Michael Schumacher rozpoczął karierę w Formule Konig w 1987 roku, którą błyskawicznie zdominował, wygrał mistrzostwo i przeniósł się do Formuły Ford, gdzie w tym samym roku został wicemistrzem. W 1989 Michael przeniósł się do niemieckiej Formuły 3, którą ukończył na trzecim miejscu. Rok później Schumacher był już najlepszy - wygrał w dominującym stylu pięć wyścigów w Niemczech i dwa międzynarodowe klasyki - w Macau i Fuji.
W związku z sukcesami został zwerbowany przez Mercedesa dla którego ścigał się w wyścigach klasy GT aż do 1991 roku, gdy zadebiutował w Formule 3000. Również w tym roku Michael Schumacher zadebiutował w zespole Jordan podczas Grand Prix Belgii. Zakwalifikował się na siódmym miejscu, jednak z powodu problemów ze sprzęgłem nie zdołał ukończyć nawet pierwszego okrążenia. Już po pierwszym wyścigu w Formule 1 został jednak zwerbowany przez zespół Benetton i tak rozpoczęła się jego rekordowa pod względem sukcesów kariera w Formule 1.
W pierwszym pełnym sezonie stał na podium aż osiem razy, w tym raz na najwyższym stopniu - podczas Grand Prix Belgii. W całym sezonie młody Niemiec zdobył pięćdziesiąt trzy punkty i zajął trzecie miejsce w klasyfikacji kierowców. Również w 1993 roku Michael ścigał się w zespole Benetton, wygrał fantastyczny wyścig w Portugalii i ostatecznie uplasował się na czwarty miejscu.
W 1994 roku Schumacher już dominował. Jedynym, który był w stanie dotrzymać mu kroku był legendarny Ayrton Senna, jednak po śmierci Brazylijczyka Schumacher był nie do pokonania. Ostatecznie Niemiec zdobył tytuł mistrzowski różnicą tylko jednego punktu, po tym jak w wyścigu o Grand Prix Australii doszło do kolizji między nim, a ostatecznie drugim Damonem Hillem. Również w roku następnym Schumacher był najlepszy, a w 1996 roku przeniósł się do Ferrari.
Schumacher wykorzystywał bardzo zawodne Ferrari do granic możliwości i wygrał w pierwszym roku trzy wyścigi. W 1997 rok bolid był już trochę lepszy i Niemiec wygrał w Monaco, Francji, Kanadzie, Belgii i Japonii. Przed finałem na torze Jerez miał jednopunktową przewagę nad Jacquesem Villeneuvem w Williamsie. Schumacher prowadził przez pół wyścigu, jednak problemy z oponami sprawiły, że Kanadyjczyk szybko odrabiał straty. Podobnie jak w 1994 roku, doszło do kolizji między pretendentami do tytułu, tym razem jednak okazało się to pechowe dla Schumachera i Villeneuve został mistrzem. Ostatecznie Niemiec stracił tytuł wicemistrzowski po dyskwalifikacji przez FIA.
W 1998 roku Ferrari w końcu stało się niezawodne, jednak przewaga technologiczna McLarena był ogromna. Schumacher zdołał jednak wygrać sześć wyścigów i walka o mistrzostwo toczyła się do ostatniego wyścigu. Jednak problem ze sprzęgłem i wadliwa opona odebrały Michaelowi nadzieję na trzeci tytuł mistrzowski.
Sezon 1999 zaczął się dla Michaela źle. Po problemach w pierwszym wyścigu, w następnych było lepiej i Niemiec wysunął się na prowadzenie w klasyfikacji kierowców. Musiał jednak jeszcze poczekać na pierwszy tytuł dla Ferrari po tym jak na pierwszym okrążeniu Grand Prix Wielkiej Brytanii uległ ciężkiemu wypadkowi, po którym przez wiele miesięcy musiał leczyć złamaną nogę. Po latach Schumacher wyznał dziennikarzom, że o mało nie zginął wtedy na torze: „Słyszałem bicie mojego serca, coraz słabsze z uderzenia na uderzenie…”. Pomimo tego, że jak najszybciej chciał wrócić na tor, zdrowie pozwoliło mu na to dopiero na dwa wyścigi przed końcem sezonu, w których głównie wspomagał Eddiego Irvine’a w walce o mistrzostwo. Pomimo tego, że Irlandczykowi niewiele zabrakło, zespół Ferrari miał się z czego cieszyć - zdobył pierwsze od 1983 roku mistrzostwo konstruktorów.
Rok 2000 był jednym z najlepszych w karierze Niemca - wygrał pierwsze trzy wyścigi i pomimo problemów w środkowej części sezonu nie dał szans rywalom i na dwa wyścigi przed końcem zdobył historyczny tytuł dla Ferrari - pierwszy od 21 lat!
Pomiędzy 2001 a 2005 na Schumachera nie było mocnych. Niemiec bił rekord za rekordem i zdobywał kolejne tytuły mistrzowskie. Został legendą. Dominacja Schumiego trwała aż do 2005, gdy zmiana przepisów sprawiła, że pakiet Ferrari-Bridgestone znacznie ustępował konkurencji. Ostatecznie Schumacher wygrał tylko raz i to w pamiętnym Grand Prix USA, gdy w wyścigu wzięło udział tylko sześć bolidów…
Sezon 2006 to ostatni w karierze Schumachera. Niemiec ostatni raz pokazał światu dlaczego jest najlepszym kierowcą w historii. Do ostatniego wyścigu walczył o tytuł mistrzowski z Fernando Alonso i pomimo, że Hiszpan ostatecznie okazał się lepszy, to Schumacher został prawdziwym bohaterem. Swoją nieustępliwością, heroiczną walką wymazał z pamięci kibiców wszystkie grzechy przeszłości.
W sezonie 2009 Michael Schumacher miał zastąpić kontuzjowanego Felipe Massę, ale jak się późnej okazało, sam Niemiec odczuwał skutki wcześniejszej kontuzji szyi i nie mógł jeździć za Brazylijczyka. Próba powrotu Michaela do F1 zakończyła się fiaskiem.
Jednak co się odwlecze to nie uciecze. Przed sezonem 2010 wiele spekulowano o powrocie 7-krotnego mistrza świata do ścigania. Ostatecznie Mercedes ogłosił, iż Michael Schumacher podpisał z niemieckim koncernem 3-letnią umowę. Powrót najbardziej utytułowanego kierowcy w historii F1 stał się faktem.
Jednakże nie był to zbyt udany powrót. Schumacher ani razu nie stanął na podium i regularnie przegrywał ze swoim partnerem zespołowym - Nico Rosbergiem. Ostatecznie 'Schumi' zakończył sezon na dziewiątej pozycji z dorobkiem 72 punktów.
W 2011 roku stary mistrz zanotował wyraźny progres formy. Mimo że na początku bolid Mercedesa był nie czwartą, a piąta siłą w stawce, Schumacher zebrał więcej punktów niż podczas poprzedniej kampanii. Najlepszym wyścigiem sezonu okazało się dla niego deszczowe GP Kanady, kiedy to po imponującej jeździe przeciął linię mety jako czwarty. O ile w kwalifikacjach nadal odstawał od kolegi z teamu Nico Rosberga, o tyle niedzielne zawody wychodziły mu już dużo lepiej. Mistrzostwa zakończył na ósmym miejscu w klasyfikacji łącznej, z 13. oczkami straty do siódmego Rosberga.
Na sezon 2012 dostał od Mercedesa bolid początkowo pozwalający walczyć o najwyższe lokaty, ale awarie, błędy teamu oraz wypadki nie pozwoliły mu wykorzystać jego wysokiej konkurencyjności. Do wygranego przez zespołowego partnera Nico Rosberga kwietniowego GP Chin ruszył z drugiego pola, lecz niedokręcenie w pit-stopie koła pozbawiło go punktów. Sześć tygodni później wygrał kwalifikacje na ulicach Monako, jednak został pozbawiony pole position z powodu wymiany skrzyni biegów. Pech przezwyciężył w GP Europy rozegranym na ulicach Walencji, finiszując trzeci i zdobywając swoje pierwsze, a jak się później okazało jedyne podium po powrocie do F1. W drugiej połowie roku Srebrna Strzała rozwijana wyraźnie gorzej niż wozy rywali spadła wgłąb stawki, a Schumacher zaliczył sześć zawodów bez zdobyczy punktowej. Do pierwszej dziesiątki wrócił w finałowym GP Brazylii, po dobrym występie dojeżdżając siódmy. Pięć wyścigów wcześniej ogłosił, że sezon 2012 jest jego pożegnalnym z F1. Zmęczony ściganiem 43-letni Schumacher został zastąpiony w Mercedesie Lewisem Hamiltonem.
Michael Schumacher
Michael SchumacherW pierwszym pełnym sezonie stał na podium aż osiem razy, w tym raz na najwyższym stopniu - podczas Grand Prix Belgii. W całym sezonie młody Niemiec zdobył pięćdziesiąt trzy punkty i zajął trzecie miejsce w klasyfikacji kierowców. Również w 1993 roku Michael ścigał się w zespole Benetton, wygrał fantastyczny wyścig w Portugalii i ostatecznie uplasował się na czwarty miejscu.
Schumacher wykorzystywał bardzo zawodne Ferrari do granic możliwości i wygrał w pierwszym roku trzy wyścigi. W 1997 rok bolid był już trochę lepszy i Niemiec wygrał w Monaco, Francji, Kanadzie, Belgii i Japonii. Przed finałem na torze Jerez miał jednopunktową przewagę nad Jacquesem Villeneuvem w Williamsie. Schumacher prowadził przez pół wyścigu, jednak problemy z oponami sprawiły, że Kanadyjczyk szybko odrabiał straty. Podobnie jak w 1994 roku, doszło do kolizji między pretendentami do tytułu, tym razem jednak okazało się to pechowe dla Schumachera i Villeneuve został mistrzem. Ostatecznie Niemiec stracił tytuł wicemistrzowski po dyskwalifikacji przez FIA.
W 1998 roku Ferrari w końcu stało się niezawodne, jednak przewaga technologiczna McLarena był ogromna. Schumacher zdołał jednak wygrać sześć wyścigów i walka o mistrzostwo toczyła się do ostatniego wyścigu. Jednak problem ze sprzęgłem i wadliwa opona odebrały Michaelowi nadzieję na trzeci tytuł mistrzowski.
Sezon 1999 zaczął się dla Michaela źle. Po problemach w pierwszym wyścigu, w następnych było lepiej i Niemiec wysunął się na prowadzenie w klasyfikacji kierowców. Musiał jednak jeszcze poczekać na pierwszy tytuł dla Ferrari po tym jak na pierwszym okrążeniu Grand Prix Wielkiej Brytanii uległ ciężkiemu wypadkowi, po którym przez wiele miesięcy musiał leczyć złamaną nogę. Po latach Schumacher wyznał dziennikarzom, że o mało nie zginął wtedy na torze: „Słyszałem bicie mojego serca, coraz słabsze z uderzenia na uderzenie…”. Pomimo tego, że jak najszybciej chciał wrócić na tor, zdrowie pozwoliło mu na to dopiero na dwa wyścigi przed końcem sezonu, w których głównie wspomagał Eddiego Irvine’a w walce o mistrzostwo. Pomimo tego, że Irlandczykowi niewiele zabrakło, zespół Ferrari miał się z czego cieszyć - zdobył pierwsze od 1983 roku mistrzostwo konstruktorów.
Rok 2000 był jednym z najlepszych w karierze Niemca - wygrał pierwsze trzy wyścigi i pomimo problemów w środkowej części sezonu nie dał szans rywalom i na dwa wyścigi przed końcem zdobył historyczny tytuł dla Ferrari - pierwszy od 21 lat!
Pomiędzy 2001 a 2005 na Schumachera nie było mocnych. Niemiec bił rekord za rekordem i zdobywał kolejne tytuły mistrzowskie. Został legendą. Dominacja Schumiego trwała aż do 2005, gdy zmiana przepisów sprawiła, że pakiet Ferrari-Bridgestone znacznie ustępował konkurencji. Ostatecznie Schumacher wygrał tylko raz i to w pamiętnym Grand Prix USA, gdy w wyścigu wzięło udział tylko sześć bolidów…
Sezon 2006 to ostatni w karierze Schumachera. Niemiec ostatni raz pokazał światu dlaczego jest najlepszym kierowcą w historii. Do ostatniego wyścigu walczył o tytuł mistrzowski z Fernando Alonso i pomimo, że Hiszpan ostatecznie okazał się lepszy, to Schumacher został prawdziwym bohaterem. Swoją nieustępliwością, heroiczną walką wymazał z pamięci kibiców wszystkie grzechy przeszłości.
W sezonie 2009 Michael Schumacher miał zastąpić kontuzjowanego Felipe Massę, ale jak się późnej okazało, sam Niemiec odczuwał skutki wcześniejszej kontuzji szyi i nie mógł jeździć za Brazylijczyka. Próba powrotu Michaela do F1 zakończyła się fiaskiem.
Jednak co się odwlecze to nie uciecze. Przed sezonem 2010 wiele spekulowano o powrocie 7-krotnego mistrza świata do ścigania. Ostatecznie Mercedes ogłosił, iż Michael Schumacher podpisał z niemieckim koncernem 3-letnią umowę. Powrót najbardziej utytułowanego kierowcy w historii F1 stał się faktem.
Jednakże nie był to zbyt udany powrót. Schumacher ani razu nie stanął na podium i regularnie przegrywał ze swoim partnerem zespołowym - Nico Rosbergiem. Ostatecznie 'Schumi' zakończył sezon na dziewiątej pozycji z dorobkiem 72 punktów.
W 2011 roku stary mistrz zanotował wyraźny progres formy. Mimo że na początku bolid Mercedesa był nie czwartą, a piąta siłą w stawce, Schumacher zebrał więcej punktów niż podczas poprzedniej kampanii. Najlepszym wyścigiem sezonu okazało się dla niego deszczowe GP Kanady, kiedy to po imponującej jeździe przeciął linię mety jako czwarty. O ile w kwalifikacjach nadal odstawał od kolegi z teamu Nico Rosberga, o tyle niedzielne zawody wychodziły mu już dużo lepiej. Mistrzostwa zakończył na ósmym miejscu w klasyfikacji łącznej, z 13. oczkami straty do siódmego Rosberga.
Na sezon 2012 dostał od Mercedesa bolid początkowo pozwalający walczyć o najwyższe lokaty, ale awarie, błędy teamu oraz wypadki nie pozwoliły mu wykorzystać jego wysokiej konkurencyjności. Do wygranego przez zespołowego partnera Nico Rosberga kwietniowego GP Chin ruszył z drugiego pola, lecz niedokręcenie w pit-stopie koła pozbawiło go punktów. Sześć tygodni później wygrał kwalifikacje na ulicach Monako, jednak został pozbawiony pole position z powodu wymiany skrzyni biegów. Pech przezwyciężył w GP Europy rozegranym na ulicach Walencji, finiszując trzeci i zdobywając swoje pierwsze, a jak się później okazało jedyne podium po powrocie do F1. W drugiej połowie roku Srebrna Strzała rozwijana wyraźnie gorzej niż wozy rywali spadła wgłąb stawki, a Schumacher zaliczył sześć zawodów bez zdobyczy punktowej. Do pierwszej dziesiątki wrócił w finałowym GP Brazylii, po dobrym występie dojeżdżając siódmy. Pięć wyścigów wcześniej ogłosił, że sezon 2012 jest jego pożegnalnym z F1. Zmęczony ściganiem 43-letni Schumacher został zastąpiony w Mercedesie Lewisem Hamiltonem.
| Bio - Michael Schumacher | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 03.01.1969, Kerpen, Niemcy |
| Wzrost | 174 cm |
| Waga | 74,5 kg |
| Statystyki - Michael Schumacher | |
| Zwycięstwa | 91 |
| Punkty | 1566 |
| Wyścigi | 308 |
| Pierwsze pola startowe | 68 |
| Podia | 155 |
| Debiut | GP Belgii 1991 |
| Wyniki sezonu 2011 - Michael Schumacher | |
| Australia | uszkodził bolid w kolizji |
| Malezja | 9 |
| Chiny | 8 |
| Turcja | 12 |
| Hiszpania | 6 |
| Monako | awaria |
| Kanada | 4 |
| Europa (Walencja) | 17 |
| Wielka Brytania | 9 |
| Niemcy | 8 |
| Węgry | awaria |
| Belgia | 5 |
| Włochy | 5 |
| Singapur | kolizja |
| Japonia | 6 |
| Korea | kolizja |
| Indie | 5 |
| Abu Zabi | 7 |
| Brazylia | 15 |
| Suma punktów w 2011 | 76, 8. miejsce |
| Wyniki sezonu 2012 - Michael Schumacher | |
| Australia | awaria skrzyni biegów |
| Malezja | 10 |
| Chiny | niedokręcone koło |
| Bahrajn | 10 |
| Hiszpania | kolizja z Senną |
| Monako | problem z ciśnieniem paliwa |
| Kanada | awaria DRS |
| Europa (Walencja) | 3 |
| Wielka Brytania | 7 |
| Niemcy | 7 |
| Węgry | wycofał się |
| Belgia | 7 |
| Włochy | 6 |
| Singapur | kolizja z Vergne |
| Japonia | 11 |
| Korea | 13 |
| Indie | 22 |
| Abu Zabi | 11 |
| USA | 16 |
| Brazylia | 7 |
| Suma punktów w 2012 | 49, 13. miejsce |
| Kalendarium - Michael Schumacher | |
| 1984-1987 | Karting, Niemcy i Europa, 1 miejsce |
| 1988 | Formuła Ford, Wielka Brytania |
| 1989 | Formuła 3, Wielka Brytania |
| 1990 | Formuła 3, Wielka Brytania, 1 miejsce |
| 1991 | Formuła 3000 Japonia Formuła 1, Jordan, 0 punktów (1 wyścig) Formuła 1, Benetton-Ford, 4 punkty (5 wyścigów) |
| 1992 | Formuła 1, Benetton-Ford, 53 punkty, 3 miejsce |
| 1993 | Formuła 1, Benetton-Ford, 52 punkty, 4 miejsce |
| 1994 | Formuła 1, Benetton-Ford, 92 punkty, 1 miejsce |
| 1995 | Formuła 1, Benetton-Renault, 102 punkty, 1 miejsce |
| 1996 | Formuła 1, Ferrari, 59 punktów, 3 miejsce |
| 1997 | Formuła 1, Ferrari, 93 punkty, Dyskwalifikacja |
| 1998 | Formuła 1, Ferrari, 86 punktów, 2 miejsce |
| 1999 | Formuła 1, Ferrari, 44 punkty, 5 miejsce (9 wyścigów) |
| 2000 | Formuła 1, Ferrari, 108 punktów, 1 miejsce |
| 2001 | Formuła 1, Ferrari, 123 punkty, 1 miejsce |
| 2002 | Formuła 1, Ferrari, 144 punkty, 1 miejsce |
| 2003 | Formuła 1, Ferrari, 93 punkty, 1 miejsce |
| 2004 | Formuła 1, Ferrari, 148 punkty, 1 miejsce |
| 2005 | Formuła 1, Ferrari, 62 punkty, 3 miejsce |
| 2006 | Formuła 1, Ferrari, 121 punktów, 2 miejsce |
| 2010 | Formuła 1, Mercedes GP, 72 punkty, 9. miejsce |
| 2011 | Formuła 1, Mercedes GP, 76 punktów, 8. miejsce |
| 2012 | Formuła 1, Mercedes, 49 punktów, 13. miejsce |
Tapety 
Grand Prix Belgii - Spa-Francorchamps - Pitbabes 
Honda CR-Z AMS - prawie sportowo 
American Truck Simulator: Colorado oficjalnie zapowiedziane
Niezwykły triumf Kajetanowicza i Szczepaniaka, Polacy wygrywają Rajd Portugalii!
Łożysko toczne - co to jest i jak jest zbudowane
Na Co Zwracać Uwagę, Kupując Pierwszy Motocykl?
Gaz-M20 Pobieda: zapomniany pierwowzór FSO Warszawy
Tapety Porsche 
