Monza - Włochy

Tor historyczny, położony w parku miejskim Monza, 12 kilometrów na północ od Mediolanu. Organizuje wyścig Formuły 1 o Grand Prix Włoch.Monza jest wielbiona przez kibiców, a wyścigi na niej uznawane za esencję Formuły 1. Obiekt wybudowano w 1922 roku. 3 500 robotników przygotowało go w mniej niż sześć miesięcy. Składał się z dwóch nitek - owalu i toru klasycznego. Całość liczyła aż 10 kilometrów. Trasa była wyjątkowo szybka, wobec czego niestety również bardzo niebezpieczna. W latach 60. zaprzestano używać owalu, a drugą pętlę zaczęto poważnie modyfikować. Mimo tego Monza zachowała urok oraz piekielną dynamikę.

Obecnie trasa ma 5,793 kilometra i zawiera 11 zakrętów. Składa się z długich prostych rozdzielonych trzema szykanami, dwoma łukami Lesmo, pokonywanymi na pełnej prędkości Curva Grande i Curva del Serraglio oraz trudnym nawrotem Curva Parabolica. Ostatni z wymienionych jest bodajże najsłynniejszym zakrętem toru. Niestety, w 2014 roku stał się łatwiejszy za sprawą wyasfaltowania mu pobocza.

Monza dzierży miano najszybszego obiektu w kalendarzu F1 - średnia prędkość tutaj to mniej więcej 250 km/h, a maksymalna aktualnie około 360 km/h. Przepustnica jest w pełni otwarta przez 76% okrążenia. Potrzeba zatem wytrzymałego silnika, a do bycia konkurencyjnym także bardzo mocnego. Z silną jednostką napędową muszą współgrać dobra trakcja oraz stabilność na dohamowaniach. Niezbędne są więcej niż solidne hamulce i taka sama skrzynia biegów. Do Włoch bolidy przyjeżdżają ze specjalnymi pakietami aerodynamicznymi, mając skrzydła mniejsze i ustawione bardziej płasko niż gdziekolwiek indziej. Posiadają przez to bardzo mało docisku, ale właśnie zminimalizowanie oporu powietrza pozwala rozwijać duże prędkości. Pętla Monzy nie wygląda na wymagającą dla kierowców, lecz w rzeczywistości jest wręcz przeciwnie. Trafianie w punkty hamowania przy ogromnych prędkościach i pokonywanie zakrętów z bardzo niskim dociskiem aero to nie lada wyzwanie. Większość zawodników lubi charakterystykę tego toru - być może również dlatego, że głębokie dohamowania przed szykanami Variante del Rettifilo i Variante della Roggia umożliwiają manewry wyprzedzania.

Monza gości wyścigi Formuły Jeden od 1950 roku, a więc od początku istnienia mistrzostw. Zawodów królowej sportów motorowych nie zorganizowała tylko w sezonie 1980, gdy GP Włoch przeprowadzono na Imoli. Podczas zmagań tutaj panuje wyjątkowa atmosfera, którą tworzą przede wszystkim zapaleni włoscy kibice, nazywani 'Tifosi'. Dopingując Ferrari, po zakończeniu każdego wyścigu wybiegają na tor, tworząc morze czerwieni. Sam obiekt położony pośród lasu też ma w sobie "to coś" - wszak nie na darmo jest nazywany 'La Pista Magica', czyli magicznym.

Piorunująca szybkość włoskiej pętli wyniosła na wyżyny wielu znakomitych kierowców, ale i zachłannie zebrała śmiertelne żniwo. Zginęło na niej już 52 zawodników i 35 kibiców. Życie straciły takie sławy, jak Wolfgang von Trips (1961), pośmiertnie koronowany na mistrza świata Jochen Rindt (1970), czy Ronnie Peterson (1978).

Na Monzy najczęściej wygrywa Ferrari. Rekordzistą pod względem liczby zwycięstw jest 7-krotny czempion F1 Michael Schumacher, który odniósł pięć triumfów. W latach 2006 i 2008 na najniższym stopniu podium we Włoszech stawał nasz Robert Kubica.

Ostatnią dużą zmianą na torze było przeprofilowanie w 1999 roku pierwszej szykany. Poza Formułą 1, obiekt odwiedziło wiele innych serii, m. in. WTCC, czy WSBK.

Monza - Włochy
Rok budowy	1922
Lokalizacja	Monza, Lombardia, Włochy
Powierzchnia toru	340 ha (wersja pierwotna)
Długość toru	5,793 km
Zakręty	11
Okrążenia w wyścigu	53
Kierunek jazdy	zgodnie z ruchem wskazówek zegara
Pojemność trybun	113 860 widzów
Różnica wysokości	12,8 metra
Projektant	brak informacji
Koszt budowy	brak informacji
Rekord okrążenia	1:19,119 (Kimi Raikkonen, Ferrari, sezon 2018)
Prędkość maksymalna	około 360 km/h
Liczba wyścigów F1	68
Data pierwszego GP	03-09-1950
Data ostatniego GP	02-09-2018