce (14 punktów) |
| 2012 | Formuła 1 (Sauber) - 10. miejsce (66 punktów) |
| 2013 | Formuła 1 (McLaren) - 11. miejsce (49 punktów) |
| 2014 | Formuła 1 (Force India) - 10. miejsce (59 punktów) |
| 2015 | Formuła 1 (Force India) - 9. miejsce (78 punktów) |
| 2016 | Formuła 1 (Force India) - 7. miejsce (101 punktów) |
| 2017 | Formuła 1 (Force India) - 7. miejsce (100 punktów) |
| 2018 | Formuła 1 (Force India) - 8. miejsce (62 punkty) |
wikipedia.org, v10.pl
Tapety 
Tapety SsangYong 
American Truck Simulator: Colorado oficjalnie zapowiedziane
Gaz-M20 Pobieda: zapomniany pierwowzór FSO Warszawy
Łożysko toczne - co to jest i jak jest zbudowane
Alpina B5 i D5 S: nowe BMW serii 5 z większą porcją mocy i stylu
Niezwykły triumf Kajetanowicza i Szczepaniaka, Polacy wygrywają Rajd Portugalii!
Grand Prix Brazylii - Interlagos - Pitbabes 
GP Wielkiej Brytanii - Silverstone - Wyścig 
