Scott Speed

Scott zaczął ścigać się gokartami w 1993 roku i w ciągu ośmiu lat wygrał niemal wszystko co było do wygrania. W 2001 roku przeniósł się do serii Barber Dodge, a rok później do Formuły Mazda.

Przełom w karierze Speeda nastąpił, gdy zwyciężył w programie rozwoju młodych kierowców organizowanym przez firmę Red Bull. Pod skrzydłami potężnego sponsora w kolejnych latach Speed ścigał się w brytyjskiej Formule 3 i niemieckiej Formule Renault. W sezonie 2004 miał okazję przetestować bolid IRL zespołu Eddiego Cheevera, jednak ostatecznie wybrał serię GP2.

Amerykanin ukończył sezon na trzecim miescu - za Nico Rosbergiem i Heikki Kovalainenem. W międzyczasie był testowym kierowcą zespołu Red Bull i wziął udział w piątkowych treningach przed Grand Prix Kanady i USA.

Pierwszy sezon Scotta w Formule 1 to głównie rok nauki, jednak regularnie przegrywał rywalizację z kolegą z zespołu Tonio Liuzzim. Najlepszym wynikiem było ósme miejsce w Grand Prix Australii, które jednak stracił po incydencie z Davidem Coulthardem - po wyścigu okazało się, że wyprzedził Szkota przy żółtej fladze…

Rok 2007 nie przyniósł Amerykaninowi nic dobrego. Po tym jak dojechał do mety w zaledwie trzech z dziesięciu pierwszych wyścigów, zastąpił go młodziutki Sebastian Vettel.