Marina Bay - Singapur

Tor uliczny, wytyczony przy porcie miasta-państwa Singapur. Jako pierwszy organizuje nocne Grand Prix Formuły 1.Pokonywana w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, pętla Marina Bay została zaprojektowana przez "nadwornego architekta" torów Formuły 1 Hermanna Tilke, ale potem jeszcze zmodyfikowała ją amerykańska firma KBR Inc. Trasa liczy 5,063 kilometra i posiada aż 23 zakręty, w większości wolne, często bięgnące pod kątem prostym. Jest bardzo wyboista, ma wysokie krawężniki oraz różne typy nawierzchni, gdyż jej odcinki uliczne dopełniono nowymi sekcjami asfaltu, stworzonymi specjalnie na potrzeby toru. Stanowi duże wyzwanie dla wytrzymałości hamulców, silnika, a także skrzyni biegów. Nie posiada bardzo długich prostych i stosuje się na niej maksymalny docisk aerodynamiczny, który zapewnia stabilność na dohamowaniach oraz trakcję podczas przyśpieszania. Potrzeba tutaj również jak najlepszej przyczepności mechanicznej, krótko ustawionej przekładni, czy większych kanałów chłodzących rozgrzane hamulce.

Jak bywa z ulicznymi torami, Marina Bay początkowo ma małą przyczepność, ale w trakcie wyścigowego weekendu nawierzchnia wyraźnie się nagumowuje. Kierowcom bardziej utrudniają życie wysokie temperatury oraz duża wilgotność. Staje się to odczuwalne zwłaszcza podczas zawodów, za każdym razem trwających około 2 godziny. Wydłużają je wyjazdy samochodów bezpieczeństwa, których podczas GP Singapuru nie brakuje. Marina Bay jest drugim najwolniejszym torem w kalendarzu F1 - średnia prędkość na nim wynosi około 175 km/h, maksymalna około 320 km/h. Za to można wyprzedzać. Najsłynniejszym zakrętem była trudna, potrójna szykana Singapore Sling, jednak w 2013 roku zastąpiono ją zwykłym łukiem w lewo.

Ulice oświetla 1600 reflektorów, generujących około 3000 luksów. Zapewnia to kierowcom doskonałą widoczność, a rozgrywanie Grand Prix w godzinach nocnych czasu miejscowego dogodną porę transmisji telewizyjnej dla Europy.

Zawody tutaj już zyskały miano jednych z najbardziej prestiżowych w kalendarzu F1. Chodzi przede wszystkim o atmosferę nocnego ścigania najszybszymi bolidami świata po ulicach nowoczesnej metropolii. W tle przewijają się wieżowce oraz słynny Singapore Flyer, czyli ogromna karuzela, tuż obok której położone są boksy toru. Pętlę obiektu poprowadzono też kilka razy pod estakadą autostradową i jedną z głównych trybun.

GP Singapuru jest organizowane od sezonu 2008. Pierwszą edycję zawodów wygrał po starcie z odległego 15. pola Fernando Alonso, ale jak się potem okazało dzięki nieprzepisowej pomocy zespołowego partnera Nelsona Piqueta Juniora, który za namową szefostwa stajni Renault celowo się rozbił i wywołał wyjazd safety cara. Ujawniona rok po zawodach cała historia została nazwana aferą "crashgate", w polskich mediach "aferą singapurską".

Poza Formułą 1 tor Marina Bay gościł już m. in. serie GP2 i TCR.

Marina Bay - Singapur
Rok budowy	2007-2008
Lokalizacja	Singapur
Powierzchnia toru	brak informacji
Długość toru	5,063 km
Zakręty	23
Okrążenia w wyścigu	61
Kierunek jazdy	przeciwnie do ruchu wskazówek zegara
Pojemność trybun	90 000 widzów
Różnica wysokości	5,28 metra
Projektant	Hermann Tilke, przeprojektowany przez firmę KBR Inc.
Koszt budowy	około 33 miliony dolarów singapurskich
Rekord okrążenia	1:36,015 (Lewis Hamilton, Mercedes, sezon 2018)
Prędkość maksymalna	około 320 km/h
Liczba wyścigów F1	11
Data pierwszego GP	28-09-2008
Data ostatniego GP	16-09-2018